Hoi allemaal,

ben een tijdje erg weinig aanwezig geweest want we hebben een hectische tijd achter de rug. De vader van mijn vriend, die al sinds vorig jaar juni wist dat hij kanker had (ongeneeslijk), is anderhalve week geleden overleden. Hij is bijna een jaar héél goed geweest, maar sinds Nika's geboorte ging hij achteruit en de laatste weken ging het enorm snel. Heel verdrietig natuurlijk, ook voor de meiden (met name Isis, want Nika is echt nog te jong).

Het geeft ons wel enorm veel steun dat hij helemaal is gegaan zoals hij het zelf wenste; thuis, zonder lange lijdensweg, en in alle rust. Ook het afscheid (avondwake en crematiedienst) waren heel mooi en heel persoonlijk, en ook dat geeft ons steun en rust. We zijn natuurlijk vedrietig dat (o)pa is heengegaan, maar ook heel dankbaar voor de tijd die we nog samen hebben gehad en waarin we enorm van elkaar genoten hebben, en dankbaar dat hij nu rust heeft en niet veel heeft hoeven lijden.

Isis is er prima onder; als we nu naar oma gaan zegt ze wel eens vragend "opa?" en wijst naar de hoek waarin opa de laatste weken op een bed in de huiskamer heeft gelegen, maar daarna gaat ze ook weer gewoon lekker verder met spelen. We hebben het haar zo goed en kwaad mogelijk uitgelegd, op haar niveau, maar we hebben beide meiden heel bewust niet meegenomen naar de kerk en naar de crematie.

Nou, hopelijk wordt het nu allemaal weer wat rustiger in ons leventje en krijg ik weer wat meer tijd voor het forum! Het zijn een paar drukke maanden geweest; de geboorte van Nika, wennen aan een nieuw ritme, en tenslotte het ziekbed en overlijden van mijn schoonvader. Maar als zijn dood ons één ding heeft geleerd dan is het wel dat je moet genieten van elke dag, en dat proberen we nu dus ook echt te doen!

Groetjes,
Myrna mv Isis en Nika

Gecondoleerd met je schoonvader, wat verdrietig dat hij toch zo snel na de geboorte van je 2e meisje overleden is. Maar ook mooi dat hij een rustig einde heeft gehad zonder teveel lijden.

Veel sterkte de komende tijd,

liefs Jenneke

Gecondoleerd en sterkte deze verdrietige tijd!
Laura mv Thom

Goh, Myrna, wat een verdrietige tijd hebben jullie achter de rug….en natuurlijk nog. Maar wat fijn om te lezen dat jullie zo'n goed gevoel hebben over de laatste tijd en het afscheid….Je kunt het immers nooit meer overdoen.

Veel sterkte…

Groetjes Fonske.

gecondoleerd en sterkte de komende tijd voor jullie allemaal.

karin mv jaimey

Oh verdikkie wat een verdriet!

Ik denk aan jullie, sterkte.

Groetjes Fennie en Jente

Gecondoleerd en veel sterkte de komende tijd. Hopelijk heb je veel troost aan je twee meisjes.

Liefs sandra

Hey Myrna,

Heel veel sterkte in deze tijd…..en je hebt gelijk…het word je op zo`n manier echt duidelijk gemaakt dat je in principe van iedere dag moet genieten…..

  

  

Liefs Denise

Hallo Myrna,

Wat een zware en hectische tijd hebben jullie gehad. Er is veel op jullie afgekomen.
Neem de tijd die je nodig hebt om alles weer op orde te krijgen en alles een plaatje te geven. Neem alle tijd die je daarvoor nodig hebt.
Mijn vader is 11 jaar geleden overleden en na een paar jaar vinden mensen soms dat het over moet zijn en als je dan nog eens verdrietig bent, vinden ze dat soms raar.
Mijn zus heeft daar heel veel last van gehad (zelf heb ik dat minder ervaren). Ze had het idee dat ze na een jaar niet meer verdrietig mocht zijn. Dus daarom zeg ik vaak tegen mensen, neem alle tijd die je nodig hebt om te rouwen/verwerken/ plaats te geven. En verwerk het op een manier die jij prettig vind.
Zo gaat mijn zus elke week naar het graf. Van mij hoeft het niet, maar ik begrijp haar wel. Maar sommige mensen begrijpen haar niet en dat is best pijnlijk/ moeilijk.
Ieder doet het op zijn/haar manier.
Maar als ik het zo lees…doen jullie het goed als gezinnetje: op zoek naar rust.
Sterkte komende tijd, als het opeens weer eens moeilijk is, als herinneringen terug komen.
Ik las eens ergens de volgende zin:
Terugblikken doet pijn,
Maar fijne herinneringen, zullen altijd in je hart zijn.

[Auteur]

Berichten