Hoi meiden,
Dit bericht had ik gisteren al geplaatst maar het forum deed weer raar dus nu nog een poging..

8.15 waren we weer aanwezig in het WKZ. Om 12.00 waren we klaar… Weer een enerverend ochtendje dus. Allereerst hebben we een echo gehad. We troffen per toeval dezelfde echodame als de laatste 2 keer dus die keek ons al weer vol medelijden aan. Ach jaaa… Direct werd duidelijk dat beide kindjes nog in leven zijn. Het is 1 groot raadsel. Ze zijn allebei goed gegroeid. Ik ben 13 weken en een dag en de een was 13 weken 4 dagen en die ander 13 weken 6 dagen. De hartactie is prima ook bij het zieke kindje. Gewapend met een hele rol met foto's mochten we door naar het gesprek met de arts. Deze arts was alleen nog niet binnen dus we moesten een uur wachten. Bij navraag bij de receptie bleek dat proffesoren wel vaker de gewoonte hebben om te laat te komen omdat ze dat nu eenmaal kunnen maken…

Maargoed eenmaal binnen bij onze vaste arts hebben we alles doorgenomen. Helaas hebben we weinig duidelijkheid gekregen. Het kan gezien de situatie nog alle kanten op en het enige wat we in deze fase kunnen doen is afwachten. Het vocht bij het ene kindje is weer enorm toegenomen wat toch indiceert dat dit kindje gaat overlijden. Echter groeit het nog door en klopt het hartje nog volop dus dat is vreemd. De arts wil nu over 2 weken gaan kijken hoe het ermee staat qua vocht. Als dit af gaat nemen (wat niet te verwachten valt) dan staan we weer voor een heel ander scenario. In dit geval zou het zomaar door kunnen zetten en dan worden er toch 2 geboren. De kans wordt echter gering geschat. Als het kindje doorgroeit en bv in week 30 overlijd dan is het risico voor het andere kindje echt groot. Het kindje komt   dan door het dalen van de bloeddruk zuurstof tekort waardoor het ook overlijd of als het blijft leven een hersenbeschadiging oploopt. Als het toch gaat overlijden is het het allerbeste voor het overblijvende kindje dat dit niet al te lang gaat duren. Helaas hebben we hier geen invloed op. Ingrijpen is bij een eeneiige tweeling in deze fase niet mogelijk.

Er zijn nu een aantal mogelijkheden.
A. Ze overleven het allebei (kleinste kans)

B. 1 kindje overleeft en komt er goed uit

C. 1 kindje overleeft maar heeft een hersenbeschadiging

D. beide kindjes overlijden

Er is nu niet te voorspellen wat het gaat worden. Volgende week hebben we een tussentijdse echo om vast te stellen of de kids nog leven. Over 2 weken wordt er weer gekeken. Leven ze dan nog allebei en is de groei en hartactie goed dan wordt er met het umc in Leiden gebeld. Zij zijn verder gespecialiseerd. In week 17 ben ik ver genoeg om eventueel de placenta te laseren zodat het gevaar voor het ene kindje wat ontstaat als het andere kindje overlijd wordt weggenomen. Helaas geeft deze ingreep een miskraamrisico. Het is dus geen aanrader maar als het niet anders kan…. Helaas weet je nooit wat hierin de goede keuze is.

Ik mag tevens de komende 3 weken niet werken. D.w.z. niet buiten de deur. Ik heb een baan waarbij ik zo'n 2000/3000 km per maand rij in 4 dagen werken en van 07.30 tot 19.00 uur weg ben. Ik mag vanaf nu alleen nog maar vanuit huis wat dingen doen. Gelukkig heb ik een werkmobiel en kan ik in mijn mail al bestaat mijn werk wel voornamelijk uit afspraken buiten de deur. Het is niet anders dus ik leg me er maar bij neer.

lfs ing

Hoi Inge,
tjonge wat is dit moeilijk zeg volgens mij worden jullie heen en weer geslingerd door diverse emoties. Ik hoop natuurlijk voor je dat beide kids blijven leven en dat er dan maar het minimum aan schade overblijft. aan de andere kant beschreef je al dat het kindje met het vocht eigelijk 100% dood gaat. Soms zijn de wonderen nog niet de wereld uit en ids dit misschien gewoon een keiharde vechter. Ik denk aan je.

