Ik heb het inderdaad overwogen om eventueel pas medicatie te starten als het minder zou gaan, maar zij vinden dit de beste oplossing…. Persoonlijk had ik het graag anders gedaan, maar ik ben ook bang voor reacties als ‘zie nou…, waarom heb je niet geluisterd?’     

Ik heb geen idee wat voor dosering, en wat ze slikten. Wel dat mijn vriendin alleen rondom de zwangerschap iets slikten echt ivm hormonale depressie. En mn schoonzus eigenlijk altijd med gebruikt. 
Ik kan me voorstellen dat je angst hebt voor eventuele afwijkingen later bij je kind. 

Zijn er geen ervaringsverhalen en cijfers over op te vragen? Misschien dat dit voor jou de keuze wat makkelijker maakt?

Ik ben het compleet met je eens dat zwanger zijn vaak erg geromantiseerd word. Persoonlijk heb ik echt de schurft aan zwanger zijn, heb echt last van die hormonen en ben er ook echt gevoelig voor. Begrijp me niet verkeerd ik ben dol op het wonder, dat je lijf in staat is een mensje te maken en ter wereld te brengen. Maar mennnn 9 maanden is echt lang als je slecht in je vel zit/dood ongelukkig bent. 

Ben je al verder met je keuze? Denk ook aan jezelf hierbij!

Hi Sammerd,

Bedankt voor je oprechte en eerlijke reactie. Ik verwacht dat het bij mij ook echt iets hormonaals is inderdaad.

Volgens de literatuur (zeggen de specialisten) hoef ik mij geen zorgen te maken, dus dan moet ik dat ook niet gaan doen..

Waarom ik ervaringsverhalen opvraag bij anderen, weet ik eigenlijk ook niet goed. Ik denk dat ik gewoon een weloverwogen beslissing moet maken die ik stiekem onwijs moeilijk vind. Het idee dat ik het niet kan zonder medicatie, voelt als falen.

De kinderen die jij kent ontwikkelen zich gewoon goed en kunnnen meekomen met leeftijdsgenootjes op school?

Bedankt dat je zo met mij mee denkt.

Ik snap het, ik denk dat ik in jouw schoenen ook zou twijfelen. 
Ik denk dat je het nooit 100% zeker zal weten t leven geeft geen garanties. Ik zou gewoon je gevoel volgens. Mocht het heel schadelijk zijn dan zou je er denk ik veel meer over horen? Het hoeft in ieder geval echt niet. 
De kids ontwikkelen zich prima, niks raars. Je weet het nooit. 
Misschien kun je nog een extra gesprek aanvragen met je arts? Misschien kent of weet zij een specialist die toevallig gespecialiseerd is in dit onderwerp of veel ervaring heeft hiermee?? Kennis kan soms rust geven. ❤️ sterkte met je beslissing! 
ps: ik denk niet dat ze het zouden voorschrijven als het echt niet kan! Praat met je arts hopelijk kan ze je twijfels/angsten wegnemen ❤️

Ik ben een jarenlange AD gebruiker en had de mazzel dat ik een psych had die onderzoek had gedaan naar zwangere vrouwen en AD. Ik was ook altijd heel bang voor het effect van AD voor mijn baby, vooral dat het kleintje moest afkicken na de geboorte leek mij vreselijk. Al met al heb ik een heel gezond kindje gekregen, niets geen heftig afkicken, geen andere gekke dingen. 

Bedankt voor je reactie Onzeker dametje. Fijn dat je gelijk zo’n ondersteuning hierin hebt gehad! Lijkt mij heel prettig, bij mij hebben mijn psycholoog en psychiater mij juist heel onzeker gemaakt voordat ik bij de POP terecht kon….

[Auteur]

Berichten