Hoi dames,

Zijn er onder jullie dames die ervaring hebben met een bevalling met bekkeinstabiliteit? Ik was eigenlijk niet bang voor de bevalling, maar naarmate de bevalling dichterbij komt krijg ik steeds meer pijn. Ik ben heel bang dat ik na de bevalling niet meer de oude wordt.

De cesartherapeut zal me binnenkort gaan helpen, maar ik wil ook graag wat ervaringsdeskundigen lezen!

Alvast bedankt!

Groetjes Andrea

Hoi Andrea,

Ik herken je verhaal hoor, ik had dezelfde angst. Toen ik 25 weken zwanger was werd er bij mij bekkeninstabiliteit geconstateerd. Ik moest toen 5 weken platliggen en kon amper lopen. Dankzij een hele goede fysio waar ik twee keer per week door bezocht werd ging ik steeds meer vooruit. Maar pijn bleef ik houden. Ik ben 13 mei bevallen en de pijn in mijn bekken word met de dag minder. 's Avonds als ik moe ben krijg ik er wel steeds meer last van maar na een nachtje slapen is dit weer bijna weg.

Het is heel belangrijk dat je het na je bevalling erg rustig aan doet. Dit valt niet altijd mee maar denk aan jezelf!! Ik mocht de eerste 10 dagen niet traplopen en tillen en moest plat blijven liggen. De fysio is steeds bij mij langsgeweest om te kijken hoe het ervoor stond. De rust heeft erg geholpen en nu ga ik vanaf morgen weer beginnen met het opbouwen van mijn conditie bij de fysio zodat de banden in mijn bekken weer sterk zullen worden. Ik moet er waarschijnlijk nog wel een jaar heen maar de fysio heeft goede hoop dat ik uiteindelijk geen pijn meer zal hebben.

Je komt trouwens in aanmerking voor extra kraamhulp als je bekkeninstabiliteit hebt. Je kunt je verzekeringsmaatschappij bellen voor advies.

Er zijn een aantal houdingen waarin je beter niet kan liggen/ zitten als je bekkeninstabiliteit hebt tijdens de bevalling. De baarkruk is een goede optie. Ook hierover kan je raad vragen bij je verloskundige en cesartherapeut.

Ik hoop dat je het nog even vol kunt houden. Moet je nog lang? Ook ik dacht dat het nooit meer goed zou komen met mijn bekken want het deed erg veel pijn. Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt en het daardoor weer een beetje ziet zitten.

Heel veel sterkte!!!!

Groetjes van Saskia

Hoi Saskia,

Ik ben heel blij met je berichtje. Ik heb me de afgelopen dagen zo'n zorgen gemaakt. Ik kan nu bijna niks en schiet steeds door mn bekken heen als ik wel iets doe. ik ken mezelf niet meer terug.

En toen werd de bevalling ineens zo'n schrikbeeld. Hoe moet ik in godsnaam een kindje eruit krijgen terwijl ik niet eens mn benen op kan tillen of kan hurken. Ik ben nu 32 weken en de bi begon eigenlijk al bij week 20.

Gelukkig ben ik er vroeg bij en mn cesartherapeut geeft me echt heel goede begeleiding. Maar het is zoals je zegt: je kunt wel vooruit gaan, maar de bi blijft, dat gaat tijdens de zwangerschap niet over. Je kunt er alleen goed mee om leren gaan. Ik hoop echt dat ik na de bevalling weer goed kan lopen, en jij trouwens ook! Ik hoop dat de pijn snel zal verdwijnen, je hebt er nu vast wel genoeg van gehad.

Groetjes Andrea

Hoi Andrea,

Het is inderdaad goed dat je er snel bij bent want dat zorgt ervoor dat je je weer veel sneller beter zult voelen. Helaas blijft de pijn zolang je nog met je dikke buik rond moet lopen. Na de bevalling is die grote druk van je buik in ieder geval weg en dat scheelt al een heleboel.

Mijn bevalling was erg zwaar (ik zal je de details besparen). Maar ik ben uiteindelijk in het ziekenhuis terecht gekomen waar ik op een bed moest liggen met mijn benen in beugels. Ik dacht dat ik dit niet zou kunnen i.v.m. de pijn in mijn bekken maar op dat moment voelde ik daar niks van. Toen de gyneacoloog tegen mij zei dat ik mijn benen zo ver mogelijk omhoog moest trekken zei mijn verloskundige meteen dat ik dat niet zou kunnen i.v.m. de bekkeninstabiliteit. Dat schijnt dus wel heel erg slecht te zijn.

Het is wel belangrijk dat je van te voren duidelijk aangeeft dat hier rekening mee gehouden moet worden want op het moment dat je aan het bevallen bent zal je er niet meer aan denken. Je zou dit ook met je partner kunnen bespreken want niet alle artsen houden rekening met jouw situatie.

Maar goed… misschien beval jij lekker thuis en is er helemaal niks aan de hand. Volgens mijn verloskundige bevallen vrouwen met bekkeninstabiliteit soepeler omdat hun banden helemaal verweekt zijn. Ik weet niet of dit echt waar is hoor. Bij mij klopte het in ieder geval niet. Maar wie weet wel bij jou?

Nou meid… neem in ieder geval goed je rust hoor!!! Dat heb je echt nodig anders zal je pijn steeds erger worden. Ik ben er toen ook veel te lang mee doorgelopen en daarom moest ik 5 weken plat. Ik wil niet belerend overkomen hoor maar ik weet nu zelf hoe belangrijk het is en ik wil graag dat jij zo min mogelijk pijn hebt!

Veel liefs van Saskia

Belangrijk bij de bevalling is dat er niets geforceerd wordt. Dus ga in principe uit van een bevalling die uit zich zelf begint. Want met een inleiding vergroot je enorm de kans op een kunstverlossing met alle mogelijke bekkenproblemen van dien. Tijdens het persen kun je vaak goed op je linkerzij liggen. Dan kun je symfyse niet te ver uit elkaar trekken.
En na de bevalling de eerste week absoluut geen trap lopen, maar dat zal je fysiotherapeut wel met je bespreken. En vaak zien we gelukkig dat het snel weer goedkomt na de eerste week.
Sterkte

hallo Andrea,
Ik had ook een ernstigge BI in mijn zwangerschap. Vanaf de 16 wk liep ik al met een bekkenband en krukken. Vanaf de 30 wk kon ik niet meer lopen en kreeg zelfs een rolstoel.
Dit was erg frustrerend ik kon niks meer en ik moest nog 10 wk.
De bevalling was heel zwaar, maar het eerste wat ik zei toen mijn dochtertje was geboren: "de pijn is weg". Ik heb gelukkig nergens meer last van gehad.
Ik was zo bang voor de bevalling dat ik gevraagd had om een keizersnee en ik ben blij dat mijn gyn. het afgeraden heeft. Het blijkt namenlijk bij een natuurlijke bevalling de kans heel groot is dat de bekken weer netjes tegen elkaar terug komen. Ik heb gelukkig dit geluk gehad. Hopenlijk vergaat dit bij jou ook zo.
Veel sterkte en succes ermee.
Groetjes, Wilma

[Auteur]

Berichten