Hallo,

Ik moet nog even, maar vraag me nu al af, is er echt helemaal niets waardoor je ervroor kan zorgen dat je wat eerder bevalt dan de uitgerekende datum. Stikjaloers word ik altijd als ik verhalen hoor van vrouwen die bij 36 of 37 weken bevallen van een gezond kindje of ingeleid worden omdat de baby groeiachterstand heeft en dus eerder 'mogen'. Nu vraag ik me af, is er echt niet iets waardoor je ervoor kan zorgen dat je  een paar weekjes  eerder kan bevallen. Het hart van een ananas eten ken ik al. Maar net als bijv. veel sporten of wandelen offe veel stress??
MIsschien is er toch iemand die baat heeft gehad bij iets of denkt dat het toch aan iets zou kunnen liggen.

Waarom word je daar stikjaloers op? Wat maken die 3 weken nou nog uit? Je gaat toch niet dan extra veel sporten of lopen stressen omdat jij wil bevallen? Denk maar eerst aan het kindje in je buik, het zijn maar 9 maanden van je leven.
Je baby komt toch pas als hij/zij eraan toe is. Dit is niet bedoeld om je aan te vallen hoor maar laat je baby zolang alles goed gaat toch lekker in je buik groeien.
groetjes diana

Oef, ik vind het ook een gewaagd onderwerp. als je met 36 weken wordt ingeleid omdat er iets niet goed is, kun je daar toch onmogelijk jaloers op zijn? Je kind zit veilig waar het zit en komt als het klaar is. of wordt gehaald als het na 42 wken nog weigert de wereld in te komen.
Ik kan me voorstellen dat je het op een gegeven moment meer dan zat kunt zijn, en er gaan genoeg bakerpraatjes over wee-opwekkende trucjes, maar dan nog, kindje komt als het komen moet.
succes met wachten hihi.
xxx Annette

quote: Mamaopkomst schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('08-04-2007 21:43:33'));

---

Stikjaloers word ik altijd als ik verhalen hoor van vrouwen die bij 36 of 37 weken bevallen van een gezond kindje of ingeleid worden omdat de baby groeiachterstand heeft en dus eerder 'mogen'.

Ik zou niet echt jaloers zijn op iemand die ingeleid moet worden omdat de baby een groeiachterstand heeft. En met 36 weken bevallen is ook niet altijd een pretje dus jaloers zou ik zeker niet zijn!!!!! Het kindje komt als als het er aan toe is. En  die  verhalen zoals sex, het hart van een annanas eten, bitterlemon drinken schijnen bakerpraatjes te zijn maar is natuurlijk het proberen waard.

Hallo allemaal,

Bedankt voor jullie reacties. Ik durf eigenlijk weinig meer te zeggen, bang dat ik iemand kwets die te vroeg bevallen is en dat geen pretje vond. Dit is mijn 2e zwangerschap en ik ben dol en dolblij dat ik een 2e kindje mag krijgen. Echter, heb ik moeite met mijn steeds dikker wordende lichaam en vind ik zwanger zijn een hoop offers vragen, waar ik moeite mee heb. Uiteraard heb ik dat er graag voor over, maar  ik kijk nu al uit naar het eindpunt om van mijn baby te genieten en te zien wat er in mijn buik zit  en om echt weer mezelf weer te zijn in mijn vertrouwde lijf en beter in mijn vel te zitten dan nu.  Ik ben gewoon ongeduldig en nieuwsgierig en vind 9 maanden voor mijn gevoel heel erg lang. Ik heb het inderdaad over wee-opwekkende middelen die na 36 of 37 weken zou kunnen proberen, zodat je toch nog een paar weekjes eerder 'mag' bevallen. En tuurlijk is het geen pretje als je kind te vroeg geboren wordt, terwijl het daar nog niet aan toe is. Dat is ook zeker niet jaloers op te worden, te bevallen van een kindje die nog in het ziekenhuis moet verblijven etc. etc.
Ik heb het over de baby's die gezond en wel ter wereld komen bij bijv.  37 weken en dat is toch prettiger dan er ruim 42 weken (dus 5 wekenlang extra) er mee rond te moeten lopen. Want juist het laatste stukje is het zwaarst.
Maar toch bedankt voor de reacties, al zijn er dus blijkbaar geen tips die echt werken.

