nze dochter bijna 10 maanden sliep tot voorkort ook altijd goed door. De laatste tijd wordt ze inderdaad 's nachts in paniek wakker en is moeilijk te troosten. Ditis inderdaad begonnen rond de eerste tandjes. Echter, sinds 3 avonden wil ze niet meer gaan slapen! Overdag slaapt ze prima in haar bedje maar als ze ornd 19.00 uu rnaar bed moet gilt ze alles bij elkaar. Nemen we haar bij ons dan is het lachen en spelen en in bed kan ze urenhuilen. Ik las in een boek dat het 'scheidingsangst' kan zijn omdat ze zich vanaf deze leeftijd bewust worden van de afwezigheid van de moeder. Herkent iemand dit? en zo ja hoelang kan dit aanhouden? We laten haar nu huilen. VreselijK! Maar ik wil haar niet aanwennen dat ze er steeds uit mag. Uiteindelijk valt ze uitgeput in slaap maar dat kan soms wel anderhalf uur duren! Ik voel me dan verschrikkelijk. Tips, adviezen, ervaring WELKOM!

ik heb de drogist vandaag een homeopatisch middel gekregen hiervoor, ik ga het nu proberen, mischien helpt het, ik laat het zeker weten…
en een drupje lavendelolie is ook en aanrader om ze rustig te krijgen, gewoon op de sloop of een knuffeldoekje
succes

Herkenbaar. Mijn dochter ging ook bij 10 maanden krijzen, nadat ze daarvoor heerlijk ging slapen. Na 2 maanden is het over gegaan. Ik nam haar eerst even op mijn bed tot ze rustig werd. Daarna lag ik haar in bed. Om de 10 minuten kwam ik even vertellen dat ik er nog was. Dit heeft veel moeite gekost hoor, iedere keer wilde ik haar uit bed halen maar ik mocht niet. Nu slaapt ze weer als een roosje

Succes

Vaak begint idd rond deze leeftijd de verlatingsangst en eenkennigheid dat gaat soms gepaard met een nieuwe ontwikkeling als kruipen of optrekken en dromen.

Kinderen moeten dit een plaatsje geven en ja daar zijn papa en mama erg belangrijk bij.

Wat je kan doen is een vast ritueel invoeren (als dat er nog niet was)
Dus eten, badje, boekje lezen en naar bed.
Dat iedere keer herhalen.
Verder is het belangrijk dat je kindje weet dat je er bent voor haar. Dus ga haar troosten. Maar niet meer naar beneden of de woonkamer.

Zelf pak ik haar op en troost haar andere laten hun kind liever in bed liggen om te troosten. Misschien een slokje water. En het enige is wat je kan doen consequent blijven en samen sterk staan om haar hier door heen te helpen. Want niets is zo verwarrend voor haar als jullie beide iets anders doen.

Heel veel succes
groetjes

Ik heb niet echt tips maar wel ervaring. Onze dochter heeft ook slaapproblemen gehad (ook alleen 's nachts, 's middags niet zo veel). We hebben van alles geprobeerd. Maar het enige wat we konden doen was gewoon overleven. Dus o.a. 's avonds uren met haar huilen, gillen, schreeuwen en soms overgeven op de achtergrond leven, of haar beneden houden of mee in bed nemen of zoiets. De problemen gingen over nadat al haar tanden en kiezen waren doorgekomen.

Hoi

Mijn dochter heeft hetzelfde gehad met 9 maanden. WE hadden al een vast patroon voor het slapen gaan en hier zijn we mee doorgegaan. Ik heb haar wel elke keer uit bed gehaald. Niet dat ik dan met haar ging spelen,maar ze mocht dan bij mij in slaap vallen.
Dit gaf haar rust. Ze sliep dan heel snel weer in en dan legde ik haar weer in bed. Dit heeft 2 weken geduurd, bijna elke nacht een paar keer. Ze werd dan echt overstuur wakker.
Inslapen ging aan het begin van de nacht ook moeilijker.
Maar door consequent te zijn en haar wel te troosten, zijn we deze periode door gekomen.
Nu een maand later slaapt ze weer beter. Ze wordt nog wel eens wakker 's nachts, dan hoor je haar even huilen of mopperen. Ze gaat dan uit zichzelf weer slapen.
Wel heeft ze nu standaard een slaapknuffel/totje in bed liggen. Dit vindt ze heel erg fijn.

Succes ermee.

Groetjes \Ria

Onze zoon van bijna 10 maanden wordt af en toe ook ineens 's nachts huilend wakker. Hij steekt dan zijn handje door de spijlen, zo aandoenlijk. Hij heeft dan ook een soort van verlatingsangst. Ik blijf dan nog even naast zijn bedje op de grond zitten en streel zijn handje. Dan aai ik nog even over zijn bol en valt hij vaak snel in slaap.

En dan denk ik, wat ben je toch een lieverd. Wij hebben nu een nachtlampje gekocht en hopen dat als hij nu 's nachts wakker wordt niet bang is in het donker. Ik heb het idee dat dit ook helpt.

Hier een aantal ideeen over slapen bij een baby/dreumes. Misschien kunnen jullie er iets mee.
Sinds enkele maanden slaapt onze dochter (10 maanden) naast ons bed. Haar ledikant staat tegen ons bed, er is een zijkant uit, zodat ze ook naar mij toe kan kruipen. Dit werkt voor haar en ook voor ons erg goed. Geen onderbroken nachten meer en erg gezellig. Vanaf een maand of twee sliep ze 's nachts door, tot een maand of zes, toen werd ze zo'n 4 keer per nacht wakker. Je merkte dat ze behoefte had aan lichaamscontact, bij je willen zijn. Direct na haar geboorte heeft ze zes weken bij ons op de kamer geslapen, in haar eigen wieg, maar ook wel bij ons in bed als we met z'n allen in slaap vielin tijdens een nachtvoeding. Toen naar een eigen kamer, tegen mijn gevoel maar meer omdat 'normaal' is. Voor dat ons meisje bij ons kwam slapen, heb ik veel gelezen over de voordelen en ervaringen van anderen. Voor mijn gevoel klopt dit.
Ze wordt nog weleens 's nachts wakker maar kruipt dan naar mij toe of ziet/hoort ons en het is goed. Ze voelt zich op deze manier veilig. Ik geef haar ook geen borstvoeding als ze wakker wordt. Pas weer na 6 uur 's ochtends, anders went ze er snel aan, denk ik.
Als ik lees dat je een kind laat huilen doet me dat zeer. Het lijkt me zo moeilijk voor jezelf maar vooral voor je kindje. Een kind huilt volgensmij niet zomaar. Het is nog zo klein. Als je wel gaat, leer je je kind dat het op jouw kan vertrouwen en dat er iemand naar hem/haar luistert. Een kind mag best huilen, maar dan bij de verzorger op schoot.
Een kindje heeft een eigen ritme en deze wil nog al eens veranderen. Ook maakt het regelmatig sprongetjes om te ontwikkelen. Tip: 'oei ik groei' een boek over de sprongen die een baby de eerste 2 jaar maakt.

[Auteur]

Berichten