Hoi allemaal,

Eigenlijk weet ik niet zeker of het helemaal gepast is dat ik hier verschijn. Ik heb namelijk 3 kinderen. Nu, na lang twijfelen hebben wij de knoop doorgehakt om nog 1 keer zwanger te willen worden. Wij vol goede moed (en waarom ook niet) aan de slag. Na 7 rondes; eindelijk raak! We wisten het vrij snel; na 5 weken al. Daarna (vrijdag getest; zaterdag weg) op wintersport met de schoonfamilie. En daar kreeg ik die miskraam. In Oostenrijk. Mijn schoonmoeder is een vrij dominante persoon die de hele zwangerschap, van een vierde kind, niet ziet zitten. Toen ik die miskraam kreeg vond ze dan ook dat ik best kon skieen (met een ibuprofen had ik niet zoveel pijn). Totaal geen begrip.
Na de miskraam ben ik alweer een keer ongi geweest en nu op weg (zondag) naar de volgende. Ik durf eigenlijk niet meer te geloven dat het voor ons is weggelegd. Zelfs met 3 kinderen (op de natuurlijke manier zwanger geraakt) blijft de onzekerheid.
Ik heb me steeds heel groot gehouden ten opzichte van de omgeving maar kan wel zeggen dat ik nu stevig begin te balen van dit alles. Maar eigenlijk vind ik dat ik er geen recht op heb; het is al 2 keer goed gegaan, we zijn pas 8 maanden bezig en wat moeten jullie wel niet denken……

Waarom zou jij hier niet horen?? Of je nu geen of al 10 kinderen hebt, de wens is er en als het dan mis gaat is het verschrikkelijk!
En wat rot van je schoonmoeder, dan voel je je niet echt gesteund..
Ik heb tijdens mijn eerste zwangerschap een mk gekregen na bijna 13 weken. Ik ben tussendoor 1 keer ongesteld geworden en deze week wordt weer een spannende week van wachten..
Maar in ieder geval vind ik dat jij hier net zo goed ' hoort' als ieder ander!
Ik wens je heel veel succes!
Liefs Janneke

Hoi Janneke,

Wat fijn om al zo snel een reactie te krijgen op mijn berichtje.
We gaan denk ik gelijk op; ik verwacht zondag mijn nod. Houd me op de hoogte!

Hoi M3,
Het klinkt alsof je wel wat steun kunt gebruiken…
O.o! Wat kunnen sommige mensen ook…..**%!~**}}…. Ze snappen er
kennelijk NIKS van!! Ik hoop wel voor je dat je mensen om je heen hebt,
die er wél voor je zijn!
Vorig jaar oktober heb ik ook een mk gehad en hoewel ook ik al moeder
ben, het   verdriet was er niet minder om! en ook ik had er geen
vertrouwen meer in dat het nog zou lukken. Ik was zo teleurgesteld in
mijn lijf! En ik dacht dat het niet meer voor ons weggelegd zou zijn,
zeker toen ik niet meteen zwanger werd nadat we weer gingen 'klussen'.
Maar uiteindelijk was het toch raak, en hoe! Misschien heb je al elders
gelezen dat we nu een tweeling verwachten! En het eerste trimester is
al voorbij! Ik kom nog steeds af en toe op dit forum, want ik ben niet
zo onbevangen zwanger, zeg maar. Ik bid elke dag dat het deze keer goed
mag gaan!! En ik probeer hier af en toe wat te bemoedigen.
Meid, ik wens je veel sterkte toe! En ik hoop dat je snel mama van 4 mag zijn (of meer!!)
Liefs, Sisi.

Hoi Sisi,

Bedankt voor je medeleven. Dat had ik inderdaad wel even nodig. Het gaat nu wel weer wat beter.
Gefeliciteerd met je tweelingzwangerschap!
Mijn 2de en 3de zijn ook een tweeling. Ze zijn nu bijna 4 jaar. Geweldig!
Het eerste jaar was afzien maar nu is het alleen maar genieten.
Tipje: lees NIET het tijdschrift van de NVOM. Ik werd daar vreselijk bang van dat het mis zou gaan.
Onze jongens zijn na een zwangerschap van 38 weken en 2 dagen allebei op de natuurlijke manier geboren. Ze wogen resp. 3365 en 3150 gram.
Keigoed zeggen we hier in het zuiden.
Ben benieuwd hoe jouw zwangerschap tot nu toe verloopt.
Laat me wat weten.

Groetjes,

M3

Hoi Mama van 3.

Ik begrijp niet dat je schoonmoeder zo kan reageren!!!! Ik denk dat ze zelf zoiets dan nog nooit heeft meegemaakt.
Ik heb zelf in November een miskraam gehad, gelukkig kreeg ik toen van de familie wel veel begrip.
Het vervelende is wel dat nu iedereen weet dat we graag kinderen willen, nu kijken ze me elke maand vragend aan, maar helaas ben ik nog niet weer zwanger.

Ik hoop voor je dat je weer snel zwanger bent, ik zal voor je duimen.
Liefs KL (ronde 7 na miskraam).

[Auteur]

Berichten