Onze oudste dochter (nu bijna 7) is van september, dus was altijd de jongste van de klas. Ze kwam meteen in een combinatieklasje met groep 2: zo was er vanzelf al wat differentiatie qua stof en aansluiting met oudere kinderen. Vanaf komend jaar gaat ze naar een andere school met wat meer uitdaging. So far, so good.
De tweede (nu ruim 2,5) is in veel opzichten nog sneller dan haar zus, mede dankzij haar relaxte attitude (de oudste is juist heel gevoelig). Ze praat nu al in volzinnen, bespeelt ons met taal en barst van de energie. Natuurlijk lift ze lekker mee op de ontwikkeling van de oudste, die bovendien moest dealen met ons gestuntel als jonge ouders. Gelukkig vermaakt ze zich prima op de BSO. We houden een oogje in het zeil.
Ik (zei de gek) ben de oudste van vier, heb mezelf als driejarige leren lezen (vraag me niet hoe), las de geheime correspondentie van de kleuterjuf dan ook voor aan mijn klasgenoten, werd op school zowel onder- als overschat, heb pas laat (if at all) leren leren, waardoor het helaas niets werd met de bèta-vakken, en ik uiteindelijk ben beland in de armetierige ‘cultuursector’. Als student ontmoette ik gelukkig mijn onder meer bescheiden, gecultiveerde en intelligente vrouw. Zij kreeg echter wél maatwerkonderwijs, en werkt desalniettemin ook in de culturele hoek. Misschien heb ik dan toch gewoon geen talent voor rijkdom.