Hoe komt het toch dat schoonouders zo'n effect hebben? Ik maak me druk als ze komen en nadat ze weer weg zijn. Het gaat zo a-relaxed. Terwijl ze heel blij zijn met hun kleinkind.
Ik zie er zo tegenop als ze straks groot genoeg is om te logeren. Dan wordt ze vast van hort naar her gezeuld om te laten bekijken. Akelig word ik ervan, terwijl het toch hartelijke mensen zijn.

Hoi, ik ken je gevoel. Maar ik heb datzelfde ook bij mijn eigen ouders.
Hoewel mijn schoonouders vinden dat we ons dochtertje aan iedereen moeten gaan showen als we bij hen op bezoek gaan. Zo moeten we a.s. zondag perse naar de friettent met onze kleine, want die willen haar ook zien. We zijn daar nog nooit geweest, puur en alleen omdat mijn schoonouders daar hun friet halen en over hun kleindochter verteld hebben….
Mijn moeder doet niets liever dan haar constant op schoot nemen, ook als ze eigenlijk moet slapen. Met veel moeite kunnen we haar dan weerhouden. Maar hoe moet het inderdaad als wij er niet zijn omdat ze daar aan het logeren is. Ik hou mijn hart vast
Groetjes

Ik zit zelf ook in een moeilijke situatie met hen en ik hoor het zo vaak! Het zijn toch niet je eige ouders waar je je vertrouwd bij voelt ook met je kind. Bij ons gaat het echt de verkeerdde kant op (breuk?) want ze hebben zoveel verkeerde verwachtingen en willen ons echt dingen opleggen. Dat pikken we natuurlijk niet, het is echt heel vervelend. Ik zou er goed met je partner over praten wat je voelt want anders gaat het dalijk nog ellende tussen jullie opleveren. En laat hem de com. doen want een schoondochter is ook eerder de kwaaie piet heb ik weleens het idee. Probeer zo goed mogelijk aan te geven wat jij/jullie wilen met die kleine als ze daar niet achter kunnen staan dan wordt het lastig. Succes!

Ik herken veel uit jou stukje. Ik zag ook altijd op tegen bezoekjes naar en van mijn schoonouders. Vooral mijn schoonmoeder heeft wel eens de neiging om haar ideeen en opvattingen te verkondigen over het opvoeden van kinderen. Hoewel deze opvattingen vaak wel met de mijne overeenkomen, kon ik helemaal niet tegen de manier waarop ze dit zei. Of als ik haar hoorde zeggen: "En over een poosje kom je gezellig bij opa en oma logeren he?" Dacht ik altijd: Neeeeeee!!! Moet er niet aan denken!

Totdat ik ergens iets las over schoonmoeders: "Onthoud wel dat je schoonmoeder de moeder van je partner is. De man waar jij van houdt is voor een groot deel de man geworden die hij nu is door de opvoeding van zijn moeder. De bloedband die hij heeft met zijn moeder is niet te negeren. Zo heeft jou kind ook een bloedband met jou schoonmoeder en is het heel natuurlijk dat zij zich zo betrokken voelt. Dit zegt echter niets over het feit dat dit wel eens lastige situaties en gevoelens op kan leveren, maar bedenk dan altijd weer: Het is wel de moeder van mijn man."

Hierdoor ben ik net even anders naar mijn schoonmoeder gaan kijken en kan ik tot op zekere hoogte meer van haar hebben en begrijp ik haar bemoeienissen ook wel. Onze dochter is nu 1 keer in de week bij mijn schoonouders als ik aan het studeren ben. En zowel oma, moeder en kleinkind genieten ervan! Nooit gedacht!

Schoonouders blijven altijd een twistpunt vooral voor schoondochters meestal. Ik heb altijd een slechte band gehad met mijn schoonouders. Maar sinds ze opa en oma zijn zijn ze weg van mij.

En ik weet het ze bedoelen het goed. Maar soms aaaaaaaaaggggggg.

Het ergste vind ik dat ik niets anders hoor dat deed haar vader ook, o dat is net tante…. kijk nu doet ze net als ik, en ze heeft het haar van ….. zijn nichtje. Gek word ik er van. Niet omdat ik wil dat ze op mij lijkt maar het is een eigen ik ze lijkt op zich zelf. Klaar uit.

Verder heb ik er gewoon niet zo veel vertrouwen in. Toen ze 2 maanden was gingen we met mijn mans werk een avondje weg. Hun zouden oppassen ja we bellen als het niet gaat. Kom ik daar heeft ze 6 uur niet gedronken en heel erg gehuild. Nou ik was laaiend, verdrietig en gekwetst.
Mede hier door breng ik haar daar niet meer. Ze willen heel graag dat ze komt logeren ook op de camping heb nu afgesproken met mijn man dat ze pas mag als ze er zelf om kan vragen.
Tot die tijd blijft ze lekker bij mij.

Zo kan ik nog wel ff doorgaan. Maar idd het zijn de ouders van je man en die krijg je kado bij hem.

Groetjes

Hoi

Ik moet het even kwijt. Gelukkig herken ik jullie verhalen niet. Ik heb een schat van een schoonmoeder. Ze is erg lief en houd altijd rekening met mijn gevoelens. Mijn schoonvader is trouwens ook fijn. Ze passen 1 dag in de week op mijn dochter. Daar ben ik erg blij mee.
Ik weet dat dit niet is zoals jullie je voelen, maar ik wilde toch een positief verhaal neerzetten over mijn schoonouders.

Groetjes Ria

Mijn schoonmoeder was een geweldig mens, stond altijd klaar voor iedereen en een hart van goud, helaas is ze tweeeneenhalf jaar geleden plotseling overleden aan een hartstilstand, ze was maar 50 jaar oud
Ze had er alles voor over om oma te worden,maar heeft dit helaas nooit meegemaakt
Als zij er nu nog was geweest zou ze vaak op mijn dochter hebben willen oppassen, zodat ik meer zou kunnen werken
Wees blij als je schoonouders ook bij hun kleinkind betrokken willen zijn, het is idd ook hun nageslacht, net zoveel als van je eigen ouders (let wel: JOUW moeder is je partners SCHOONmoeder)

Schoonmoeders; inderdaad een verhaal apart. Mijn schoonmoeder ziet in alles een aanleiding om te zeuren of ze op mag passen. Als we daar zijn wordt er gezeurd of ze daar mag blijven slapen (mijn dochter is 8 mnd); als ze bij ons zijn wordt er gezeurd of ze ze mee mogen nemen. Ze vraagt ook regelmatig of ik niet een dagje extra kan gaan werken of kan gaan winkelen zodat zij op kan passen. Ik wordt er stapeldol van, want alles wat ik zeg ziet zij als een aanleiding om te kunnen passen. En dan nog de jalouzie als mijn moeder een avondje op mag passen !

Sjonge, wat zijn jullie een zeurpieten zeg! Wees blij dat er mensen zijn die zo veel van je kind houden en er zo trots op zijn dat ze ermee willen showen. Dat heeft ook niet iedereen hoor!Wat je niet bevalt gewoon zeggen en verder niet zeuren, waardeer wat je hebt

[Auteur]

Berichten