Hoi ik ben al een tijdje niet meer geweest en ik weet ook niet of ik hier thuis hoor,maar ik wil zo graag effe mijn hart luchten.
Het gaat niet goed tussen mij en mijn man.
We hebben al voor de zwangerschap geen sex gehad een paar keer kon het wel maar het botert ook niet goed tussen ons twee we hebben bij iedere kleine ding ruzie of het nou om broob maken gaat of een glas in de keuken zetten we hebben over alles ruzie,vind ik wel zonde want ik ben laatst bevallen in april en de kleine is nu al 6maanden,ik vind het rot voor hem hij merk er niks van en we hebben alleen ruzie als hij in zijn bedje ligt of bij zijn oma is en net is het zover gekomen dat we besloten hebben om te scheiden na 4jaar en 6 maanden.
En ieder kijkt maar wat hij/zij doet we trekken niks meer wat van elkaar af.
Maar toch hou ik ergens diep in mijn hart van hem,en van hem weet ik het niet.
Maar wie heeft dat ook "ruzie om de kleinste dingen en het hebben van sex en dat het net op randje ligt van uit elkaar vallen.

Ik blijf liever anoniem.
Bedankt alvast voor de reacties.

Hoi anoniempje…wat een moeilijke situatie zeg. Fijn dat je wel ff.je hart komt luchten. Ging het voor de bevalling ook niet goed tussen jullie (even buitenom de sex dan)?? of komt dit alles doordat jullie misschien heel erg moeten wennen aan het leven met een kleintje??? Ruzie hebben om hele kleine dingen is denk ik wel heel erg moeilijk…kunnen jullie wel met elkaar praten en weten jullie eigenlijk wel wat jullie dwars zit???
Probeer eens rustig met elkaar te praten (als dat natuurlijk nog zin heeft). Ik denk wel dat jullie kindje toch spanning meekrijgt van jullie hoor…In ieder geval heel veel succes en ik hoop dat jullie er toch uit kunnen komen.

Ik ben ook in april bevallen en herken het niet echt. Wij hebben ook wel wat meer gekibbel dan voorheen maar dat komt deels ook omdat het allemaal wat drukker is dan voordat de kleine er was.

Vergeet niet dat je nog last kunt hebben van de hormonen. Ik ben ook nog niet altijd mezelf en reageer soms anders dan voor de zwangerschap. En het ontzwangeren kan, geloof ik, wel 9 tot 12 maanden na de bevalling duren.

Je moet vooral blijven praten met je man. En omgekeerd natuurlijk. Denken jullie ook anders over de opvoeding van de kleine???

Wij hebben in de zwangerschap en er na (zo'n 5 1/2 maand erna)bijna geen sex gehad. Dit omdat het voor mij niet prettig was en het niet lukte. Ik ben later zelfs nog geopereerd omdat ik groeiend wild vlees had (komt vaker voor na de bevalling). Maar mijn man bleef geduldig wachten tot dat het wel allemaal kon en we waren vrij creatief om het maar zo te zeggen.

Zelf heb ik niet het idee dat het aan de sex ligt bij jullie, maar dat het wel meespeelt. Kan het zijn dat jullie andere verwachtingen hadden van een kleine? Of nog niet helemaal in een ritme zitten…

Ik probeer met je mee te denken hoor. En als je van hem houdt wil je natuurlijk niet scheiden, maar je zou toch met hem moeten gaan praten om te weten wat zijn gevoelens zijn voor jou. Misschien is relatie therapie iets voor jullie?

Veel sterkte in elk geval.

Groeten Angelique

wij hebben ook wel meer ruzie als voor de bevalling, maar dat komt ook door enigszins gebroken nachten zeg maar, we zijn moe en daardoor ook wat kibbeliger. Het is ook wennen met een kleine erbij, maar we zijn helemaal gek op hem (en ook nog op elkaar). Maak anders af en toe vrij voor elkaar en ga wat leuks doen, ergens een hapje eten, filmpje. Of als de kleine naar bed is, een dvd-tje aan, kaarsjes aan, lekker wijntje, kaasje etc.

Het zou wel zonde zijn als jullie nog wel van elkaar houden uit elkaar gaan, ik denk dat het eerste jaar met een kleine toch wel erg vermoeiend is, maar dat gaat over. misschien therapie?

ja ik herken het en weet nu dat het erbioj hoort. ik ben zelf naar een psych geweest en kwam er daar achter dat het ook wel een depressie kan zijn, gemengd met slapeloze nachten, en een hele verandering.
neem idd de tijd voor jullie zelf besteed de kleine enes en nachtje of een weekeindje uit e doe leuke dingen samne, nee dit is niet erg het is geen slecht ouderschap als je dat nodig hebt, ook dat hoort erbij! en geef elkaar niet op!! wij hebben ook echt om de kleinste dingen ruzie maar weten nu van elkaar dat we het helemaal niet zo bedoelen, en laten het daarom ook wat makkelijker gaan…..
en tsja sex, ook dat komt me bekend voor, daar moet je ook zeker de tijd voor nemen, je lijf is nog niet helemaal van jezelf en je voelt je er vaak nog raar in, maar als je er de tijd voor neemt kan ook dat wel weer komen het is belangrijk maar niet het belamngrijkst!

Jeetje, wat naar! Ik herken wel dingen die je schrijft. Ik ben in april bevallen en na een maand of twee begonnen de ruzietjes wat op te stapelen. Niet echt leuk, want zo'n kleintje geeft al veel onrust. Wij praten er vaak over samen, tot nu toe heeft dat niets opgelost, maar ik zou mezelf nu nog niet in staat achten om een besluit als "scheiden" te nemen. Ik voel me nog niet de oude en ik wijd onze problemen dan ook aan alle veranderingen. Ik heb wel eens het gevoel van: als dit nog een jaar zo blijft, dan zie ik niet in waarom we bij elkaar zouden blijven!

Weet je het zeker??? Ik ben absoluut niet tegen scheiden hoor, wat niet gaat, gaat niet. Maar er is zoveel gebeurd in jullie leventje het laatste jaar, want een zwnagerschap is toch ook niet niks. Zou een relatietherapeut niet een oplossing kunnen zijn? Ik hoop voor je dat je de juiste beslissing neemt en dat je je snel weer gelukkiger voelt! Sterkte!

Als jij nog ergens van hem houdt en als hij dit ook nog ergens van jou doet, dan moet je niet scheiden, maar voor je relatie knokken. Desnoods in therapie gaan.
In elke relatie zijn wel dips waarin je wat moet ondernemen om de relatie weer op de rails te krijgen.

heel veel sterkte en ik ben het helemaal eens met Chris.
Wij hadden ook na de geboorte van onze kleine jongen ontzettend veel ruzie, en idd ook om hele kleine dingetjes.
Net wat chris schrijft is dat wij ontzettend moesten wennen aan een derde persoontje erbij.
Nu zijn we 10 maanden verder en nu is alles weer oke gelukkig.
Voor de komst van onze zoon was onze relatie perfect, en nu gelukkig ook weer.
Net wat Chris zegt probeer een oplossing te vinden praat met elkaar ook voor je kindje.

heel veel sterkte hiermee
gr. Wendy.

[Auteur]

Berichten