Na verschillende pittige periodes zitten we in rustig vaarwater met onze kleine meid van 16 maanden. Ze is tevreden en lijkt gelukkig. 

Het enige waar ik tegen aanloop op dit moment is dat ze niet tot nauwelijks alleen kan spelen thuis. Als ze bij mijn  ouders is kan ze zo ruim een uur in de box boekjes lezen. Thuis lukt het alleen iets doen dus niet. Ze is eigenlijk altijd om me heen. Als in haar dingen aanreik is ze snel haar interesse verloren. Als we samen spelen kan ze er wel bij blijven. Ik negeer haar wel eens, dat werkt soms. Dan zie ik haar enkele minuten niet maar meestal begint ze te jammeren. Ik stuur haar ook vaak terug naar de speelhoek, dit begrijpt ze niet echt. Als ik zeg ga maar even bij de baby, auto, boekjes kijken doet ze dit en komt ze weer terug. Als ik op de grond zit, waar dan ook speelt ze soms wel in de speelhoek. Ook al zit ik aan de andere kant van de kamer. Maar als ik op de bank ga zitten is het meteen over en komt ze aan waggelen. 
Is dit herkenbaar? Hebben jullie tips? Pf wil ik te veel? Zou fijn zijn als ik een boek kan lezen of rustig mn ding kan doen.. 

Oja, ze was wel wat laat met bijvoorbeeld zitten, kruipen en lopen. Andere dingen zoals woordjes en  begrijpen (waar is je jas, pak de kam maar, pak maar een luier etc) heel vroeg en snel. 

Ha mijn dochter van 2 is nog steeds zo. Ik denk maar: ik vind samen dingen doen ook veel leuker. Bij mama is ze veel meer zo dan bij papa of oma, en het wordt al wel beter. Maar toen ze 1 was had ze echt de rust niet om de hele tijd zelf dingen te doen. En kwam ze altijd weer aandacht vragen. Ieder kind is anders i guess, en die van mij houdt van interactie..

Als ik op de bank zit dan is dat voor mijn dochter ook het teken dat ik ‘beschikbaar’ ben. Als ik met mijn boek of laptop aan de eettafel zit dan gaat ze vaak wel zelf spelen, misschien helpt dat?

Hier precies zo! Dreumes van bijna 17 maanden. Als ik er op de grond bij zit gaat ze (samen of zelf) spelen. Soms kan ik dan weer even weg, alsof ze een aanzet nodig heeft. Maar als ik aan tafel of op de bank ga zitten, is het vaak klaar en wil ze op schoot met een boekje of komt ze aan mijn benen hangen.

Herkenbaar dus.. 

moet zeggen dat het wel echt de ene dag veel beter gaat dan de andere. Ligt aan haar bui en vermoeidheid (ze is een nachtbraker..).

Hier net zo met mn dochter van 17 maanden. T is heel normaal hoor. Mijn oudste dochter van 3 Kan nu wel een poos zelf spelen, vooral lekker kleuren en puzzelen en knutselen. Maar dat kwam echt pas rond de 2.5 jaar.

Bij anderen kunnen ze idd wel zelf spelen, ook dat is helaas normaal. Ik werk op een kinderdagverblijf en daar hoor ik precies hetzelfde van veel ouders. Speelt mijn kind bijna de hele dag zelf? Thuis moet ik er altijd naast zitten en hangen ze aan mn been. Tja zo werkt het gewoon. Op het kinderdagverblijf zijn het allemaal engeltjes, thuis vragen kinderen veel aandacht.

Het wordt beter als je kindje zich langer kan concentreren met bijvoorbeeld een puzzel, maar verwacht er niet teveel van voor de 2e verjaardag!

Een boek lezen? Terwijl mn kinderen spelen? Onmogelijk. Zelfs koken is een uitdaging. Poetsen doe ik tijdens het middagdutje en dan zit de oudste te knutselen of achter de tablet. Met kinderen ben je 24/7 beschikbaar en mama helaas, je kunt alleen een boek lezen als ze slapen 😉

Ah gelukkig, herkenbaar dus! Thanks 🙂

Mijn zoontje van 18 maanden kan prima alleen spelen, natuurlijk vindt hij het ook leuk als ik meespeel.

Wat ik hier doe is het overzichtelijk houden, van teveel speelgoed gaan kinderen zich vervelen, omdat ze niet weten waar ze moeten beginnen. Volgens de theorie zou je de kalenderleeftijd door 4 moeten delen (als ik het goed heb), zoveel speelgoed hebben ze nodig. Dus met 18 maanden is het 4,5 (dus 5), dat neem ik niet te letterlijk, het is wel wat meer. Maar hier heeft hij dus een boerderij met diertjes en een trekker (1), een bal (2) zijn loopauto (3) een kraan (4) een stapel boekjes (5) een vormenstoof (6) en een houten boot met containers (7).

Zodra hij zich gaat vervelen, haal ik weg waar hij het minst/niet mee speelt en ruil ik dat om met speelgoed wat op zolder staat. Zo blijft hij geprikkeld en verveelt hij zich eigenlijk nooit

Zodra hij zich gaat vervelen

LEvB schreef:

Een boek lezen? Terwijl mn kinderen spelen? Onmogelijk. Zelfs koken is een uitdaging. Poetsen doe ik tijdens het middagdutje en dan zit de oudste te knutselen of achter de tablet. Met kinderen ben je 24/7 beschikbaar en mama helaas, je kunt alleen een boek lezen als ze slapen

Haha ja precies.  En eten voorbereiden doe ik ook tijdens het middagslaapje. Dan hoef ik later alleen nog maar de spaghetti te koken ofzo. Is inderdaad een hele uitdaging met haar om me heen.. wil dan ook steeds kijken wat ik doe en opgetild worden.. nu 34 weken zwanger dus dat optillen doe ik niet meer voor deze kleinigheidjes 😉

[Auteur]

Berichten