Hallo, ik ben 3 maanden zwanger en nu al bezig met de bevalling. Geniet enorm van mijn zwangerschap, maar zie nu al op tegen de pijn bij de bevalling. Hoe kan je regelen dat je een ruggeprik krijgt? Ik woon in Amsterdam. Wat zijn de voors en de tegens? Kost het veel geld? Wie heeft er ervaring mee? Begrijp me niet verkeerd, ik weet dat het er allemaal bij hoort en ik ken de verhalen van:"je vergeet de pijn achteraf" en "het hoort erbij", etc. Nou, ik ben benieuwd naar jullie meningen. Groeten Anouk

Anouk,

Vorig jaar ben ik bevallen van een dochter. Omdat ik al 12 dagen over tijd was en s nachts was gaan vloeien, werd ik in het ziekenhuis opgenomen. Een nacht later begonnen de weeen en omdat de ontsluiting niet wilde doorzetten, hebben ze mij weeenstimulans aan infuus gegeven. Hierdoor werden de weeen zo sterk dat ik een weeenstorm kreeg van hele pijnlijke weeen. Op het laatst had ik weeen van 1 1/2 minuut en dat met een tussenpauze van 20 seconden. De pijn was erg en ik ging overgeven en flauwvallen. Ze hebben toen besloten tot een ruggeprik. Ik moest naar de OK en daar kreeg ik eerst een plaatselijke verdoving en daarna werd de ruggenprik gezet. De prik was erg pijnlijk, maar eigenlijk direct erna is alles gevoelloos en dat was heerlijk! Het is heel raar om met je hand op je buik te voelen dat je weeen hebt maar je hebt geen pijn. Het was voor mij echt een verademing, kon even tot rust komen. De prik heeft voor mij heel goed uitgepakt, want voor ik de prik kreeg had ik 3 centimeter ontsluiting (in 14 uur tijd) en na de prik had ik binnen 1 1/2 uur volledige ontsluiting! Zelfs de verloskundige vond dit heel wonderlijk, maar blijkbaar komt dat doordat ik daarvoor zo gespannen was en na de prik juist heel ontspannen en dan zet de ontsluiting veel sneller door. Ik kreeg wel duidelijk persdrang, en meestal is dat niet bij een ruggeprik. Dan moet je persen zonder dat je persdrang hebt, dus dat lijkt me wel een nadeel en heel raar.
Wat de kosten betreft, ik heb nooit een rekening van het ziekenhuis gezien, maar misschien komt dat omdat ik met medische indicatie in het ziekenhuis ben bevallen.
Het is inderdaad zo dat je de pijn wel achteraf vergeet, maar als de pijn je echt teveel wordt, moet je gewoon om zo;n prik vragen als de mogelijkheid er is. Ik ben er in ieder geval een heel stuk beter van geworden, anders had bij mij de ontsluiting en bevalling nog veel langer geduurd!

Heel veel succes bij je bevalling en ik hoop dat je er goed doorkomt!

In ieder ziekenhuis is regelmatig een voorlichtingsavond over bevallen. Als het goed is komt tijdens deze voorlichting dit aan de orde. Er zijn deskundigen die je voorlichting geven over thuis bevallen en in het ziekenhuis. Daarnaast zou ik naar iets van een zwangerschaps cursus gaan. Des te meer je weet over hoe een bevalling gaat en hoe je je kunt ontspannen. Hierdoor kun je veel rustiger worden. Kijk geen programma's van gillende vrouwen want dit is niet erg realistisch want dit geld echt niet voor alle vrouwen. wees wel serieus naar je angsten en bespreek het ook met de verlostkundige want die kunnen je daar ook in steunen. laat je niet afschepen door je omgeving.
succes ik hoop dat je hier wat aan hebt.

zo vreemd is je vraag niet hoor, er zijn genoeg vrouwen die om pijnstilling vragen en ik vind het zelf ook barbaars dat alleen in Nederland het logisch is om gewoon zonder pijnstilling te bevallen. Ik heb 2 bevallingen achter de rug, waarvan 1 met pijnstilling, de 2e ging best rap, dus dat was niet nodig. Wat een nadeel is, en zeker bij de ruggeprik is dat je vaak problemen krijgt met persen omdat je de drang niet hebt en als je die wel hebt, moet je zo omschakelen ineens, dat het ook niet vaak niet lukt. Je ziet dan ook vaak een kunstverlossing na een ruggeprik. Ik heb bij mijn eerste een pethidineprik gehad, die zou ik je als eerste aanraden, als je toch pijnstilling wilt, en dat zullen ze in het ziekenhuis ook doen. Die halen de scherpe kantjes van de weeen af en je wordt er soezerig van. Helaas is er bij mij uiteindelijk ook een vacuumverlossing aan te pas gekomen. Maar wie weet, heb je het helemaal niet nodig, en in het ziekenhuis doen ze niet zo moeilijk hoor over pijnstilling (althans pethidine), dus als de nood aan de man is is het tijd genoeg. Succes

Hoi,
Ik zou wel van tevoren met een ziekenhuis afspraken maken. Niet alle ziekenhuizen hebben 's nachts mensen in huis die een ruggenprik kunnen zetten. Ik zou de VU aanraden, die hebben een heel vrouwvriendelijk beleid volgens mij.
Ik heb bij mijn eerste bevalling de ruggenprik als een ware verademing ervaren. Ik was al een uurtje of 60 bezig en helemaal aan het eind van mijn latijn. Eigenlijk vind ik dat ze veel eerder hadden moeten ingrijpen. Pethidine heb ik ook gehad maar hele slechte ervaring mee. Ben half buiten bewustzijn geraakt zonder dat de pijn verdween. Daarna du sdie ruggenprik, die echt veel beter werkte. Ze hebben m uitgezet bij volledige ontsluiting (na 7 uur), wat het voordeel heeft dat je dan wél voelt wat je doet want de verdoving werkt langzaam uit. Dus niks geen kunstverlossing maar 20 minuutjes persen. Bij mij heeft de verzekering het betaald, maar ik had wel een medische indicatie. Ik weet niet of dat verschil maakt. Heel veel sterkte!

Hoi Anouk,

Als je niet op medische indicatie in het zh bevalt, moet je daar een vast bedrag voor betalen (check dat met je verzekering); als men je daar een ruggeprik geeft kost dat niets extra.

Ik heb mijn eerste op medische indicatie in het Lucas gekregen met een ruggeprik (en oxytocine infuus om sterkere weeen te krijgen), de tweede thuis. Ik weet een tweede bevalling is heel anders, maar ik vond het thuis echt een verademing: ik heb daar zonder pijnstilling minder pijn gehad en me veel ontspannener gevoeld ( en ook een veel vlottere bevalling gehad) dan midden op dat harde bed in die spierwitte kamer met z'n felle verlichting.

Verder geen slecht woord over de begeleiding in het Lucas: toen ik om die prik vroeg, kreeg ik die zonder zeuren, het personeel was allerliefst (de gynaecoloog bleef nog even na afloop van zijn dienst om het 'resultaat' te bewonderen), maar denk er nog even over na, voordat je je eigen omgeving inruilt voor een ziekenhuis.

Groetjes,
Michelle.

[Auteur]

Berichten