Hoi Sillypilly,
Ik wilde al reageren op je berichtje van Groot gezin, maar toen zag ik een speciaal berichtje voor mij! Wat fijn.
Mijn jongste is nu bijna 1, 19 maart. Dit is de eerste keer dat ik binnen een jaar weer zwanger ben. Was niet echt gepland, maar zeer welkom. Wij hebben altijd heel moeilijk zwanger kunnen raken, moesten elke keer 2 tot 3 jaar klussen voordat we zwanger raakten. Deze keer hebben we 1 keer onveilig gevreeen net na mijn menstruatie en kaboom, raak!
Eerlijk gezegd heb ik er wel een beetje aan moeten wennen, zo onverwacht. Had ik ook nog twee vruchtzakjes, dus eerst nog de spanning of het misschien een tweeling zou zijn, maar dus toch niet. Dat was toch wel heel druk geweest!
Maar jij, je moet wel echt een enorme energie hebben met zoveel kids. Speelt nu ook wel mee hoe ik me op dit moment voel hoor. Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit niet moe ben geweest. Net als jij voel ik me echt hondsberoerd. Zo moe en zo misselijk en als ik iets te veel doe (bijv. gewoon een wandelingetje) word ik heel duizelig, heel irritant.
Maar zo'n groot gezin als jij hebt, daar heb ik respect voor hoor. Vooral omdat het niet uit godsdienstige overweging is, maar gewoon omdat jullie het gezellig vinden.
Bij ons slapen de meiden overigens ook op dezelfde kamer, gewoon omdat ze dat willen. Straks gaan we verhuizen en als de kids bij elkaar moeten slapen, dan is dat maar zo. Ik denk zelf dat ze meer hebben aan de liefde en gezelligheid die een groot gezin met zich meebrengt, dan aan een eigen kamer! Ze zijn nu al zo close met z'n drieen en straks dus met z'n vieren.
Ik kan me nu amper meer voorstellen dat er ooit een tijd was waar het twijfelachtig was of ik ooit kinderen zou krijgen. Voel me trouwens nu wel het minst zwanger van alle zwangerschappen tot nu toe. Misschien omdat ik het zo druk heb, of omdat ik naar deze zwangerschap niet eerst twee jaar heb moeten uitkijken, of omdat ik me zo beroerd voel dat ik niet zo heel blij kan zijn. Ik weet niet waaraan het ligt. Ik denk dat dat hele zwanger-gevoel nog wel komt hoor.
Bij die oplossing tegen misselijkheid 'veel slapen' of 'je een weekje ziek melden' moest ik stiekum wel een beetje lachen. Ik dacht: wacht maar meiden tot jullie straks zelf kids hebben, dan kom je er achter dat mama's nooi ziek kunnen zijn!! Mijn man zegt altijd: als ik ziek ben, moet ik gewoon een paar dagen alleen maar slapen en dan ben ik zo beter! Dan denk ik: ja, jij hebt lekker praten, maar als ik ziek ben, laat je mij hier achter met drie kids!!!!!!!! Verder is hij heel lief hoor en een vader uit duizenden. Echt zo'n kinderman, die met ze stoeit, ganzenbord speelt en verhaaltjes leest.
Heel gek is dat ik dit keer heeeeeeeeeeeeeel nieuwsgierig ben naar wat het wordt. Een jongen of een meisje. Heb absoluut geen voorkeur en moet nog heel lang wachten, want ik wil het een verrassing houden.
Ben jij trouwens pas dertig. Want dan ben je lekker vroeg begonnen! Vind jij het trouwens niet moeilijk om je huis een beetje schoon te houden. Ik ben ook best wel netjes, maar soms verklaar ik mijzelf voor gek, hoe ik loop te poetsen en ruimen.
Ben jij ook best streng, in de zin dat er heel duidelijke regels zijn. Bij mij weten ze heel goed wat mag en wat niet en ik moet zeggen als ik mijn kids dan soms vergelijk met andere kinderen, heb ik nogal fijne kinderen. Ze eten goed, slapen goed, zeuren weinig (heb voor geboorte van de eerste voorgenomen dat zeuren NOOIT iets op zou leveren, en het werkt goed). Dat zie ik bij anderen wel eens anders.
Goed, ik heb nu wel genoeg gekletst. Zal me eens met de kids bezig gaan houden. Ik mag straks lekker even twee uurtjes gaan liggen. Heb namelijk nog een verjaardag van mijn moeder vandaag en vanavond een etentje met vrienden. Als ik dat maar trek!
Nou, de groetjes,
Ivy