Ook heel herkenbaar geloof me! Alleen de ouders van mijn man (ik noem ze geen schoonouders meer) zien mij niet meer staan dus laatstaan wat ik te melden en te zeggen heb over m'n eigen kind. Hun zoon had zowieso al niet veel inspraak dus over hem walsen ze meteen heen! Ik heb dus sinds een paar maanden met ze gebroken; willen ze niet dingen op ONZE manier doen dan houdt 't op. En willen ze hun best doen door te laten zien dat ze bv. 1 dingetje water bij de wijn kunnen doen dan staat de deur open. Maar dat gebeurt niet; ze spelen nu lekker slachtoffertje. Nou ik zit er niet mee want het is nu heeeerlijk rustig! en ik kan jullie vertellen; hier ging heeeeel veel praten en grenzen aangeven aan vooraf hoor. Maar ze zijn van die types die hun EIGEN ding doen, dus tja, dan houdt 't een keer op! Helaas het zij zo…. Er zullen wel schoonouders zijn die het niet doorhadden dat ze zo bezig waren en die na je verhaal gehoord te hebben er alles aan willen doen om het 'goed' te maken/doen, ik hoop het voor je. Maar als het na een paar x zeggen nog niet doordrinkt tot die mensen dan geef ik je weinig hoop hoor….
in ieder geval suk6

Redelijk heeft hier geen zin hoor, het gaat om de jaloerse bezitterigheid van de schoonouder/grootouders die maar niet te lijken willen zien dat mensen geen bezit zijn en jouw kind al helemaal niet.

Bedankt voor jullie reacties.

Blij te horen dat ik niet de enige ben. Het zal er bij mij op uit draaien dat ik een keer ga uitvallen wat ik alleen doe als ik het echt zat ben en niet meer weet hoe anders aan te pakken. Nu ik een dochter heb durf ik dat ook meer omdat ik echt voor haar op moet komen en dat ik uit oerinstinct doe. Maar ja meestal is het dan al te laat als je dat doet maar als het niet goedschiks kan dan maar kwaadschiks. Wij hebben in ieder geval met de kerst een dag vrij!

Hoi Hoi,

Dit klinkt allemaal erg bekend voor mij. Het is zelfs zo erg dat ik nieteens meer durf te zeggen dat hij bijvoorbeeld nog een truitje nodig heeft, want dan komt mijn schoonmoeder de volgende dag al met een truitje aanzetten. Nu is het volgende week sinterklaas en ik houd mijn hart al vast. Volgens mijn vriend moet ik er niet raar van op staan te kijken als er straks voor 300 euro aan cadeaus voor hem liggen. Nu zal je misschien denken van "lekker toch" maar het schept zoveel verplichtingen. Ik durf nu niet meer te zeggen dat ze hem niet uit de box mogen halen ofzo. Als we een dag bij mijn schoonouders zijn heb ik totaal niets over mijn eigen kind van 9 maanden te zeggen. Vorige week hebben ze hem 5 lange vingers gegeven terwijl hij die van mij nieteens krijgt. Toen ik er wat van zei was het enige wat mijn schoonmoeder zei: "van oma mag alles" Dan ben ik weer uitgel*ld. En het is nog wel hun 3e kleinkind. Ik heb het er met mijn schoonzusje weleens over gehad en die zegt dat toen haar kinderen zo klein waren ze dat dus ook bij haar kinderen deed en dat ik het gewoon maar moest laten gebeuren allemaal. Om gek van te worden toch???

Fijn he, die schoonouders. Bij ons betreft is het het andere uiterste. DDit is het eerste kleinkind, dus een beetje aandacht zou je wel verwachten, maar nee hoor.
Hij is nu 10 maanden en als ze hem 6 keer gezien hebben is dat veel. Schoonmama past soms eens op, en dan vindt ze het vreemd als hij huilt en zich niet op zijn gemak voelt. De leidsters op de creche kent hij nog beter dan zijn eigen opa en oma!
Toch zal ik maar niet klagen, want in jouw schoenen zou ik toch ook niet willen staan. Laat in ieder geval merken dat het jouw kind is, en dat zij maar te doen hebben wat jij zegt!

[Auteur]

Berichten