net een miskraam gehad en ineens hoor je overal om je heen iedereen vertellen dat ze zelf zwanger zijn, een zus of een vriendin zwanger is enz….enz…… Ben helemaal niet zo emotioneel "in mijn miskraam blijven hangen", integendeel, maar op dit soort momenten denk ik wel eens grrrr……waarom?
Ach, zo blijkt dat ik ook wel eens mijn slechtere momenten heb. Hoe voel jij je hierbij?
Ondertussen weer fanatiek begonnen met klussen hoor, dus wie weet kan en mag ik het strakkies ook aan iedereen vertellen?

Hoi Sandra,

Ik heb juist veel reacties over miskramen, van veel mensen die ik het vertel krijg ik de reactie dat ze zelf ook een miskraam hebben gehad.
Het ligt denk ik ook wel aan onze vriendenkring die 'laat' aan de kinderen wil/gaat beginnen en wij wat eerder dus wij verwachten ook geen zwnagere mensen om ons heen binnenkort.
Maar ik heb nu wel meer met het zoontje van mijn vriendin, eerst vond ik het wel leuk om de fles te geven maar was beetje bang dat ik iets fout zou doen, nu na mijn miskraam vind ik het heel gaaf om hem in badje te doen en lekker te knuffelen, mijn moedergevoelens zijn dan echt op z'n sterkst.

Suc6 met klussen!
Gr. Roos

heeeeeel herkenbaar sandra!
ik ben op zich wel over de grootste schok van de miskraam heen, maar als ik dan weer in de stad loop en ik zie weer 10 zwangere vrouwen heb ik toch echt zoiets van 'slik'
ook zijn er in mijn omgeving heel veel baby's,kleine kinderen en een vriendin van mijn beste vriendin is ook zwanger, dan heb je inderdaad zoiets vanwaarom zij wel!!!!
maar ja, ook wij zijn weer aan het klussen, dus hopelijk lopen wij allemaal over een aantal maanden ook met onze buiken te showen!

liefs marjolein

bij ons zijn er weinig mensen die van onze miskraam af weten en dat willen we ook zo houden, omdat er ook niemand weet dat we ermee bezig zijn. Zie het al gebeuren, krijg je elke keer die vragen en…..ben je al zwanger….duurt ook wel lang he….. Nee daar hadden we geen zin in. Tegen de tijd dat het de volgende keer goed gaat is het vroeg genoeg om allemaal te vertellen. Heb het wel gedeelt met  2 personen waarmee ik het mee wilde delen, maar verder niet.
Opzich vind ik "onbekende" zwangere vrouwen nog niet zo erg om te zien lopen, maar wel de mensen binnen onze kringen die over een zwangerschap vertellen. kan er wel mee omgaan en ben ook blij voor ze, maar kan niet helpen dat het ff een klein beetje steekt.
Ach onze tijd gaat nog wel komen, net als die van jullie  meiden! Bedankt voor jullie reactie en laten we lekker verder kletsen.

Ik was tegelijk zwnager met een vriendin toen ik de eerste keer zwanger was, en bij mijn  vijfde zwangerschap was ik tegelijk zwnager met mijn schoonzus en een andere vriendin. Bij mij gingen de zwangerschappen mis, terwijl dat het bij de anderen wel goed ging. Ik heb me steeds voorgehouden dat mijn miskramen losstaan van de zwangerschappen van anderen, en dat hielp me goed.

Wel had ik moeite met vooral het geklaag van mijn schoonzus. Ze klaagde werkleijk over allemaal kleine dingetjes. De eerste vriendin met wie ik tegelijk zwanger was, had ruzie met haar man gehad, en had toen gezegd dat ze hoopte op een miskraam, want dan kon ze bij hem weg. Erg cru om dat te zeggen tegen iemand die net eenmiskraam heeft gehad. De tweede vriendin liet bar weinig van haar horen, en nu is mijn laatste zwangerschap goed gegaan en is mijn zoon alweer 15 weken, maar zij is nog steeds niet geweest. Terwijl dat ik binnen twee dagen bij haar op de stoep stond toen ze net bevallen was, terwijl dat een paar dagen was voordat het mijn uitgerekende datum was (dat kindje ben ik verloren met 18 weken). Je merkt wel wie je vrienden zijn.

