Vanmiddag de echo gehad. Eerst uitwendig maar de baarmoeder ligt te ver naar achteren, dus inwendig maar helaas geen kloppend hartje.
De oorzaak was ook te zien, het was een siamese tweeling, 2 hoofdjes op een rompje wel compleet met armpjes en beentjes. Twee weken geleden is het gestopt.

We zijn dus heel verdrietig maar wel een beetje blij dat de oorzaak te zien was en dat deze tweeling nu niet meer leeft, een levende siamese tweeling was een veel groter probleem geweest maar het verdriet is nu niet minder.
De oorzaak van een siamese tweeling is een te late deling van cellen, en de kans voor een volgende keer is dus even klein net als de kans bij iedereen.

Ben nu heel bang voor het feit dat het eruit moet, het kan vanavond gebeuren maar ook over drie weken, het liefste heb ik dat het er natuurlijk uitkomt zonder curretage.
Ik moet het opvangen en afgeven aan de vk, ze willen het gaan onderzoeken omdat het een heel uniek iets is.

Veel liefs Roos en Hans

Beste Roos en Hans

Jeetje, wat een verhaal! Heel veel sterkte, wat zullen jullie zijn geschrokken…. En ik begrijp ook dat jullie enigzins opgelucht zijn… een levende siamese tweeling, hoe kan je daar mee omgaan….

Sterkte!!

VB

Beste Roos en Hans,

  

Goh wat een verhaal zeg, zit met rillingen te lezen, bah wat rot voor jullie!!!

Hoop dat het van zelf komt, maar das wel vervelend dat je niet weet wanneer!!!

Probeer er goed samen je verdriet te bespreken het is niet niks wat je meemaakt!!!

Je gaat echt ff door een hel heen en dat moet je toch goed kunnen verwerken!!!

Je hele verwachtingspatroon is nu verandert is doormidden gebroken door dit alles, dus das geestelijk erg moeilijk te bevatten!!

Geef het tijd en ook voor jullie gaat dan de zon weer schijnen achter de donkere wolken!!!

Leef met jullie mee!!!

  

Liefs Sandy

Lieve Roos,

Meis, zo reageerde ik een tijdje geleden nog op jouw berichtje dat je zwanger was omdat we in het begin wel eens op elkaars berichtje hadden gereageerd.
Ik had toen net een miskraam achter de rug en jij reageerde heel lief met steunende woorden.

En dan nu??……..

Sjonge jonge, ook ik kreeg een rare kriebel in mijn buik toen ik je berichtje las. Terwijl ik je verder helemaal niet ken. Wat een ongelooflijke nare dingen kunnen er in het leven toch gebeuren hè?

Ik hoop dat je heel veel steun aan Hans hebt en er samen goed over kan praten en ik hoop ook dat het snel afkomt en je lichaam goed herstelt!

Meid, het leven kan soms zo hard zijn! Ik hoop heel erg dat je snel herstelt en snel een goede zwangerschap mag meemaken.

Heel veel sterkte de komende tijd. Ik denk aan je!

Liefs,
Rosanne

Wat een dubbel gevoel zal dat voor jullie zijn, zeg!!!

Ik wens jullie heel veel sterkte en alle goeds voor in de toekomst…

Liefs, Judith  

Wat heftig dat je dit hebt mee moeten maken. Heb zelf ook met een dood kindje/ vruchtje rondgelopen, bijna vier weken lang. Wat bij mij hielp was het drinken van vrouwenmantelthee. Dit kun je halen bij een reformhuis. Ik heb dit 's middags gedronken en in de avond had ik een raar gevoel, maar ben wel naar bed gegaan. 's Ochtends om zes uur is het begonnen, met bloeden. Ik ben wel naar het ziekenhuis gemoeten omdat ik te veel bloed verloor, maar dit wil niet zeggen dat dit altijd zo het geval is. Ik wens je heel veel sterkte toe en zal aan je denken.

[Auteur]

Berichten