Hoi,

In de Kinderen van mei 2007 was een column te lezen van Aukje en Marieke van Ginneken. In deze column deelden zij hun borstvoedingservaringen met elkaar. Het is jammer dat hun borstvoedingsperiodes niet zo zijn gelopen, zoals ze hadden kunnen verlopen; met de juiste informatie en tips en een goede begeleiding waren ze vast een heel eind gekomen. Op http://www.borstvoeding.com is het initiatief genomen om een open brief aan Aukje en Marieke te schrijven over de inhoud van hun column. Deze brief is, evenals een verantwoording, te lezen op Bv.com-Open brief Aukje Marieke.

Groetjes van Yvonne, mv Claudia

Grappig om te lezen! Staan de colum van Aukje en Marieke ook ergens op internet, of alleen in het tijdschrift. Kan t zo gauw niet vinden.
groetjes

De link staat gelijk in de eerste zin van de open brief, in het rood.

  

Groetjes van Yvonne

Hoi Yvonne,

Ik heb zowel de colum van Aukje en Marieke gelezen als de open brief die op het forum staat. De brief is wel hard, maar ik heb ook de verantwoording gelezen. Ik was daar erg blij mee.

Ik was zelf ook geen voorstander van bv. Wel voor mijn zoon (nu 3 1/2 week oud), maar niet voor mezelf. Ik stond er niet achter. Je hebt eerder wel eens op mijn verhaal gereageerd. Ik was naar een voorlichtingsavond geweest en toen wilde ik helemaal niet meer! Maar toch heb ik gekozen voor borstvoeding. Er van uitgaande dat het niet zou lukken omdat ik er niet achter stond, ben ik toch begonnen. Met de voorwaarde dat als het echt niet zou lukken ik zou stoppen. Daarbij had ik met mijn man de afspraak dat ik maar een week of 6 bv zou gaan geven. Ik las op jullie site dat dan de darmpjes helemaal in orde zijn.

Ik ben nu dus 3 1/2 week verder. Aanleggen ging niet goed en in het ziekenhuis ben ik daarbij niet goed begeleid. Ik had gelukkig een schat van een kraamhulp en samen zijn we aan de slag gegaan. De eerste nacht thuis heeft onze zoon een voeding overgeslagen: zowel hij als ik hadden na 3 kwartier proberen de moed opgegeven. Hij viel in slaap zonder gedronken te hebben. Daar wist de kraamhulp raad mee: zij gaf hem via cupfeeding te drinken, nadat ik melk had gekolfd. Mijn man werd gelijk op pad gestuurd voor tepelhoedjes (zoals het stuk vermeld heb je er maar 2 nodig en geen hele bergen, zoals in de colum) en voor tepelzalf, want ik had al kloofjes. Ik dreigde borstontsteking te krijgen, maar ook daar waren oplossingen voor.

En nu gaat het best goed. Mbv de tepelhoedjes, die ik echt niet ga weggooien, al zei de verloskundige dat ik zo maar weer moest proberen.

Wat ik erg leuk vond ik dat stukje op jullie site, was de laatste alinea. Over dat als je ondanks alles toch doorzet, trots mag zijn. En dat ben ik ook op mezelf. Die 6 weken zullen langer worden, maar ik weet nog niet of ik de volledige 6 maanden ga voeden. Wellicht wordt het met het werken een combinatie van borstvoeding en kunstvoeding. Maar ik ben heel erg trots op mezelf, dat ik al de "ellende" heb doorstaan en dat het toch goed komt. Ik ken helaas zelf ook genoeg voorbeelden van dames die het na 3 dagen al opgeven.

Gr. Tamara.

