Bij ons dezelfde situatie. Ik wil ook heel graag een tweede, maar mijn man wil niet. Hij denkt dat we dan helemaal ons 'eigen' leven kwijt zullen raken. Ik ben het daar uiteraard niet mee eens. Ik zou het voor onze zoon ook veel fijner vinden om een broertje of zusje te hebben.

Zeuren zou bij ons echt niet helpen. Ik moet het dus op een andere manier proberen. Juist door even te laten rusten en er dan weer eens over te beginnen. Ik denk niet dat het veel zal uitmaken, maar goed. Het enige dat ik dan nog kan doen is me er bij neerleggen en genieten van de prachtige zoon die we al hebben!! Want zelf met de pil stoppen zou ik echt nooit doen! Je moet er echt samen achter staan vind ik.

Veel sterkte! Ik hoop voor je dat je man zich nog bedenkt. net als die van mij!

Dag moeders,

Bedankt voor jullie reacties, ben blij dat ik niet de enige ben. Ik heb besloten om eerst effe lekker te gaan sporten (moet 40 kg afvallen om weer om mijn streefgewicht te komen) en volgend jaar lekker naar Kidsworld (Turkije) daarna ga ik er wel weer over beginnen of misschien begint hij er zelf over, wat ik zelf niet denk. Thomas wordt al bijna twee wat gaat het hard he.  

Gr. Jeannette  , moeder van thomas 23 mnd  

Hallo,

Ik wil ook ontzettend graag nog een tweede kindje maar mijn partner niet.. ik heb dan ook vandaag voor het eerst de stap gezet om mij verder hierin te verdiepen.. via Google stelde ik de vraag “ik wil een tweede kind maar mijn partner niet”. Ik kwam op dit forum wat al jaren geleden geschreven was.. 2006..

Ik ben ergens wel blij om het feit ik niet de enige ben die met zulke problemen rond loopt.. maar dan nog?! Wat moet ik doen? Ik ben ontzettend blij met m’n zoontje van pas 3jaar oud en ben toch nog aan het zeuren voor een tweede.. Mijn partner heeft makkelijk praten hij heeft er al 2, ja je hoort het goed we zijn een samengesteld gezin. Vanaf het moment dat z’n oudste kon lopen was ik er al.. een bonusmama met 19jaar.. inmiddels ben ik 30jaar. We hebben godzijdank een goed band samen, mijn bonusdochter en ik, maar heb alsnog een leegte in me.. de drang voor een tweede is immens groot.. als kind wist ik al hoe ik m’n toekomst voor ogen had.. maarja.. wat moet ik doen? Das de vraag die ik me dagelijks stel.. 

Mijn partner wilde het ook echt bij 1 houden. Heb er absoluut geen druk op gelegd. Dat had hier averechts gewerkt. Ik vind dat je een kind niet af kunt dwingen maar wel met elkaar in gesprek kunt gaan waarom hij het niet wil en waarom jij het wel wil.

Mijn partner is inmiddels om (heb natuurlijk wel wat voordelen af en toe laten vallen van 2 kinderen) en we hebben beide in onze jeugd veel plezier gehad van onze broers en zussen. Maar als hij het echt niet had gewild was het bij 1 gebleven hoe erg dat ook tegen mijn gevoel in gegaan zou zijn. 

heel veel succes en hoop dat jullie er samen uit komen! 

Ik ben ook blij te lezen dat er meer mensen zijn die dit hebben. Ik ben moeder van een geweldig meisje van 1,5 jaar oud. Zij maakt mij zo gelukkig dat de wens voor nog zo’n klein wondertje ontzettend groot is. Vrij snel na de bevalling kwam dat gevoel al.

Mijn man heeft het afgelopen jaar meerdere malen hints gegeven op dat hij ook wel voor een tweede wilde gaan. Tenminste… dat dacht ik. Nu blijkt dat hij ‘het nog niet weet’ en schuift t steeds voor zich uit. Iedere keer is er weer een andere reden, bijv. ‘onze dochter moet minimaal 2 zijn alsde tweede komt’, maar toen we die grens bereikt hadden was het ‘als we er nu voor gaan, ben je uitgerekend met mijn (of wie dan ook) verjaardag en dat wil ik niet’. Ik merk dat ik daar veel moeite mee heb en dat het me verdrietig maakt. Hij kan geen duidelijkheid geven in wanneer hij er dan wel aan toe zal zijn.

Ik weet ook dat mijn dochter nog heel jong is, maar ik ben bijna 32 en ik voel toch een bepaalde tijdsdruk in combinatie met groeiende risico’s.

Hallo, Mijn man wilt ook geen 2e kind. Hij weet dat ik dat wel dolgraag zou willen voor onze zoon. Hij heeft weinig familie en geen neefjes en nichtjes, wel eentje onderweg. Ik heb hier nooit druk op gelegd, maar wel soms over begonnen. Hij heeft altiid gezegd nooit de deur helemaal dicht te gooien. Nu is mijn zoo tje bijna 5 en heeft hij nog geen duidelijke keuze gemaakt. Ik vind de onzekerheid erger. dus ik heb nu de knoop doorgehakt om het niet te doen. Heb bijna alles nu weggedaan, en het voelt als een soort liefdesverdriet, terwijl ik dit van mezelf heel overdreven vind aangezien we een kanjer van een zoon hebben waar ik volop van geniet.  Geen druk heeft in ons geval er voor gezorgd dat mijn man na 5 jaar nog geen keuzen heeft gemaakt en ik dit voor hem moest doen, omdat hij het zelf niet eens kan. groetjes

correctie * ik heb de keuze gemaakt om het NIET te doen 

Mijn partner wilt ook geen 2e.

We hebben een zoontje van 4 jaar en ik heb alrijd al 2 kinderen willen hebben. In het begin van onze relatie hebben we t er ook over gehad en wilde hij er ook 2. Maar ondertussen doet hij net of hij dat is vergeten. Hij is er erg standvastig in: nee is nee. Het huis is te klein en 1 kind is wel druk genoeg….

Ik ben ook niet meer de jongste en hij weet hoe verdrietig ik steeds ben als er in onze omgeving mensen wel een 2e krijgen. Maar t interesseert m niet, hij wilt niet…

Ben nog niet helemaal daar om het te laten gaan… Dat voelt zo definitief. Slik de pil niet meer maar dat was in overleg. Voelde me niet zo fijn met de hormonen en vond het dan ook niet te verantwoorden tegen mezelf om dat hij geen 2e wilt toch maar die hormonen te gebruiken. Heb de bal bij hem gelegd…. geen baby, dan zorg jij dat t niet gebeurd…. 

Binnenkort op kraambezoek bij vrienden die net een 2e hebben gehad….

[Auteur]

Berichten