onze zoon kreeg dit ook met 4 maanden. nu is hij 6 en is het wel weer wat beter. wel zijn we blijven proberen om hem bij andere op het schoot te zetten alleen wel zo dat het heel voorzichtig gaat. eerst even kijken wie het is.. en dan zo na een 15 minuten rustig daar heen.. omdraaien zodat hij papa of mama ziet. en dat ging al beter. het is geloof ik meer het herkennen als de eenkennigheid die ze met 8 maanden ongeveer krijgen..

succes ermee.

ps ik ben ook de hele dag thuis. onze zoon is 24 uur per dag bij me en had het zelfs bij oma die hij toch bijna elke dag ziet… die ene keer dat ze heeft opgepast was het een drama..

Op het moment ben ik nog thuis met de kleine maar wil misschien weer gaan werken. Hoe bevalt jullie het kinderdagverblijf, bijv. vooral als de kleine eenkennig is en zo.
Ik merk nl. aan een nichtje van mij dat die, ondanks het kinderdagverblijf, toch gewoon een eenkennig en verlegen kind bleef. In dat opzicht heeft het misschien geen invloed op de ontwikkeling, wat zijn jullie ervaringen?

Als ik dit zo lees is die fase echt niet leuk, vooral als je oppas nodig hebt. Mijn dochter is 11 mnd en geen dag is ze eenkennig geweest, gelukkig niet. Ik zit er nog op te wachten maar betwijfel of het nog komt. Eenkennig heeft niets te maken met veel thuis zijn. Ik ben de eerste 5 mnd volledig thuis geweest (had heel veel vrije dagen) en werk nu weer, maar mijn man en ik werken om en om, dus hij is ook de helft van tijd thuis, maar ze hangt echt niet meer of minder aan ons. En ze vind (bijna) iedereen aardig en leuk.
Iedereen veel succes en het gaat toch vast over

[Auteur]

Berichten