Hallo meiden,

Ik heb een tijdje terug een discussie geplaatst onder
het kopje 'wel of niet zwanger'…
Omdat ik me afvroeg hoe snel ik weer aan een
volgende zwangerschap zou gaan denken…
Ik merk dat hier heel veel meiden mee lopen…

Tsja, het is voor ieder persoonlijk, de keuze die je
maakt…maar ik weet het nu zeker: ik wil gelijk
weer proberen zwanger te worden…
Ik ga er uiteraard vanuit dat het een aantal maanden
zal duren…dit was bij Joy ook zo en deze tweede
zwangerschap was veel sneller raak, maar ja…niet
goed…
En al zou die derde zwangerschap wel snel zijn…
…we willen zo graag een broertje of zusje voor Joy…
Ben wel bang dat met een evt. volgende zwanger-
schap de spanning, emoties en verdriet los zullen
komen…

Dit wilde ik even kwijt…mijn hart luchten…

Liefs, Judith        

Hoi Judith,

Ik begrijp je angst helemaal, ik zit in het zelfde schuitje maar ik las een stukje van Miep dat je angst niet je leven moet laten beheersen en ik denk dat het ook zo is. Als mijn zwangerschap mis gaat blijf ik vechten voor een kind omdat ik er nog geen heb, wel heb ik met mijn man afgesproken dat we een rustpauze nemen om alles een plekje te geven want die tijd heb je nodig anders trek je het niet. Hoe moeilijk ook maar ik ben van mening dat de aanhouder wint en daar hoort risico's nemen bij maar de stress wordt helaas niet minder want je staat nooit meer zo onbevangen in je volgende zwangerschap!
Neem de tijd en je zult zien dat het verlangen straks je angst gaat overwinnen.

Liefs,

Puk

Hey Judith,

Herken je me nog? Van het Septemberforum?

Wij hadden er ook voor gekozen om er weer meteen voor te gaan. Bij ons ligt het alleen best gecompliceerd, we hebben ernstige vruchtbaarheidsproblemen, we hebben namelijk de indicatie ICSI. Alhoewel we wel spontaan in verwachting waren geraakt.

Wij waren er ook snel achter dat we vastbesloten verder wilden. De wens is zo sterk aanwezig…. Vandaag ben ik, ondanks alles, netjes op tijd ongesteld geworden. Heviger dan normaal. Het doet me wel heel erg zeer en heb het moeilijk vandaag. Heel confronterend….

Succes en sterkte meid. Ik hoop dat jullie, ondanks alles, toch weer snel een mooi wondertje mogen verwachten!

Liefs,

Sil

Mama van één * (13-02-2006)

Goodbye my Angel it's time to sleep.
You will always be a part of me….

Hoi Judith,

Ik begrijp dat je graag er weer meteen voor gaat om zwanger te worden. Ik heb dat gevoel ook. Ik ben vandaag in het ziekenhuis geweest voor een echo, en het bleek dat het vruchtje er nog zat, maar al bezig was om naar beneden te komen.
Deze zwangerschap is eigenlijk nog niet helemaal afgelopen, maar ik kon het niet laten om te vragen of er medisch gezien bezwaren zijn om meteen weer zwanger te proberen te raken. Maar degene die de echo maakte zei dat het een hele normale vraag was, die ze heel regelmatig kreeg. Wij willen straks ook weer meteen gaan proberen om zwanger te raken. Het heeft al negen maanden geduurd voor ik nu zwanger was, dus waarschijnlijk zal het nu ook wel weer een tijdje duren en mijn dochtertje is inmiddels al twee. Ik wil ook niet dat het leeftijdsverschil te groot wordt. Maar volg hierin ook gewoon je eigen gevoel!
Groetjes Lucielle

Judith,

richt je op het moois in je leven, en je zal niet alleen de spanning en angst voelen. Tuurlijk zullen er momenten zijn tijdens een volgende zwangerschap dat je wat onzekerder bent, of misschien wel ansgtig. Maar laat het niet overheersen, je schiet er namelijk niets mee op.

