Welkom in de 4e sprong. Wij zitten er ook midden in. Al moet ik eerlijk zeggen dat ze haar buien verdeelt en wij hebben een huil ritueel met haar. 5 min huilen als ze naar bed gaat is standaard hier. Ik zet een wekker en ga wat anders doen. Na 5 min troosten totdat ze weer rustig is en direct weer weglopen. Dit doen we max 3x. Ik moet zeggen, doordat ze dit al heel lang gewend is, ze met de sprongen hierdoor toch ook goed slaapt. Uiteindelijk. Ze huilt wel wat meer. We geven haar bewust veel aandacht en knuffels en zodra ze vermoeidheid vertoont gaat ze naar bed.
Net werd ze tussendoor weer huilend wakker. Als ik zie dat ze echt moe is (wij hebben een camera), gaan de 5 min weer in. Ze slaapt nu weer… Als ik het huilen om wat voor reden niet trek, zet ik mijn stilte koptelefoon op. Dan hoor ik haar wel, komen de prikkels minder binnen.
Verder zou ik inderdaaad hulp inschakelen. Als jij niet een break krijgt en aan je rust toe komt, is dit doodvermoeiend. Ik ben twee dagen geleden even het huis twee uurtjes ontvlucht. Daarna kon ik het weer aan…
Het is een fase en gaat voorbij. Als ik zie wat ze in haar vrolijke momentnen intussen kan, is dit echt een mega ontwikkeling die ze meemaken. En ook voor onze kleintjes is slaap daarin belangrijk. Probeer die 3×5 minuten ritueel eens. Je zult zien dat het miss met een paar dagen al beter gaat.
Knuf van een mede 4e spronger
Sterkte!