Ik ben vandaag precies over 5 weken uitgerekend van ons 1e kindje. Ons kindje ligt nog steeds met het hoofdje naar boven en daar maak ik me toch wel een beetje zenuwachtig om. 3 weken geleden bij m'n controle bezoek bij de gynaecoloog heeft hij het [zonder iets te zeggen] proberen te draaien, niet gelukt, resultaat: een gevoelige en beurse buik. Vorige week moest ik weer voor controle naar de gyn, weer zonder iets te zeggen werd er geduwd en gesjord aan/op m'n buik! Weer geen resultaat. Nu moet ik morgen weer naar de gynaecoloog, nu weet ik dat het een afspraak is om ons kindje te draaien, ben er een beetje huiverig voor, niet omdat het voor mij onprettig aanvoelt, maar ik ben meer bang voor ons kindje! brengen ze het geen letstel toe of zit de navelstreng niet op haar/zijn nek en gebeurd daar dan niet iets mee bij het draaien. Maar ik zit ook met de vraag wat als het nou weer niet lukt, het draaien. Keizersnee of stuitligging bevalling? Van een keizersnee herstel je veel minder snel, begreep ik. En stel nou dat een stuitligging bevalling niet lukt, moet ik dadelijk na 15 uur puffen en pijnlijden toch een keizersnee, maar dan onder volledige narcose, merk ik er niets van en mag m'n vriend er niet bij zijn! Heeft iemand ervaring hiermee, hebben jullie reacties hier op? Ik lees ze graag!

Ik vind het raar dat hij zomaar een poging tot draaien heeft gedaan zonder te zeggen of uit te leggen. In principe gebeurt er niets met de baby zolang ze maar niet door duwen. Heel vroeger gebeurde dit draaien vaak onder narcose, dan kon de moeder niet 'tegenwerken' en dan zag je inderdaad veel problemen. In principe moet je afvragen waarom een baby in een stuit ligt. Toeval? Weinig vruchtwater? Een afwijkende baarmoedervorm? Een niet eerder ondekte tweeling? Dit zijn allemaal mogelijkheden. Met een echo kun je al een hoop uitsluiten. Als er voldoende vruchtwater etc is kun je een keerpoging wagen. Als dat niet lukt heb je pech.
Wat betreft een stuitbevalling: vraag eerst eens aan je gyn of hij nog stuiten gewoon doet. Ik ken er zolangzamerhand genoeg die meteen een keizersnede doen. Een spoedkeizersnede hoeft lang niet altijd onder volledige narcose. Dit hangt af van de anesthesist. En de meesten doen gewoon een ruggeprik, ook voor speodkeizersnedes.En 15 uur puffen is waanzin. Vraag je gyn of hij werkt volgens de preventive support of labour methode. Daarmee duurt geen enkele bevalling langer dan 12 uur. En ruim voor die tijd is echt wel duidelijk of het gaat lukken met een vaginale baring. Als je vlot ontsluit met een stuit gaat het vaak heel goed.
Laat nog eens horen hoe het afloopt en veel sterkte.

Ons eerste kindje lag ook in een stuit. Ze hebben het toen een keer geprobeerd te draaien, maar dat is niet gelukt. Ik vond het zelf ook op zijn zachts gezegd geen prettige ingreep. Ik vind het heel raar dat ze hebben geprobeerd je kindje te draaien zonder daarover vooraf met jou te hebben overlegd. Jij bent ten alle tijden de baas over je buik en baby hoor! Ik moest toen gewoon een stuitbevalling doen, maar dat is inmiddels 6 jaar geleden. (is overigens niet gelukt, na volledige onsluiting en twee persweeen toch een spoedkeizersnee maar wel met ruggeprik). Tegenwoordig wordt in het ziekenhuis waar ik toen bevallen ben een keizersnede geadviseerd wanneer het om een eerste kindje gaat. Nu duurt het inderdaad wat langer om te herstellen van een keizersnee, maar het is ook allemaal nou weer niet zo heel erg hoor. Ik heb na die keizersnee nog twee keer 'gewoon' een kindje gekregen en het herstel gaat dan inderdaad wat sneller, maar is vond een keizersnee absoluut geen probleem. Zelfs de (bijna complete) gewone bevalling die eraan vooraf ging viel me erg mee, maar dat is natuurlijk voor iedereen anders. Overleg inderdaad met je gyn maar luister ook heel goed naar wat je eigen gevoel je ingeeft.

Veel succes!
Joke

Bedankt voor jullie verhalen/reacties. Ik zit nu weer met een beurse buik achter de computer en het is weer niet gelukt. De vorige keren deed m'n gyn het alleen. Vandaag samen met een ass. gynaecoloog en hielden ze het hartje en de ligging van ons kindje goed in de gaten via het echo-apparaat. Gyn. zegt dat het kindje moet indalen, dat ze er dan beter bij kunnen, dus volgende week de 4e en laatste poging. En ik heb al overlegd met m'n vriend en de gyn. dat het dus, als het weer niet lukt en ons kindje zich niet uit zichzelf draait, een keizersnee wordt.

liefs,
Charmaine

Hai,
Ik vindt het belachelijk dat ze zo vaak een poging doen! Dit is voor jou, maar ook voor de baby geen pretje.
Ik zou er niet meer aan beginnen. Kom nou! waarom accepteren ze de stuitligging niet? Ik ben ook bevallen met een keizerssn. i.v.m. stuitligging. Het herstel valt reuze mee… eerst 12 uur weeen liggen wegpuffen, toen mijn zoon na 9 cm. ontsluiting te hebben nog niet ingedaald was, hebben ze een keizerssn. gedaan. Ik was helemaal op! Ik adviseer neem een keizerssn. Ik kreeg wel een ruggeprik, dus mijn man was erbij.