Ik heb met lichte verbijstering de column van Aukje en Marieke gelezen. Ik dacht toen precies hetzelfde als in bovenstaande open brief zo goed is weergegeven.
Als je op die manier denkt over borstvoeding geven, was er dan maar nooit aan begonnen. Het is erg jammer dat zij in zo'n blad de kans krijgen om dit zo naar voren te brengen. Ik ben blij dat mijn consultatieburo-arts en verloskundige me zo niet benaderd hebben.  Ik verwacht ook niet dat dit consultatieburo representatief is voor andere buro's.
Mijn zoontje is na een hele zware bevalling geboren. Hij hapte NIET, helemaal NIET. Is zelfs nog opgenomen in het ziekenhuis omdat hij niet wilde drinken. Na 8 weken doorzetten…. oefenen, oefenen, oefenen, dronk hij alsof hij nooit anders gedaan had. Wat was ik blij dat ik had doorgezet.  Hij groeide enorm, en daar was ik als moeder heel erg trots op. Natuurlijk heb ik ook momenten gehad dat ik dacht: ' Komt dit ooit nog goed?" . Maar aan opgeven heb ik geen moment gedacht. Ik wilde borstvoeding geven, en dat doe ik nu, na ruim 9 maanden nog steeds.
Ik wil nog wel opmerken dat de informatie die ik kreeg van verschillende deskundigen, niet altijd dezelfde was. Hier ligt nog wel een belangrijke taak weggelegd. Het gevoel van, de een zegt dit, de ander dat, kwam bij mij ook regelmatig op. Op een gegeven moment heb ik dit los gelaten. De allerbeste graadmeter voor wat goed is en wat niet ben JIJ.

Noor mv Skip

quote: mamatamara reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('10-05-2007 11:27:37'));

---

Hoi Yvonne,

Ik heb zowel de colum van Aukje en Marieke gelezen als de open brief die op het forum staat. De brief is wel hard, maar ik heb ook de verantwoording gelezen. Ik was daar erg blij mee.

Ik was zelf ook geen voorstander van bv. Wel voor mijn zoon (nu 3 1/2 week oud), maar niet voor mezelf. Ik stond er niet achter. Je hebt eerder wel eens op mijn verhaal gereageerd. Ik was naar een voorlichtingsavond geweest en toen wilde ik helemaal niet meer! Maar toch heb ik gekozen voor borstvoeding. Er van uitgaande dat het niet zou lukken omdat ik er niet achter stond, ben ik toch begonnen. Met de voorwaarde dat als het echt niet zou lukken ik zou stoppen. Daarbij had ik met mijn man de afspraak dat ik maar een week of 6 bv zou gaan geven. Ik las op jullie site dat dan de darmpjes helemaal in orde zijn.

Ik ben nu dus 3 1/2 week verder. Aanleggen ging niet goed en in het ziekenhuis ben ik daarbij niet goed begeleid. Ik had gelukkig een schat van een kraamhulp en samen zijn we aan de slag gegaan. De eerste nacht thuis heeft onze zoon een voeding overgeslagen: zowel hij als ik hadden na 3 kwartier proberen de moed opgegeven. Hij viel in slaap zonder gedronken te hebben. Daar wist de kraamhulp raad mee: zij gaf hem via cupfeeding te drinken, nadat ik melk had gekolfd. Mijn man werd gelijk op pad gestuurd voor tepelhoedjes (zoals het stuk vermeld heb je er maar 2 nodig en geen hele bergen, zoals in de colum) en voor tepelzalf, want ik had al kloofjes. Ik dreigde borstontsteking te krijgen, maar ook daar waren oplossingen voor.

En nu gaat het best goed. Mbv de tepelhoedjes, die ik echt niet ga weggooien, al zei de verloskundige dat ik zo maar weer moest proberen.

Wat ik erg leuk vond ik dat stukje op jullie site, was de laatste alinea. Over dat als je ondanks alles toch doorzet, trots mag zijn. En dat ben ik ook op mezelf. Die 6 weken zullen langer worden, maar ik weet nog niet of ik de volledige 6 maanden ga voeden. Wellicht wordt het met het werken een combinatie van borstvoeding en kunstvoeding. Maar ik ben heel erg trots op mezelf, dat ik al de "ellende" heb doorstaan en dat het toch goed komt. Ik ken helaas zelf ook genoeg voorbeelden van dames die het na 3 dagen al opgeven.

Gr. Tamara.

