Hai Lina,
Ja hoor, ik begrijp ook wel hoe jij je voelt, daar hoef je je niet schuldig over te voelen.
Weet je, ik denk dat dit iets is waar zowel ouder als kind aan moet wennen.
Als ouder moet je ergens een ritme vinden tussen de tijd die je voor je kind vrijmaakt, en de tijd die je voor jezelf nodig hebt. En ook een kind moet ergens een evenwicht vinden tussen zelf spelen en met mama spelen, alleen duurt dit soms wat langer dan je als moeder wenst.
Ook ik ben een jonge moeder (bevallen toen ik 21j was), en tot enkele maanden geleden had ik ook wel eens dat gevoel dat ik echt meer tijd voor mezelf nodig had. Je valt misschien ook wel een beetje van de ene wereld in de andere hè? Van de wereld van studeren, uitgaan,… in de wereld van een mama. Of is het dat niet wat je wilt zeggen?
Nu heb ik wel hoe langer hoe meer het gevoel dat ik daar een evenwicht in vind en ook Jaro (nu 8,5 maand) kan zich nu al erg lang alleen bezig houden!!!
En wat Liesbeth hierboven zei, lijkt me ook wel belangrijk: probeer er af en toe eens een dagje op uit te gaan. Echt een dagje voor jezelf, doen waar je zelf zin in hebt,…
En als je het terug even niet ziet zitten, dan kun je gelukkig hier je hart nog eens luchten hè, want ik denk dat de meeste mama's hier wel begrijpen hoe jij je voelt.
Hopelijk hoor ik nog wat van je!
In elk geval veel sterkte!!!
Greetings,
Veerle.