Miep

Zo herkenbaar!
Ik heb in sept vorig jaar helaas een miskraam gehad na 10 weken zwschap. Het was een lege vruchtzak. Twee weken later belde een goede vriendin met het bericht dat zij hun eerste kindje verwachten. Inmiddels is ze bevallen van een gezonde zoon en hoe blij ik ook voor ze ben, het blijft een gevoelig punt. Anders had ik mijn kindje in april al mogen verwelkomen, nu moet ik nog eventjes wachten (ben nu uitgerekend op 18 aug).

Tuurlijk weet ik dat het al een geschenkje is dat we weer vrij snel zwanger waren en dat alles nu zo voorspoedig mag lopen, maar toch steekt het wel eens als ik zie hoe vanzelfsprekend het voor hun was en is  dat het gewoon goed ging.

En inderdaad lijkt het wel alsof ineens de hele wereld zwanger is, behalve jij.. Overal buiken, babys en kinderwagens! Het hoort denk ik bij je verwerking, hoe vervelend het soms ook voelt.

Harma,
allereerst, veel succes en sterktemet delaatsteloodjes van je zwangerschap. Als het zo warm blijft zoals het nu is kan ik me voorstellen dat je niet echt veel puf meer hebt voor andere dingen.
Gelukkig ben jij inderdaad weer zwanger geworden en mag het allemaal soepeltjes verlopen, maar ik kan me voorstellen dat je er in april even bij stil hebt gestaan, want als het goed was blijven gaan. Ikzelf zouin feb. rond mijn eigen verjaardag uitgerekend zijn, denk dat ik er dan ook wel even aan zal denken hoor, zeker nu een collega van mij in diezelfde periode moet bevallen!
Ach weet je, het is pas 3 wkn geleden en ik merk dat het toch steeds minder mijn gedachten beheerst, gelukkig wel, anders is hettoch niet vol te houden. Ik wacht nu alleen vol spanning op mijn eerste menstruatie……….of zal die niet komen, zijn namelijk alweer goed aan het klussen, tot grote vreugde van mannie.
San

Hoi
Erg herkenbaar!!!!!!
Ik heb in januari een miskraam gehad, het heeft uiteindelijk 2maanden geduurt voordat hij was afgekomen.
ik was 9 weken zwanger.
Daarna balen en inderdaad de datum dat ik eigenlijk uitgerekend was komt steeds dichterbij.
Ik ben nu nog steeds niet zwanger en begin nu aan ronde 11.
Ik weet wel dat ik dus zwanger kan raken dat is in ieder geval iets.
het frustrerende is i.d. al die zwangeren om je heen. net na mijn miskraam hebben 4 collega;s verteld dat ze zwanger zijn, hun buikjes groeien en groeien en dat maakt het voor mij moeilijk.
Ik heb ook niet verteld dat ik een miskraam heb gehad… omdat mensen dan weten dat je bezig bent. Alleen wat vrienden weten het.

ik hoop dat ik nu snel zwanger raak, ben nu ongesteld.
Moet dus nog even wachetn voor mijn volgense NOD.
Succes in ieder geval.
liefs Bo

Hoi Bo,
wat leuk dat je nog reageert.
Ik kan me voorstellen dat je het als frustrerend hebt ervaren dat een paar collega's vlak na jouw mk vertelden dat ze zwanger zijn. Mijn collega is dus omstreeks dezelfde datum uitgerekend als ik uitgerekend zou zijn. Maar ja,zo is het leven zullen we maar zeggen.
Inmiddels dacht ik dat gisterenavond mijn 1e ongi na de mk eraan zat te komen,maar het is bij bruin bloed gebleven, dus het kan nog alle kanten op, moet zeggen dat we niet stil gelegen hebben de afgelopen tijd!
Jij succes met weer zwanger raken, ik hoop de je nog een beetje geduld op kan brengen want als de wens zo groot is en je word een keer teleur gesteld zoals dus gebeurd is, word het steeds lastiger om geduld op te brengen. Het gaat het goed komen meisje!
Liefs,
San

[Auteur]

Berichten