Ook ik ben bijna 3 jaar geleden bevallen met 34 weken en 1 dag van een gezonde zoon, maar om daar nu jaloers op te zijn.
Je kunt beter gewoon je tijd afwachten en een gezond kind op de wereld zetten dan alle rompslomp van het ziekenhuis er nog bij hebben. Wij hebben geluk gehad dat ons zoontje heel sterk was en dus na 2 dagen al uit de couveuse mocht, maar naders kun je echt niet met je kindje knuffelen als jij dat wilt, alleen maar op tijden dat het mag van de couveuse afdeling.
Hopenlijk blijft de kleine deze keer dus zitten tot na de 37 weken zodat ik in ieder geval kan proberen om lekker thuis te bevallen in mijn eigen omgeving en daar nadien kan genieten van die kleine uk.
Mij maakt het deze keer dus echt niet uit al worden het 42 weken, de gezondheid van ons kindje staat voorop.

Liefs Saskia

Ik moet eerlijk zeggen dat ik je topic met groeiende verbazing heb zitten lezen. Ik vind het erg raar dat je je dat nu al af vraagt!
Er zullen heel veel moeders zijn die er alles voor over hadden gehad om het kindje wat langer te laten zitten.
(Maar goed dat je geen olifant bent, dan was je 22 mnd zwanger geweest)
Tuurlijk zijn die laatste weken zwaar, maar alles in het belang van het kind toch?!!!
Geniet nog van het wonder in je buik. Het wordt nog zwaar genoeg als het er straks uit is.
Sil

Beetje vreemd om jaloers te zijn op vrouwen die eerder mogen bevallen omdat hun kindje een groeiachterstad heeft, vind je zelf ook niet.
Geniet van je zwangerschap, wat maken die paar weken uit. Ik ben een paar dagen voor de uitgerekende bevalling ingeleid, geloof me ik had veel liever spontaan willen bevallen ook al had het dan nog 2 weken geduurt.
Veel sterkte en wie weet ga je wel overtijd en krijg je er nog extra weken bij, dat zal je wel helemaal vreselijk vinden.
Sharon

Hoi,
Okee, ik snap ook best dat je het op het laatst een beetje beu bent, maar mijn advies is: probeer er maar van te genieten. Klinkt misschien raar, maar straks ga je dat gefriemel en geschop in je buik misschien missen. Dat heb ik elke keer. Dat 1 zijn met je kind vind ik heel mooi en gezellig.\
Daarnaast vind je die laatste weken zwaar. Ik neem aan dat dit je eerste kindje is, want je weet blijkbaar niet hoe de eerste weken (soms maanden) na de bevalling kunnen voelen. Nou wordt dit misschien een beetje een verhaal van 'je weet niet wat je te wachten staat', maar echt, die tijd daarna KAN veeeeeel zwaarder zijn. Bij mijn eerste dacht ik ook: Oh, na de bevalling kom ik weer tot rust! Had even niet door dat een bevalling een ware uitputtingsslag kan zijn, waar ik toen zeker 6 weken voor nodig heb gehad om overheen te komen (lichamelijk). Daarbij komt de constante zorg voor je kleine. Je kunt geluk hebben met een kindje wat veel en vast slaapt, goed drinkt, etc, maar het kan ook heel anders.
Ik wil je geen angst aanjagen hoor, maar moe zijn en het zwaar hebben hoort eigenlijk onlosmakelijk bij het moeder- en vaderschap. In ieder geval veel succes met je bevalling (en de tijd erna).
Ivy

[Auteur]

Berichten