Sjonge ik kon een tijd niet op de site komen.
Ik ben hier nogal lang weggeweest, op 8 sept jl getrouw en daarna 2 wkn huwelijksreis.
Toen alles weer normaal werd probeerde ik hier te komen en dat lukte wel maar op 1 of andere manier kon ik niet reageren, heb nieuwe wachtwoorden aan moeten vragen en daarmee kwam ik er ook niet in..nu kom ik er ineens spontaan op.

Het word me te gek om alles terug te lezen en te beantwoorden van de afgelopen maand daar heb ik echt geen tijd voor en ook geen zin in..
Wel heb ik veel meegelezen hier en ook meegeleefd.

Effe in het kort,

Ben 28 jaar mama van dochter 2 jr en 3 mnd.
Heb meerdere operaties aan rechtereierstok en cysteverwijderingen gehad, ook tijdens zwangerschap ellende door een cyste van 10 cm waardoor mijn dochter met 36 wkn gehaald moest worden(ze kon niet indalen door dat ding maar wou t wel…auw)

Afgelopen december toch weer aangedurfd om voor een 2e te gaan gestopt met pil, en 2 wkn later wordi k met spoed opgenomen en dag later geopereerd, 2 cysten 15cm weggehaald en mijn rechtereileider en rechter eierstok.
Links zit er nog maar om mijn baarmoeder en linkereileider en eierstok zitten heel v eel verklevingen.
Vervolgens ben ik nu 2 x bij gyn geweest en de laatste x was in juli waarna wij naar huis zijn gestuurd voor nog 3 mnd en 18 okt (woensdag) moeten we terugkomen als het dan nog niet gelukt is dan zou ik datum krijgen voor kijkoperatie( baarmoeder foto (hsg geloof ik dat dat heet) wil ie niet doen bij mij , en tijdens de kijkoperatie gaan ze kijken of er ook verklevingen IN de eileider zit zo ja proberen schoon te maken.

Ok ik heb al een prachtdochter waar ik ook ontzettend trots op ben! (was binnen 3 mnd zwanger en dat was toch wel een wonder volgens de gyn)
Mochten de verklevingen te erg zijn is er voor ons alleen nog IVF weggelegd (zo zei gyn)
Maar daar durf ik nog niet aan te denken…
Ik ben heel erg bang dat ik dat emotioneel gezien niet trek en dat mijn man dat ook niet trekt…we hebben best veel ellende gehad bij de eerste zwangerschap en bevalling en ik ben er nog niet helemaal bovenop dus we weten hoe het is om in zoveel spanningen te zitten weliswaar andere spanningen maar toch.

Ondanks dat we 11 mnd verder zijn en ik as woensdag afspraak heb bij gyn hoop ik toch dat het misschien deze maand wel raak is…
Die hoop, dat afwachten vervolgens de teleurstelling…bah bah…dan de vele opmerkingen of de 2e al komt( werd laatst zelfs gefeliciteerd….pfffffffffffff)

Op zich hou ik me aardig staande hoor, en dat komt absoluut door mijn dochter, maar af en toe heb ik t ff te zwaar…..1 november gaat ze voor t eerst naar peuterschooltje, ik werk niet en wij hebben geen oppas ofzo dus dit is best moeilijk om haar die ene ochtend los te laten…ook al is het goed voor haar en ook voor mij om weer s tijd voor mezelf te krijgen…

Nou dit was ff een stukje van mij en ik hoop dat ik er nu gewoon weer kan reageren…

gr Elora

Hoi Elora,
Nog gefeliciteerd met jullie huwelijk!!!! Was misschien ook wel een welkome afleiding? En een fijne huwelijksreis gehad? Zal wel denk ik…..
Ik lees dat je heel veel meegemaakt hebt/afgezien hebt…….jee………dat maakt het allemaal niet gemakkelijk.
Wil je veel succes wensen en hoop dat het allemaal mee zal vallen!!!

