Ik snap er niks meer van…
Gisteren dacht ik ongesteld te zijn…
terwijl ik vorige week pas gecurreteerd
was…
Nu is het bloeden opgehouden…en ik
heb ook geen  ´ongesteldheidsklachten ´
meer…
Wat gebeurt er allemaal in mijn buik…

Mijn man is klussen in het nieuwe huis…
Voel me zo eenzaam…
Mijn meisje ligt op bed…het is nu zo
stil in huis…
En dan gaat er van alles door je hoofd
spoken…

Dit moest ik even kwijt…ook al hebben
jullie hier niks aan…sorry…

Liefs, Judith          

Hoi Judith,

Het doet zeer als ik lees dat je eenzaam bent, alles is zo dubbel je hebt net afscheid moeten nemen van je kindje en het leven gaat gewoon weer door. Probeer een beetje troost te vinden in je kleine meid en praat er evt. met een vriendin over en probeer hoe moeilijk ook leuke dingen te plannen. Alles heeft tijd nodig en tijd duurt soms te lang ik weet het maar hoe wrang ook je hebt het nodig om je verdriet een plekje te geven. Praat er samen met je man over en neem daar de tijd voor want ik heb ook zo'n man die altijd ergens mee bezig is maar soms dwing ik een gesprek af want het is van jullie samen en je moet samen verder. Ik wil je in ieder geval een hart onder de riem steken en een "computerarm" om je schouder voor een beetje troost en schrijf het van je af als je het even niet meer ziet zitten want er is altijd wel iemand die je bericht leest!

Liefs,

Puk

[Auteur]

Berichten