Succes en sterkte! Liefs Mirre

Mirre,

hoevoelt zo'n ruggeprik? doet dat zeer? En hoe is de wond/litteken genezen van je keizersnee?

liefs,
meisje

Hoi Meisje,

even geen reactie van Mirre, maar wel van iemand met twee maal een keizersnee.
Van de ruggeprik op zich merk je niets, alleen wel als ze met een prik de huid gaan verdoven. Dat is een rotgevoel (ik moet er wel bij zeggen dat ik fobisch ben voor prikken), maar het is wel heel snel over. Daarbij word je heel erg goed begeleid op de o.k. is mijn ervaring. En de wond is bij mij prima genezen. De tweede keizersnee hebben ze over de eerste heen gemaakt, dus geen dubbel litteken. Dat is nu 7 weken geleden en nu nog vrij roze, maar dat wordt wel weer wit. In mijn geval kon je het litteken wel duidelijk blijven zien, maar het zit net bovenin je schaamhaar, dus weinigen die het uiteindelijk zullen zien.
En ik zou ook gaan voor een keizersnee in jouw geval. Ik heb de eerste keer een spoedkeizersnee gehad en de tweede keer een geplande, maar ik heb een overduidelijk verschil in pijn ervaren. Bij een spoedkeizersnee heb je al allerhande pijnen gehad en dan krijg je daarna nog de pijn van de keizersnee… Niet doen, zou ik zeggen.

Succes! Groetjes, Janneke

Hoi,
Ik zou gaan voor de keizersnee!!Dat gedraai is helemaal niet fijn(weet ik inmiddels uit eigen ervaring).Ben zelf 1maart jl. van een prachtige dochter bevallen via een keizersnee.Ze was nl.keurig ingedaald maar besloot 1wk.voor de uitgerekende datum algeheel dwars te gaan liggen!!Gewoon bevallen is er dan ook niet meer bij. Toen kwam de keizersnee dus in zicht.Ben geen held met prikken en alle andere dingen die erbij horen, maar kan je melden dat het me achteraf voor 100% is meegevallen.Mijn herstel ging dan ook voorspoedig en ik mocht snel naar huis. Het litteken is keurig genezen en gaat er steeds mooier uitzien!De begeleiding op de dag van de keizersnee is heel erg goed. Wij kregen een vaste verpleegster die ook het infuus inbracht, catheder,klysma gaf en er na de operatie was om dochter en vader op te vangen. Op de ok.werd je echt super gerustgesteld.Iedereen vertelde precies wat er ging gebeuren met bv.de ruggeprik etc. En ja..het belangrijkste…je kindje wordt in razendtempo geboren. Geniet ervan hoor!!!Laat foto's maken van de keizersnee(zorg voor volle batterijen in je toestel..van ons raakte ze na 6 foto's leeg..en ja…als moeder krijg je er niet zoveel van mee).

Ik heb ook een keizersnede gehad omdat mijn zoon in stuit lag. Werd pas in de 38e week ontdekt en draaien lukte niet door afwijking in baarmoedervorm.
De ruggenprik is mij ook super meegevallen hoor! Even dat verdovingsprikje voor je huid, dat is een gemeen prikje. Maar van de echte ruggeprik merk je weinig. Bij mij zat de verdoving aan de linkerkant niet goed, maar dat overkomt bijna niemand, dus ga daar niet vanuit. De prik op zich stelt echt weinig voor.
Op de OK vond ik 't verder echt super, hoor. Er wordt echt goed voor je gezorgd en iedereen is al even aardig. Er was iemand die foto's maakte met ons toestel, heel fijn voor jezelf later! Op 't moment dat ze 't kindje er uit gingen tillen, mocht mijn man even over 't schermpje meekijken. Hij vond 't echt super en hield me precies op de hoogte van wat hij zag: eerst de beentjes, 't kontje, en uiteindelijk het hoofdje. Hij zette 't meteen enorm op een krijsen, echt heel gaaf.
Ik ben iets minder vlot hersteld, maar dat had verschillende oorzaken. Ik heb achteraf een ernstige bloeding gehad, dus daar was ik erg slap van. Plus, mijn baby werd een ware huilbaby, en daar knap je zelf ook bepaald niet van op. Nu (na 7,5 maand) gaat het echter weer heel goed met me. Mijn wond is wel prachtig genezen, ziet er heel goed uit. Alleen, hij jeukt soms zo irritant, bijv. bij sterke weersverandering, heel stom.
Ik zou nu niet weer zo tegen een keizersnede opzien. De kans is bij mij ook groot door die baarmoederafwijking, dus ik kan er beter ook maar niet teveel tegen op zien. Maar 't liefst wil ik natuurlijk wel een keer een 'gewone' bevalling.
Toch ben ik maar wat blij dat deze methode bestaat hoor! Niks mis mee!
SUcces!

[Auteur]

Berichten