Groetjes van een nieuwe haha

Dank je Deez,

Ja wat is veel….ik lees hier ook stukjes dat ik denk van jemig het kan nog veel erger…

Ik heb behoorlijk moeten afzien tijdens mijn vorige zwangerschap en de maanden erna ook (zat in rolstoel ivm bloedingen en bekkenklachten va 3 mnd weinig meer kunnen lopen en huishouden en  moest bedrust vanaf 5 mnd vanwege verhoogde kans op vroeggeboorte)spannende tijden ivm cyste en de bloedingen, de keizersnede waarbij de hechting te strak gezet was, 3 dgn later komen ze daarachter hebben ze  het draad  geknipt en anders  vastgezet,  9 dgn na keizersnede word ik weer met spoed opgenomen want de wond was opengeknapt en had daar ontsteking (ging een catheterslang van 18 cm lang in…dus na 2 dgn naar huis en daarna nog anderhalve maand wijkverpleging 2x daags thuis gehad die de wond moesten spoelen.

Met mijn bekken gaat het pas  sinds januari redelijk goed, er zijn dagen dat ik nopg steeds niet veel kan maar ik kan nu soms stofzuigen en dweilen en dezelfde dag nog de stad in fietsen….
Dit is voor mij een hele vooruitgang.

De reden dat ik vorig jaar zei dat ik er wel  weer voor wou gaan was eigelijk dat ik niet eerst helemaal klachtvrij wou zijn en dan zwanger raken, dan is de stap terug best moeilijk en is een grote stap, nu zou het een kleinere stap zijn omdat ik nog steeds wat last had.

Maar goed je leest het het is nog niet gelukt en woensdag word een spannende dag…alhoewel woensdag nog niet eens zozeer…de dag van de operatie..

En waarom hang jij hier rond als ik vragen mag?
Hoelang zijn jullie bezig en voor de 1e of de 2e?

gr Elora  

Hoi Elora!!!!
Ja, wat is veel……van jou is al  veel vind ik. Tuurlijk, alles kan altijd erger, maar het is toch altijd anders he! Ik moet er echt niet aan denken om mee te maken wat jij hebt moeten door staan.
Even in het kort over mij/ons;
Wij zijn voor hummeltje nummer 1 bezig. Zijn in juni 2005 gestopt, had lange cyclussen en zijn na 1 jaar naar de gyn gegaan. Mijn eisprong was niet goed en begon aan de clomid. Samenlevingstesten gehad, slijm was niet goed en te dik en geen zwemmer erin te vinden.
Zwemmers nagekeken, eerste keer redelijk goed nog, maar waren heel erg lui.
Andere keren minder dan een miljoen goede zwemmers en nou hebben we 15 november een intake voor IVF of ICSI (ligt er aan wat dat ziekenhuis vind) in Tilburg.

Jee, ik snap dat je opziet tegen de operatie, maar een HSG lijkt me ook echt geen pretje om dat zo mee te moeten maken….
Veel succes woensdag bij de gyn in ieder geval!!!!
Groetjes

Nou dat is het hem nou juist ik zie niet op tegen de operatie hoor, maar wel tegen de uitkomst ervan…

15 nov eerste intake…oow wat spannend…vrienden van mij hebben zowaar hetzelfde verhaal als jou die man had ook eigelijk haast geen goede zwemmers…hoeveel weet ik niet…die zijn ivf ixi ingegaan…dat betekend dat ze elkaar niet hoeven op te zoeken in een potje maar dat ze 1 zaadje in 1 eitje doen en dan ook terugplaatsen…was de eerste x gelijk raak..

Valse hoop wil ik je niet geven maar het kan allemaal nog wel…

Ik vind het moedig dat jullie het traject waarschijnlijk ingaan…ikzelf zou het denk ik ook gedaan hebben zonder te twijfelen als het om de eerste ging…
maar zoals boven beschreven onze relatie heeft er behoorlijk onder geleden en ikzelf ook dus om ivf te doen….pfffffffffff….maar ik zeg nooit nooit…

Ik vind het echt knap dat jij en vele andere dames dit doorstaan!
Want ik weet dat het niet niks is, en dan heb ik het niet alleen over jezelf moeten spuiten!!!
Maar vooral over de emotionele spanningen!!!!!!!!! tijdens en 2 wkn later!!!!!!!!!!

hou mij/ ons op de hoogte!!!

[Auteur]

Berichten