onze dochter van 5 weken wil eigenlijk nooit alleen in d'r wipstoeltje of in de box liggen. Eventjes vermaakt ze zich daar, maar daarna begint ze te huilen, en niet zo'n beetje ook. Als ze wordt opgepakt, is het gelijk over. Ze wil dus het liefst op de arm worden gehouden. Ook als ze wakker in haar bedje ligt. De periode van kraamvisite heeft er voor gezorgd dat ze veel op de arm werd gehouden, en ook nu nog wel. Omdat het gelijk over is, als ze wordt opgepakt, denk ik niet dat het krampjes zijn, maar misschien gewoon aandacht. Als ik mensen vraag wat te doen, verschillen de meningen van: laten huilen, anders verwen je haar, tot: ze wil bescherming en lekker bij je zijn, en daar is niets mis mee.
Laten huilen is best moeilijk want ze huilt zichzelf helemaal overstuur. En je kunt haar toch ook geen uur laten huilen. Hebben jullie misschien een idee wat dit kan zijn, waarom, en hoe hiermee om te gaan?

natuurlijk wil je dochtertje aandacht, een babietje van vijf weken verwen je absoluut niet door ze bij je te houden. Ze heeft heel de tijd lekker warm in een holletje gezeten en nu staat ze opeens alleen op de wereld, als ze dit nodig heeft moet je haar gewoon bij je nemen.

Op den duur kun je de overgang wel kleiner maken door eerst samen te spelen wanneer je dochter in de box ligt of in het wipstoeltje zit.
Een mobieltje boven de box is ook een uitkomst. Terwijl je tegen haar blijft babbelen zet je het mobieltje aan en blijf je in de buurt. Als ze gaat huilen stel je haar gerust door bijvoorbeeld over haar bolletje te aaien, maar nooit je baby 'over the top' laten huilen dan wil ze echt niet meer alleen zijn.

Hoi,
Dit is erg herkenbaar. Mijn zoontje is ondertussen 9 maanden en wij hebben hetzelfde gehad. In mijn armen was hij stil maar zodra ik hem weglegde (ook al sliep hij) dan begon hij weer te huilen. Dit was voornamelijk de 1e 8 weken. Ik heb hem die 1e 8 weken heel vaak in de draagdoeg gehad, of gewoon op schoot of over mijn schouder. Ik las overal dat je een baby tot 6 maanden absoluut niet kon verwennen. Ik heb mijn zoontje dus altijd bij me gedragen en opgepakt zodra hij begon te huilen (heel soms kon het niet omdat ik even bezig was.) En zo terugkijkend ben ik blij dat ik het zo heb gedaan. Ik kreeg heel veel adviezen dat ik hem moest laten huilen maar daar was ik persoonlijk op tegen. En vanaf 8 weken begon hij actief te worden en kon hij meer. En sindsdien gaat het en stuk beter. Een mobiel in de box hielp bij ons ook heel goed. Verder legde ik hem vaak in zijn wipstoeltje met een speelbeugel over hem heen. Daar kon hij vanaf 8 weken leuk mee "spelen". Dus zodra hij meer kon zien en zelf kon doen, ging het beter. En ik heb veel met hem gewandeld! Daar werd hij rustig van en ik was allang blij even een stille baby te hebben. Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Ik denk dat je baby ook moet wennen dat hij nu opeens een hele grote wereld om zich heen heeft.
Heel veel sterte!

groetjes
Esther

Neem je kindje gewoon bij je hoor! Over een tijdje zal ze zich beter alleen kunnen vermaken. Ik heb ons dochtertje als ze beneden was ook altijd bij me gehouden. Wij hadden de eerste drie maanden zelfs nog geen box staan! Ik liet haar wel even huilen als ze in haar wiegje gelegd werd (zodat ze leerde dat ze uit zichzelf moest gaan slapen ipv in slaap gewiegt te worden), maar als ze beneden was hadden wij haar gewoon op schoot. Als ik even iets moest doen lag ze in de wipstoel, maar ik vond zo'n klein meisje er zo verloren uitzien in zo'n ding. Nu was het wel zo dat ons dochtertje veel slaapte en de tijd dat ze op was, was dus kort. (anders zou ik heel de dag niets kunnen doen) Inmiddels is onze meid 7 maanden en vermaakt ze zich prima hele tijden alleen in de box.
Volg je gevoel!
Arieke

…ahum…ik bedoel natuurlijk: veel sliep… (i.p.v. "slaapte.." ben nog niet helemaal wakker, zal nu eerst eens een kopje koffie gaan drinken..)

Hoi anoniem,

Doe waar je je goed bij voelt als je het moeilijk vind om haar te laten huilen pak haar dan op.

Ik persoonlijk vind dat het absoluut niet nodig is om je kind overstuur te laten worden ( en jij waarschijnlijk ook)
Ik heb Mara altijd opgepakt als ze huilde. En ja vijf weken is ook nog wel heel erg klein om je zelf te kunnen vermaken. En dan ook nog eens geen mama te bekennen ja dan raak je in paniek.

Nu nog als ze huilt dan pak ik haar op ze is zes maanden. En ik moet zeggen ze kan zich heel goed zelf vermaken. Maar af en toe heeft ze gewoon even haar mama nodig om de enge boze grote wereld aan te kunnen en te kunnen over zien en ja wat is daar mis mee?

Probeer je niets aan te trekken van wat andere zeggen doe waar je je goed bijvoelt want dat is de enige goede manier voor jullie allemaal.

groetjes joyce mama van Mara

Gewoon oppakken !!!!!!!!!!!!!!
Ik herken je verhaal en het wordt echt anders !!!!!!!Ik dacht ook : hij kan t nooit alleen………..
Als je nu veel warmte geeft, pluk je daar later de vruchten van.
Trek je niets van mensen aan die zeggen dat je zo je kind verpest, dit is zo achterhaalt joh…………..

Vergeet niet dat het jouw kind is en dat er een overvloed aan adviezen is, gebruik je intuitie…………

Groeten Nina

Heel erg bedankt allemaal; inderdaad, mijn gevoel zegt ook: bij me nemen. Maar ja, het kan ook niet altijd. En dan heb je van die mensen in de omgeving die er anders over denken….dan is het best wel eens lastig om na te gaan wat je gevoel is. We nemen haar ook wel veel bij ons, maar toch moet ze af en toe ook alleen in slaap vallen; ze huilt dan eerst wel veel, ik ga haar dan troosten en leg haar weer terug. Uiteindelijk valt ze wel in slaap, want die slaap heeft ze wel nodig; ze gaapt dan veel….verder hebben we haar 's avonds veel bij ons, en dat vindt ze heerlijk. Ook ik wandel er veel mee, want ook dat vindt ze fijn. Een mobiel boven de box..daar kijkt ze nu nog maar eventjes naar en dan is het al snel niet leuk meer alleen in die box. Maar ze krijgt steeds meer momenten dat ze breeduit lacht, en da's geweldig! Jullie allemaal bedankt; blij te lezen dat ik niet de enige ben. Ook blij te lezen dat er zo unaniem is gereageerd.

[Auteur]

Berichten