Zelf was ik na twee maanden,nadat ik met 18 weken zwangerschap bevallen ben, weer zwanger. En bij iedere echo waarbij een kloppend hartje te zien was, was ik zo blij om er weer twee weken tegen te kunnen tot de volgende echo, dan kriebelede het weer, als het maar goed is. Heel bewust ben ik er tussen de echo's gewoon vanuit gegaan het zit goed. En dan komt het moment dat je je kindje voelt. Je hebt geen bevestiging meer nodig in de vorm van een echo of kloppend hartje, jouw kleintje laat weten dat hij er is. Een geweldig gevoel.

En voor je het weet ben je maanden zwanger, geniet je van de dingen om je heen en kijk je uit nara die spannende bevalling. Je weet helaas uit ervaring dat dingen mis kunnen gaan, maar je moet heel goed beseffen dat de meeste zwangerschappen goed gaan.
  
Miep (nog twee en halve week te gaan)

Lieve Judith,
Vervelend die twijfels en dubbele gevoelens he?
Ik hoop voor je dat je vlug weer zwanger raakt als je de keuze maakt om het weer te proberen. Ik kan me voorstellen dat je bang ben dat je verdiet naar boven komt, maar van de andere kant heb je ook weer iets nieuws om je op te richten.
Ik  ben vanmorgen het laatste beetje verloren en dat terwijl ik dacht dat ik donderdag al alles kwijt was. Ik heb het hele weekend met buikpijn gelopen tot en met vanmorgen, toen verloor ik nog wat stolsels. De VK heeft me inwendig onderzocht en voelde dat mijn baarmoedermond gesloten was. Morgen nog een echo voor de zekerheid. En dan hoop ik dat ik dat ik dit nu achter me kan laten en een plekje kan geven. Wordt een beetje moe en chagrijnig van de pijn. Als ik een beetje herstelt ben willen we denk ik ook weer snel proberen om zwanger te worden.
Heel veel succes en sterkte en als je je rot voelt en twijfels hebt.. Je kunt ze hier kwijt he!
Liefs Janneke

Hoi Judith,

Zelf denk ik dat velen van ons, die het verdriet van een miskraam mee hebben gemaakt ,met dezelfde vraag worstelen.
Stel dat ik weer zwanger raak…. Stel dat het weer mis zou gaan….
Kan ik wel eens genieten van de zwangerschap omdat je steeds met die angst rond loopt….

Ik heb vorige week een miskraam gehad en heb veel steun aan jullie verhalen en reacties gehad,nog meer dan de opbeurende woorden van vrienden en kennissen.
Jullie weten wat ik voel,wat ik door moet maken,wat ik (hoop ik van harte)misschien weer door ga maken als ik zwanger zou raken en ga zo maar door!

Wij hebben ook besloten om er weer helemaal voor te gaan,de kinderwens wordt er niet minder om,misschien zelfs nog wel groter als dat al mogelijk is!

Ik hoop dat we met z`n allen snel kunnen zeggen dat we weer goed nieuws hebben!

Sterkte iedereen

liefs Carolien

hoi judith
ik begrijp wat je allemaal denkt heb het zelf ook meegemaakt in dec een miskraam gehad en we wisten al snel dat we gelijk weer verder wilde proberen wij dus de eerste menstruatie afwachten kwam na 5 weken dus vanaf toen weer geprobeerd en het resultaat is nu dus dat ik morgen 7 wkn zwangedr ben!!zijn hier erg blij mee maar heb wel steeds in mijn hoofd wat als het nu weer mis gaat en wat dan ??doe natuurlijk wel mijn best om ervan te genieten
hoop voor jullie dat ook alles weer goed komt!!!!!!

liefs leonie

[Auteur]

Berichten