Hoi,
Gisteren wilde ik al antwoorden, maar kon om de een of andere vage reden niet inloggen. Vandaar mijn ietwat late reaktie.
Ik kan me jouw gevoelens zo goed voorstellen! Bij mijn eerste mk (windei) moest ik ook vrolijk in een wachtkamer vol zwangeren en maxi-cosi's wachten tot ik eindelijk aan de beurt was.(duurde ruim een uur) We wisten toen al door een eerdere echo dat het niet goed was. Dat was een erg confronterend moment! Ik vraag me wel eens af of de artsen daar wel bij stil staan. Net als dat ze jouw op de kraamafdeling neerleggen! Ik snap best dat alle gynaecologische gevallen daar terecht komen, maar in sommige gevallen moeten ze toch echt eens gaan nadenken over de psychische gevolgen!
Mij is bij de eerste mk verteld dat 2 op de 10 zwangerschappen misgaat. Ik vind het best hoog! Dom als ik was ging ik ervan uit dat ik vast geen tweede mk zou krijgen. Wel dus. Goed, ik ben inmiddels weer zwanger dus ik zal niet klagen. Maar ik begrijp je gevoelens heel goed! Heb er zelf ook mee geworsteld.
Ik hoop dat je gauw weer zwanger mag raken, en dat je dan een mooie zwangerschap en kindje eraan overhoud. Ik gun het je van harte!
Groetjes, Kat (juni 2006 forum)