Hallo allemaal,
Bij mijn eerste bevalling ben ik ingeleid met gel omdat ik 2 weken over tijd was. Dit werkte niet en de volgende dag ben ik aan het infuus met weeenstimulantia gegaan. Dit werkte meteen heel heftig en ik had zeer pijnlijke weeen. Echter 5 uur later had ik nog steeds maar 4 cm ontsluiting. Zelf heb ik het gevoel gehad dat mijn dochter klem zat achter mijn schaambeen en niet verder kon zakken, het is toen uiteindelijk een keizersnee geworden, overigens is mijndochtertje tijdens de zwangerschap nooit ingedaald geweest. Achteraf zei de gynaecoloog dat er geen duidelijke reden is geweest en dat ik de volgende keer (in oktober) normaal zou kunnen bevallen. Zelf heb ik hier echter een hard hoofd in en twijfel ik of ik wel normaal kan bevallen. Wie heeft hier ook ervaring mee en hoe kan ik dit goed duidelijk maken?
Alvast bedankt Paulien

Ik heb een vriendin en die haar bekken was te nauw. Bij de eerste wist ze dat niet en was ze met een thuisbevalling bezig. Uiteindelijk werd het een keizersnee. Bij de 2e wist ze toen van te voren dat het weer een keizersnee zou worden. Kan het zijn dat jouw bekken ook te nauw is? Vraag anders eens na bij de verloskundige. Succes!

Hoi Paulien,

heel herkenbaar, jouw verhaal.
Helaas had ik precies hetzelfde (eerste keer een spoedkeizersnee na 88 uur gebroken vliezen, gel, infuus en uiteindelijk 2 cm ontsluiting en een kind wat niet ingedaald was). De tweede keer was ik verschrikkelijk bang voor herhaling, maar wat we ook zeiden in het ziekenhuis, het maakte allemaal niets uit. Uiteindelijk is het toch nog een geplande keizersnee (twee dagen voor de uiteindelijke geboorte gepland) geworden, want ook dit kind was niet ingedaald en inmiddels was ik al twee weken over de uitgerekende datum heen. Verder was er nog geen enkel teken dat de bevalling uit zichzelf zou beginnen. Later bleek ons kind ruim 10 pond te zijn. Dit was tijdens alle controles door niemand opgemerkt…

Helaas kan ik je geen tip geven. Men denkt toch dat ze het het beste met je voor hebben (een keizersnee is ook niet zonder risico's en je lichaam heeft veel langer de tijd nodig om te herstellen en meer van dat blabla gedoe). Ik snap het wel, maar het is bijzonder vervelend als er niet naar je geluisterd wordt. Blijf het elke keer aankaarten, is het enige wat ik je kan aanraden. En misschien kun je je nog eens in een ander ziekenhuis laten informeren…

Heel veel succes en sterkte!

Groetjes, Janneke

Ik heb dit ook gehad Paulien en ik zag inwijs op tegen de volgend bevalling. De gynecoloog stelde toen voor om bij 42 weken zowiezo een keizersnede te doen. Als ik eerder zou gaan bevallen dan zouden we kijken hoe het ging. Niet uren lang afwachten, als het niet zou doorzetten snel weer een keizersnede. En ook geen vacuum of zo.
Dit durfde ik wel te proberen. Met 41 weken begon het vanzelf. Ik ben naar het ziekenhuis gegaan en ze hebben me goed in de gaten gehouden. En ik ben best wel vlot bevallen. De ontsluiitng was al 5 cm toen ik binnenkwam en dat had ik de eerste keer helemaal niet gehaald. Deze baby lag gunstig met z'n hoofdje, maar hij was even zwaar als z'n broer, ook 3800 gram. Misschien kun jij ook zoiets in je ziekenhuis regelen.

Ja, herkenbaar, mijn eerste daalde ook nooit in. Uiteindelijk ingeleidt en met een moeizame vacuum ter wereld gekomen, scheelde niet veel of het was ook een keizersnee. Achteraf zei de gynaecoloog dat het toch iets nauwer was als gedacht. Een paar maanden geleden ben ik bevallen van mijn tweede kindje, een dochtertje, en ook ik had er een hard hoofd in. Ik mocht gelukkig bij 37 weken naar de gynaecoloog omdat zij dus ook weer niet indaalde. Ze zouden het gewoon weer gaan proberen. En dat is ook achteraf gezien het beste geweest. Het is een vrij vlotte bevalling geweest en met 8 minuten persen was ze er. Het was zo'n verademing dat het allemaal zonder poespas gebeurde dus je ziet het, zo'n tweede bevalling kan echt heel anders lopen. Maar ik zou het gewoon even proberen, want met een keizersnee lig je toch al gauw weer een paar dagen in het ziekenhuis met pijn terwijl je gezinnetje thuis is, want je hebt er nu al eentje rondlopen natuurlijk, en ik was echt na deze bevalling heel snel ter been. Heel veel succes strakjes. Groetjes

Bij mij ongeveer hetzelfde verhaal. Eerste is ook met ks geboren omdat hij tijdens de bevalling niet verder kwam (3775 gram) en nooit goed was ingedaald. Nu ben ik 10 juli uitgeteld en "moet" normaal gaan bevallen. Kindje wordt nu geschat op 6 pond en ligt gunstig maar weer niet ingedaald. Ik ben dus zeer benieuwd of het wel zal gaan… Ik zie er best tegenop maar als het lukt zou dat geweldig zijn want het herstel is w.s. veel sneller hoewel dit mij de eerste keer ook niet tegenviel!

Ik laat het nog wel weten!

Na 11 dagen overtijd ben bij de eertse na 24 uur gebroken vliezen ingeleid, bevalling verliep erg moeizaam en na een mislukte vacuum en tangverlossing ben ik bevallen van een dochter.
Nu ben ik 37 weken zwanger van de tweede en de bedoeling is dat ik normaal ga bevallen, ik mag niet overdragen en er wordt geen kunstverlossing toegepast, mij is verzekerd dat als ik denk dat het niet gaat de ok stand-by is en er een keizersnede gedaan gaat worden.
Ondanks alles zie ik wel erg tegen de bevalling op,ik weet niet goed wat ik ervan moet verwachten

Volgens mij kan je (als je dat tenminste wilt) eerste een zogenaamde 'proefbaring' proberen. Als het dan niet lukt, kunnen ze alsnog een keizersnee doen. Dat heb ik gedaan bij mijn 2de, en ik vond het achteraf heel fijn dat ik het in ieder geval op eingen kracht geprobeerd heb (werd toch weer een k.s.).

[Auteur]

Berichten