Liefs Mariska

Hoi Inge,

Ik volg je al een tijdje en ben dan ook harstikke blij voor jullie dat je nu zwanger bent,al gaat het niet zoals je zou willen.

Ik las dat ze denken dat het vele vocht dat het kindje meedraagt 70 % kans is dat het een chromesomen kwestie is,dat is ook de grootste kans maar hoeft niet en dat wil ik je even uitleggen,ik ben in 2004 bevallen van een dochtertje dat al voor haar geboorte was overleden en ook zij had heel veel vocht en gelijk werd er gezegt dat het dus waarschijnlijk een chromesomen fout zou zijn dit konden ze vinden in het navelstrengbloed en hebben wij geen obductie laten verrichten,dit onderzoek is mislukt en uit een ander onderzoek bleek dat haar chromesomen prima in orde waren en dat het waarschijnlijk met het hartje of nieren te maken had dit konden we niet meer nagaan.
Maar wat ik dus wil zeggen dat het dus heel goed kan dat het andere kindje gezond is, wat ik ook hoop voor jullie.

Ik hoop dat jullie hier wat aan hebben en het ziekenhuis in Leiden is een heel goed ziekenhuis daar is onze dochter ook geboren en na haar ben ik onder begeleiding van hun weer bevallen van een gezonde zoon.
Als je nog vragen hebt moet je ze maar stellen ik hoop dat ik je kan helpen.

Gr Christel

Lieve Inge, ik had je verhaal gister al gelezen op je eigen weblog. Jullie krijgen heel wat voor je kiezen, maar het ziet er denk ik toch allemaal wat beter uit dan een aantal weken geleden. Ik denk dat je weer wat beter in je vel zit ook, je "klinkt"tenminste in je mailtjes al weer heel wat positiever als ik dat mag zetten.

Gewoon lekker hier blijven posten hoor, leef echt zo met je mee en ben ook steeds benieuwd hoe het met je gaat.

Ik ben super blij met dit forum, kan er echt zo veel op kwijt, terwijl ik het eerst eigenlijk niets vond, maar het lijkt wel ook al ken niemand elkaar we toch een soort anoniem vriendinnenclubje aan het worden zijn.

Hou je taai en ook jij lekker aan jezelf denken de komende weken.

Liefs, Pleun

Hoi Inge,

Het is inderdaad nogal niet niks wat jullie steeds te horen krijgen. Je wordt voortdurend heen en weer geslingerd tussen allerlei mogelijkheden en scenario's. Ik hoop echt dat het voor jullie uiteindelijk toch nog positief gaat aflopen. Heel veel sterkte en succes bij alle beslissingen die jullie misschien nog moeten nemen, en alle gesprekken die nog gaan volgen.
Ik leef enorm met jullie mee.
Liefs, Ibbeltje

Jeetje wat een moeilijke situatie joh….ik vind het wel knap van je hoe je ermee omgaat…..
ik zal duimen voor je dat ze allebei gezond zullen blijven leven!!!
sterkte meid!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

FF

He lieve inge,
ja ik heb ook enorm veel respect voor de manier hoe jullie hier mee omgaan. We blijven duimen voor beide kleine wondertjes, want dat zijn het ook echt.

Duim, duim, duim!!! Liefs indy

Ha Inge,

goh… het wordt allemaal wel spannend zeg, als dat het goede woord is…

Ik hoop zo voor je dat alles goed komt, in ieder geval met één van de kindjes, daar gaan we wel allemaal van uit, maar nu het 'zieke' kindje zo goed groeit is dat wel weer onduidelijk hoe het daarmee gaat. Ik hoop dat het snel duidelijk wordt en dat je ons op de hoogte blijft houden, want zoals je ziet leeft iedereen hier ontzettend met jullie mee !

knuffel

                      

[Auteur]

Berichten