Hoi meiden

Vandaag was folikelmeetingsdag. We dachten dat we nu alle gyns al gehad hadden, maar dat bleek dus niet zo. Ze hadden er eentje opgegraven uit de middeleeuwen. Een oudere vrouw met geen enkele manieren. Ze was al een uur uitgelopen en sorry kon er niet van af. Geen hand, niet voorstellen, hup gewoon dat echoapparaat naar binnen. We mochten niet meekijken, vragen werden niet beantwoord en daar stonden we dan met het blaadje. Hieruit konden we lezen dat de eitjes nog klein zijn en dat de dosis puregon verhoogd is naar 100. Vrijdag mag ik in de herkansing bij mijn eigen vertrouwde gyn.
Ik hoop dat ik haar niet meer tref. Wat een t**t zeg!

Liefs

Lydia

hoi,

  nou ja zeg wat een gevoel loos kreng zeg sorry dat ik het zo zeg.
zou als ik jou was het de volgende keer gelijk melden want dit slaat nergens op zeg
sommige weten geloof ik niet dat ze met mensen werken bah bah bah
en anders volgende x als je een afspraak maakt gelijk vargen bij wie je dan komt want dat kunnen ze makkelijk zien op het rooster dan weet je van te voren van hoe of wat.

wens je verder heel veel succes en hoop dat de puregon 100E goed z'n werk gaat doen

groetjes xx moekje

Hai Lydia,

je hebt er van die mensen tussen zitten ……
Bij ons in het ziekenhuis is het ook wel eens behoorlijk druk en hebben ze ook n iet veel tijd maar ik heb altijd mogen meekijken enzo. Laatste keer met de inseminatie (er was spoedpolie) was het ook echt inbrengen en weg wezen (heb de arts nog geen 5 min gezien). Maarja de hele wachtkamer zat vol met dikke buiken (was de enige zonder   buik). Vond het ook niet zo erg want wat moest er nog over gezegd worden denk ik dan.

Nu maar hopen voor jou dat jij deze gyn de volgende keer niet meer hebt en anders tegen haar zeggen dat het je de vorige keer was tegen gevallen hoe het is gelopen.

Succes.

liefs, Belle

Hoi Lydia,

Bij ons in het zh loopt er ook zo 1tje rond, alleen is het een man.
Die  hork heb ik in het begin een paar keer gehad toen  we net in de MM liepen, echt een onbeschofte hork zonder sociale vaardigheden. Hij  gaf geen uitleg,  je moest alles maar ruiken en als je een vraag stelde keek hij je aan van: ben je dom ofzo. En dan zei hij op zo'n verveeld toontje: weet je dat niet? HALLO, wie is hier nou de arts, jij of ik.
We zijn 2x bij hem geweest, 1x alleen en 1x samen. Toen mijn man ook zoiets had van; jeetje wat een grote eikel, ben ik nooit meer naar hem toegegaan.
Bij iedere afspraak die ik maakte, maakte ik kenbaar dat ik die eikel niet meer tussen mijn benen wilde (zo heb ik het niet precies gezegt hoor, maar kwam er wel op neer, heb het wat netter gezegd).
Iedere keer als ik in de wachtkamer zit en ik zie of hoor hem dan krijg ik al de kriebels. Dat die man nog patiënten heeft.

Dus ik zou het gewoon aangeven als ik jou was. Je moet je wel op je gemak voelen bij zo'n arts. Je moet je daar wel bloot geven (letterlijk).

          Kruimel                                                                        

[Auteur]

Berichten