Zelf ben ik geen voorstander van laten huilen. Ook baby's huilen om een reden.
Ik ben moeder van 3 kinderen en alle 3 zijn ze anders.
Mijn oudste Britt is nu 5, maar als baby huilde ze nooit, maar slapen deed ze ook niet. Het was een hele wakkere maar wel gezellige baby. In het begin wilde ik ook dat ze ging slapen, dat deden baby's immers, met het gevolg een krijsende baby en een gestresde moeder. Al snel begreep ik dat Britt maar weinig sliep (ik dus ook) maar wel rustiger was.
Lynn daarintegen was een huilbaby. Op de dag sliep ze heel goed en was ze heel tevreden, maar savonds begon het huilen en dat hield niet meer op totdat de ochtend kwam. Dus van slapen was geen spraken. Na een aantal doktersafspraken en cb-afspraken kwamen we erachter dat ze een koemelk en glutenallergie had. Na 2 maanden ging ze over op andere voeding en kreeg een heel ander kind ervoor terug.
En ja Ruben, Ruben is voorbeeldig, hij slaapt vaak van voeding tot voeding en huilt bijna nooit. Ik leg hem wakker in zijn bedje en hij piept even (dit is geen huilen,maar gewoon zeuren) en dat valt hij in slaap. Hij slaapt ook vanaf het begin door.
Dus het ligt niet aan de ouders. Per kind verschilt het gewoon. Ik zal niet zeggen dat je je baby bij elk kikje moet oppakken, maar laten huilen is voor mij nooit een optie geweest. Ik probeer altijd nog even een boertje een luier of troosten. Desnoods lekker samen een warme douche.
Ook ik heb het wel geprobeerd op advies van het cb en vrienden, maar mijn kinderen raakte gestresd, gefrustreerd, gingen spugen, was niet normaal.
Ik volg gewoon mijn gevoel, effe huilen en mopperen vind ik niet erg, maar helemaal overstuur laten worden, ja voor wie doen we dit.
Succes met je kindje en doe waar je je goed bij voelt.