Tamara, ik wilde even tegen je zeggen dat ik het supergoed vind van je en dat ik ook trots op je ben, ten eerste natuurlijk omdat je er toch aan begonnen bent, ten tweede omdat je nu al drie en een halve week je kindje zelf voedt, maar bovenal omdat je zo een heldere kijk hebt op je eigen houding.
Hadden maar meer mensen dat, en als ze op die manier een keuze zouden maken, dan zou het er allemaal wat relaxter aan toe gaan.
Jij onderkent in jezelf het belang van je kind, en de gevoelens die jij daarover hebt en dat die tegengesteld zijn aan de belangen van je kindje. En dat je het dan toch de voordeel van de twijfel geeft, ervoor vecht en de ruimte laat aan jezelf om te kijken tot wanneer het voor jou goed is geweest!
Ik vind het super, het doet me echt veel om dit te lezen. Ik heb zoveel mensen (lees vrouwen) om me heen, ohoh, die zijn zo fel erop, nee is niks voor mij, en dan durf je al niet eens meer te vragen, maar hee, wat is het beste voor je kindje wat je zo dierbaar is?

heel veel succes, sterkte en toch ook plezier met het voeden!

groetjes Kim

Ik heb ook al bij de rubriek Kinderen gereageerd.
Maar wilde hier ook even reageren.

Mensen waar maken jullie je druk om.
Doe allemaal lekker waar je jezelf goed bij voelt, maar leg je eigen keus een ander niet op.
Die meiden hebben na een poosje tobben gekozen voor de zekerheid van flesvoeding.
Misschien waren ze vanaf het begin al geen voorstander van borstvoeding en hebben ze het toch geprobeerd als het dan niet lukt zoals je wilt kan ik begrijpen dat ze nu willen doen wat ze altijd al willen.
Bemoei je lekker met jezelf!!!!!!
Ik heb mijn zoontje vanaf het befin al flesvoeding gegeven en ik doe hem daar absoluut niks mee tekort!!!
Ik vind het gewoon belachelijk dat jullie deze brief willen sturen.
Waar zijn jullie grenzen van bemoeizucht?????????????
Waarom valt je hun lastig met jou keus van borstvoeding geven.
Ik denk dat de hormonen jullie normale manier van handelen nog ernstig beinvloed ofzo.
Ik begrijp er   in ieder geval niets van!!!!!

Veel suc6 allemaal en laat iedereen nou lekker doen waar hij zij zich goed bij voeld.
Ik zeg toch ook niks over vrouwen die borstvoeding geven, dat doe ik niet en ben ik niet van plan, maar laat mensen die flesvoeding geven nou ook eens met rust!!!!!!!

Hallo!

ik wil even zeggen dat ik het volkomen met Pricha en Sil eens ben.  Laat ieder in zijn waarde. Sommige mensen geven wel bv en anderen niet, ja dus en?? Dan je het misschien niet eens bent met de beweegredenen waarom mensen geen bv geven, dat kan maar wat heeft het voor zin om daar tegen in te gaan. Je maakt een keuze die jou goed lijkt voor jou en je kindje en die ander ook.  Daar heeft  niemand iets mee maken! Laten we dit forum geberuiken om elkaar te helpen en niet elkaar te bekritiseren, een kindje is het mooiste wat je kan overkomen, kijk daar naar!

Groeten Floor

Ik ben erg blij met mensen als mamafloor, pricha en sil27. Want als je flesvoeding geeft ben je echt niet een mindere moeder.
Bij het lezen van de topic dat ik: Ok daar gaan we weer….weer zo'n heftige discussie over borstvoeding en flesvoeding. Want o jee als je je kind geen borstvoeding geeft…
Nou was ik idd ook niet zo geschokt over het artikel van Marieke en Aukje. Meer om die brief die iemand voor hun ging schrijven. Wie weet hoeveel verdriet ze hebben gehad om te gaan stoppen, daar kan niemand over oordelen.
Ik ben na een paar weken met groot verdriet gestopt en echt niet omdat ik het niet hard genoeg heb geprobeerd!
En zoals eerder is geschreven: laat iedereen gewoon in elkaars waarde!
Groetjes van Bloem

[Auteur]

Berichten