ik denk dat ik dit heb,ik was tijdens de zwangerschap al veel depressief maar gaf het vaak de schuld aan de hormonen.

Maar nu 5 maanden na de bevalling is het alleen maar erger geworden .

Ik ben erg depressief,angstig bang dat mijn kind iets overkomt of dat ik hem iets aandoe.
Verder ben ik erg agressief tegen mijn man zo erg dat ik hem wil slaan en met dingen ga smijten.
Ik kan me slecht concentreren,ben bang dat ik gek word,schulgevoelens tegenover mijn kind,vermoeid,en eet of slecht of te weinig en nog veel meer .

Ik dacht dat wel zou overwaaien maar het is nu zo erg dat ik ook daadwerkelijk denk dat ik gek wordt,ik durf niet naar de dokter misschien dat ie dan gaat denken dat ik mij aanstel..

wie heeft deze klachten ook en kan mij helpen of tips geven?

hallo
ik dacht hier wil ik wel even op reageren.
ik heb waarschijnlijk ook een postenale depressie gehad zeker weet niet.
maar was wel na de zwangerschap. ik kwam bij de huisarts met lichamelijke klachten en die heeft op een duur gezegt dat ik maar eens met iemand moest gaan praten, want dacht dat het weg kwam van geestelijk.
ben dus bij een psygeloog geweest en dat heeft me wel geholpen.
eerst dacht ik, ik ga daar toch niet heen wat moeten mensen wel niet denken dat ik gek ben ofzo.
later dacht ik mede door dat de vrouw zei ja er komen hier alleen mensen die even met zich zelf of een situatie in de knop zitten. ik dacht oh ja er komen hier natuurlijk veel meer mensen. is heel gewoon en zou ondanks dat je niet durft naar de huisarts gaan toch echt gaan en vragen om hulp. omdat het beter is om eerder heen te gaan dan dat je straks nog verder in een dip zit.
ik had last ook van angsten en dan voornamelijk over mezelf wat zal ik hebben iets ergs lichamelijk dan. en snel boos snel moe.
veel sterkte!!!!!
groetjes van mij

oja eventueel een tip ga lekker een eindje wandelen lekker buiten wil wel eens helpen.
of als je even alleen iets kan doen een eind skeeleren of fietsen lichamelijke beweging wil ook helpen.

Herkenbaar.
Ik ben na mijn 2de een postnatale depressie gehad. Ik ben er ook pas na 3 maanden achter gekomen.
Ik gaf helemaal niks om de baby en mn vriend hoefde ik ook niet meer, hij had me tenslotte die baby bezorgt. Terwijl we allebij super graag een kindje wilde.
Tijdens mijn zwangerschap keek ik nog zo uit naar de geoorte van de kleine. Meteen toen ze geboren was vond ik haar helemaal niks, ik vond haar niet leuk, meteen sloeg ik om.
Toen de ruzie met mijn vriend erg hoog op liepen en ik ook erg agressief werd, ben ik naar de ha gegaan, hij wist meteen dat dit het was. Hij schreef me anti deprssieva voor en moest iedere week op gesprek komen.
Nou ben ik dus tegen anti depressieva en wijgerde dat ook te slikken, ik mijn ogen veschijf je het prbleem dan alleen maar tot later.
Ik wist nu wat er met mij aan de hand was.Mijn vriend was meteen naar huis gekomen en samen hebben we gehuilt, maar we gingen ons er ook volledig voor inzetten voor herstel.
We hebben ons verdiept in deze ziekte en het blijkt dus een hormoon en vitamine probleem te zijn. Ik heb een boek gekocht, en daarin stond precies alles uitgeschreven. Als je weet waar het vandaan omt kun je alles veel makkelijker beprijpen.
Ik moest veel verschillende vitamines en miniralen gaan slikken, 3 x per dag. Ik merkte na een week of wat al verschil. Klinkt heel gek maar ik had dus echt een te kort aan deze stofjes, en die kunnen je blijkbaar geestelijk helemaal de grond in trappen.
10 maanden na de geboorte kon ik zeggen dat ik er weer een beetje boven op was. En o, wat heb ik gehuilt toen ik moest lachen van een lach van mijn dochter, dat was echt de eerste stap voor een nieuw begin.

Informeer goed op internet. laat je bij de ha echt geen anti depresieva voorschrijven, dit is echt niet nodig, het is een hele andere oorzaak, waar huisartsen zch niet in verdiepen!
Ga goed googlen op internet, daar wordt je veel wijzer van.

Sterkte ermee!!

Liefs, Ris

Hallo,

Heel vervelend als je een potnatale depressie hebt. Ik zelf heb het niet meegemaakt. Maar mijn schoonzus wel, ik heb het van dichtbij meegemaakt.
Overleg goed met je huisarts en inderdaad evt een psycholoog. Sommige vrouwen komen er niet doorheen zonder anti depressivia en/of een psycholoog.
Probeer niet te veel rekening te houden met hoe je omgeving er over denkt. Het gaat om jou en je gezin. En sta open voor hulp! Je hebt de tijd nodig om over de depressie heen te komen en je gezin op een andere wijze te zien. Dat gebeurd geleidelijk aan.

Succes!
Liefs Els
(mama van Quentin 21 mnd en 25,4 wkn zwanger)
(tevens  vpk die werkt met mensen die veelal psychische en psychiatrische problematiek ervaren (waaronder depressies))

Ik heb twee keer een pnd gehad. Twee keer met anti-depressiva heel snel er weer bovenop gekomen. En na 4 maanden weer probleemloos afgebouwd. Ik ben er ook van overtuigd dat het bij mij een hormonaal probleem is. Na je bevalling verandert er zoveel in je hormonen. Maar na een paar maanden zijn je hormonen weer in balans. En kon ik probleemloos afbouwen. De antidepressiva hielpen mij in die tijd heel goed stabiel te blijven. Ik heb nooit last gehad van een vlak gevoel. En heb maar 4 maanden anti-depressiva gebruikt. Hier dus een heel positief verhaal over anti-depressiva.

[Auteur]

Berichten