Dat verschilt inderdaad heel erg. Ik zat er al vanaf week twee om te smachten, maar het gebeurde gewoon niet. Nu pas sinds een week (hij is nu bijna 15 weken) slaapt hij een beetje door. Hij krijgt dan nog wel een voeding om 23.00 en wordt dan vaak al weer om 6 uur wakker, dus of je het officieel doorslapen kunt noemen weet ik niet. Wij zijn er in ieder geval erg blij mee. (hij wordt niet wakker van de honger, want vaak leggen we hem s ochtends nog even een uurtje tussen ons in en dan is ie harstikke vrolijk).
Bovendien word hij nu ook s nachts nog wel af en toe wakker hoor….dan geven we een speentje en hopen dat ie weer in slaap valt.
Ik zag er ook heel erg tegen op om weer te gaan werken met die gebroken nachten, maar ik ben deze week weer begonnen en het viel me 100% mee. Tuurlijk ben je wel moe, maar het gaat wel. Je krijgt ook weer energie van het werken (althans ik wel).
Wat bij mij heel erg hielp is dat ik me er op een gegeven moment (zo goed en zo kwaad als dat ging) er bij neergelegd heb dat ie niet doorsliep. Ik werd er namelijk ook helemaal gek van en ik was zo doodmoe….maar hoe meer ik er op ging focussen des te erger het leek te worden. Wij zeiden op een gegeven moment tegen elkaar: 'het is nou eenmaal zo…en misschien duurt het ook nog wel heel erg lang.' Dus zijn we om en om vroeg naar bed gegaan en soms heb ik of mijn vriend op zolder geslapen en deed die ander de nacht.
Het gekke is dat toen we dit eenmaal geaccepteerd hadden het ook vrij snel (week of 2) al beter begon te worden.
Dus hou vol….het komt uiteindelijk echt allemaal wel goed!