Hoi meiden,

Bedankt voor jullie berichtjesw, helaas was mijn
bezoekje aan de gyn. een verdrietig moment…

Mijn baarmoeder is schoon….pfffffffff…..gelukkig…

Gisteravond heb ik toch weer bloedverlies gehad,
dit was er vanochtend nog…
Het bloedverlies is een groot raadsel…misschien
een infectie, maar ook mijn hormoonhuishouding
klopt niet…

Er zijn uitstrijkjes gemaakt en nog een aantal
onderzoeken…

Heb nu hormoonmedicijnen gekregen…moet nu twee
weken afwachten, dan hoor ik of er iets en wat er is
gevonden…

Ik vind dit erg moeilijk, voor mijn zwangerschap van Joy
bleek mijn hormoonhuishouding ook al niet goed te zijn…
Toen kreeg ik te horen dat ik misschien aan IVF moest
gaan denken…

Ik krijg steeds meer het gevoel dat Joy een 'ongelukje' was,
en dat ik eigenlijk helemaal niet zwanger kan worden…

Ik wilde na mijn bevalling van Joy toch onderzocht worden, maar
ivm. met een gezonde dochter en een natuurlijke zwangerschap
vond men dat in het ziekenhuis niet nodig…
Ik hoop nou zo dat ze dat toch gaan doen als er niks uit komt…

Ik denk nou steeds terug aan een jaar geleden, toen liep ik op het
einde van mijn zwangerschap…ik hoop dat ik dat ooit nog 'ns mee
mag maken…

Sorry, maar ik ben ook zo verdrietig…eigenlijk best wel egoïstisch,
ik heb een prachtige dochter, veel vrouwen hebben nog helemaal geen
kindje…
Ik wil jullie geen pijn doen…maar ik hoop wel dat jullie begrijpen dat
ik ook verdriet heb…

Liefs, Judith    

hoi judith
ik wou je ff heel veel sterkte wensen.en je hoeft je voor mij niet te schamen voor je verdriet.als je een kinderwens hebt en het gaat mis en vervolgens is je hele dinges in de war dan heb je alle reden om verdriet te hebben.ookal heb je al een kindje.ik heb nog geen kinderen en heb net een miskraam gehad,maar bij mij is alles na 14 dagen alweer helemaal op de rit.ik heb dan ook goede moed.maar dat jij dat niet hebt snap ik heel goed.echt heel rot voor je.ik hoop dat ze je verder willen onderzoeken en hopelijk met medicijnen je cyclus weer goed krijgen.
veel sterkte meid.ik hoop dat t gauw weer goed met je gaat.
liefs kari

Hoi Judith, ik wil je veel sterkte wensen in deze tijd! Al die onderzoeken en hormonen
slikken…dat is niet niks!
Ook al heb je een dochter(gelukkig!), toch laat je lichaam je in de steek.
Ik heb dat gevoel nu al terwijl wij nog maar net bezig zijn.
Maar…laat de moet niet zakken…dan doe ik dat ook niet!!!
groetjes, Alida

Hoi Judith

Wat een vervelend nieuws zeg,dacht je weer opnieuw te kunnen beginnen,
krijg je dit.Je moet niet helemaal in de put raken want je hebt toch laten
zien dat je gewoon zwanger bent geworden.1keer met goede afloop en 1
keer verkeerd natuurlijk maar je bent wel gewoon zwanger geworden.
Misschien helpen deze medicijnen je wel heel goed,ik zelf heb heel
lang hormonen moeten slikken en spuiten maar mijn cyclus werd heel
wel heel goed van.Wij zijn uiteindelijk normaal zwanger geworden zonder
medicijnen maar stonden ook op de wachtlijst voor ivf.Ik kan je gevoel wel
voorstellen maar wanhoop nog niet daar is niemand bij gebaard ook jij niet.
Positief blijven denken.Ik denk dat je lichaam waarschijnlijk van slag is geraakt
door de curritage enmisschien niet helemaal weet hoe het moet functioneren
maar daar krijg je nu hulp bij door de medicijnen.Ik zelf zit ook nog steeds in
de wachtkamer,dus wie weet watmij nog staat te wachten.Ik wens je heel veel
sterkte en denk positief..

liefs anita

Hoi Judith,
Ik wil je ook sterkte wensen. Je kent mij denk ik niet, ik ben al een
tijdje niet meer zo actief op het forum, maar lees en leef nog wel mee.
Ik vind ook dat je je nergens schuldig over moet voelen. Jouw verdriet
is net zo echt als dat van een ander. En verdriet om wat je nu mee
maakt, zegt niets over jouw gevoelens voor je dochter!
Ik wens je, ondanks alle tegenslag, een prachtig tweede en wie weet ook derde kindje!
Liefs, Sisi.
(En als het 1 keer kan, kan het ook 2 keer!)

Hoi Judith,

Wat vervelend dat je dit weer moet meemaken na je miskraam, je hoeft je ook niet te schamen voor je verdriet want als je graag (nog) een kindje wilt is het net zo pijnlijk als het niet wil lukken en je hoeft je niet groot te houden want jouw verdriet is net zo erg als dat van iemand die nog geen kinderen heeft. Met medicijnen kunnen ze tegenwoordig heel veel dus ik zou kijken of de medicatie aanslaat want ik hoor toch best wel vaak dat vrouwen met hormoonbehandelingen toch zwanger worden en met succes de zwangerschap doorlopen dus laat je koppie niet hangen en zie IVF als laatste houvast mocht het met medicijnen helemaal niet lukken maar zover is het nog niet. Je hebt al een dochtertje dus het kán wel en daar moet je je aan vast houden en hoop uit halen. Nu ben je erg verdrietig en neem ook de tijd voor je verdriet maar op een gegeven moment zul je zien dat je weer vechtlust krijgt om voor een 2e te gaan! Praat, schrijf en huil het van je af dat helpt met het verwerken van deze tegenslag en wij zijn er altijd voor je!

Liefs en sterkte.

Puk

Lieve meiden,

Ontzettend bedankt voor jullie lieve reacties…
Ik vind het erg fijn…

En wat jullie reacties betreft…
Jullie weten mijn voorgeschiedenis natuurlijk niet,
maar deze miskraam is niet de enige keer geweest
dat het fout is gegaan…en daarom slaat het verdriet
nu weer zo toe…
Ik was zo blij dat ik tóch zwanger kon worden…en
nu het weer fout is gegaan en de gyn. nu anders
reageert, dat maakt me nu zo bang…
Nu ziet hij het hele verhaal ook anders…

Maar goed, we wachten rustig af…over twee weken
weet ik een klein beetje meer…

Liefs, Judith  

[Auteur]

Berichten