Oh wat ontzettend zwaar moet dit zijn voor jullie zeg. Dit is vast een open deur, maar toch: heb je enig idee of het op bepaalde momenten vooral begint? Bijvoorbeeld na de voeding, wanneer ze op haar rug ligt, als jij niet in de buurt bent… ik zeg maar iets?

Hier een jongetje dat van week 2 tot 7 ongeveer ook gigantisch veel huilde. Werd er helemaal gek van ook, wist niet wat ik moest. Op een gegeven moment kreeg ik het idee dat mijn zoontje en ik elkaar in stand hielden zeg maar, ik werd zo gestrest van zijn gehuil en hij werd daardoor ook arelaxt van mij. Uiteindelijk ben ik met hem op mijn buik een paar weken (ja echt) op de bank gaan liggen en netflix kijken. En zowaar, hij sliep als een roosje (mits op mij) en we werden beiden wat ontspannener. Sindsdien ging het beter. Heb jij een idee waar je dochtertje rustig van wordt? Van rondlopen bij jou op de arm bijvoorbeeld, of van op haar buikje op jouw buik liggen? 

Zou je niet laten afschepen bij de huisarts door “huilbaby kunnen we niks mee”, want vaak is er toch echt wel meer aan de hand. Het is op z’n minst het uitzoeken waard! En zoals ook al vaker gezegd: vergeet jezelf ook echt niet. Ik heb toen mijn zoontje zoveel huilde regelmatig mijn moeder opgebeld die dan even bij hem bleef, al was het maar een halfuurtje even een rondje lopen met mezelf. Neem alsjeblieft die tijd ook af en toe, zodat je weer met wat frisse energie het huilen van je dochtertje aan kunt.

Succes lieve mama. It gets better, echt!!!

Wat vreselijk voor je dochtertje en ook voor jullie! Het zou inderdaad een tijd moeten zijn van genieten… Zonde dat niemand jullie wilt helpen op korte termijn.

Probeer zelf andere voeding… Heb ik ook gedaan. Ik heb zelf een provocatietest gedaan en bleek dat mijn dochter koemelkallergie had, kinderarts had aan mijn verhaal al genoeg. Ook ik moest inderdaad doordrammen bij de huisarts voor een verwijzing.

En wat andere zeggen.. wanneer wordt het huilen juist minder of erger, probeer daar eens op te letten.. 

Hier was het vooral bij papa minder omdat ze bij mij dus de stress voelde. Kon het huilen ook niet hebben.

Ik wens je enorm veel sterkte! En veel doorzettingsvermogen want elke minuut huilen op dit moment is te lang!

 

Vraag om bloedonderzoek. Ons zoontje huilde op gegeven moment nl ook heel veel. Toen werden we ook afgepoeierd door de huisarts met wat tips. Omdat we bleven volhouden zijn we uiteindelijk toch doorgestuurd naar de kinderarts. Daar bleek hij na bloedonderzoek een gigantische infectie te hebben. Hij heeft toen 1,5 week in het zh gelegen. Daarna ging het weer goed. Ofwel… een huilende baby kan toch echt een zieke baby betekenen. Vraag om bloedonderzoek.

Ik vind het zgn fenomeen ‘huilbaby’ totale onzin. Meestal is er met zulke kinderen wel degelijk iets aan de hand ook al is het iets kleins. Je moedergevoel is juist als je denkt dat er iets is en als je maar volhoud kom je wel bij de werkelijke oorzaak.

Oh ik heb zo met je te doen. Inderdaad op je strepen gaan staan. Wij hebben 10 weken een huilende baby gehad die overstrekte, amper sliep etc. Toen toch van de (andere) huisarts mochten we Pepti proberen. Gelijk al een verschil. Hij heeft koemelkallergie en reflux. Van een huilend jongetje naar een blij ei. 

Het kan natuurlijk bij jou totaal iets anders zijn. Maar als jouw moedergevoel zegt dat er iets is, laat je dan niet wegsturen. Jij kent je kindje toch het beste. Sterkte!

Is er een patroon te herkennen van wanneer ze begint en ophoudt met huilen? Hoe slaapt ze en hoe ziet haar voedingsschema eruit? 

Bij ons begon het ook vanaf zo’n 3 weken en duurde echt wel tot zo’n 7/8 weken, onze dochter sliep goed en dronk op verzoek. ‘S avonds begon ze altijd hysterisch te huilen. Soms duurde dit tot in de nacht; 

Ik heb haar toen ingebakerd en zoveel mogelijk rust en regelmaat geboden. Zij had baat bij bijvoorbeeld veel huidcontact en een donkere kamer en massages vanwege de krampjes. 

help je baby door deze moeilijke tijd te komen. Zolang ze drinken eten en slapen is het vaak krampjes, tenzij je een huilpatroon herkent na de voedingen en ook wat andere klachten ziet zoals veel spugen. Op youtube staan filmpjes van baby’s die reflux hebben. 
je kunt een baby ook overvoeden en vaak is het ook zo dat als ze veel huilen ze oververmoeid raken.. 

Succes en sterkte de komende tijd. 

Heel herkenbaar, obze dochter had heftige koemelkallergie. Huisarts en cb deden bij ons ook enorm lastig waardoor ze uiteindelijk zwaar geïrriteerde darmen en paar keer zelfs in shock is geraakt. Omdat het ons eerste was waren we ook wat onzeker des ondanks dat we vanaf het begin aangaven van joh we denken aan kma zit in de familie. Uiteindelijk overgestapt op andere voeding (puramino) zelf betaald de eerste tijd (belachelijk duur). En toen ging het al stukken beter, wel nog maandenlang net de naweeen gezeten. Haar darmen bleven lang gevoelig door over belasting en de reflux had ook aardig zn werk gedaan. Achteraf had ik gewild dat ik meer naar mn eigen gevoel had geluisterd ipv onzeker gemaakt worden met slaapschemas, dwangbuisjes en naar volk dat totaal geen idee heeft hoe het voelt om urenlang naar een kronkelend kindje te kijken wat het uitschreeuwd. Krijsen is anders als huilen. Kijk goed naar wat je ziet. Wat valt je op? Wanneer huilt ze? Zie je iets lichamelijks? Op welke momenten  is het heftiger? Hou een logboek bij. En laat je niet vd wijs brengen een kindje huilt nooit zomaar. Als jou gevoel zegt dat het niet klopt, dan klopt het vaak dus ook echt niet. Veel sterkte 😘

Hier geen echte herkenning (wel andere problematieken met onze dochter) maar lieve mama, ik wil je toch even een hart onder de riem steken!

Wat lijkt me dat ontzettend heftig zeg! Ik zou je adviseren om zelf met het ziekenhuis te bellen en een afspraak te eisen. Geen SEH, die alleen maar kijken of ze -nu- iets kunnen doen… gewoon hup! Zelf bellen.

Toen onze dochter week 2&3 zoveel huilde/gilde/kronkelde van de pijn (ze heeft reflux) heb ik overal filmpjes van gemaakt. Van het geven van de voeding tot aan een uur erna, snachts als het weer eens omhoog kwam, foto’s van haar ondergespuugde lijfje.. alles. Ik heb de huisarts gebeld en hun mailadres gevraagd en alles toegestuurd. Mijn huisarts belde zelf terug en zij dat ik met onze dochter naar het ziekenhuis moest. Daar bleek dus dat ze echt wel heel veel last had van de reflux. (Week ervoor nog op de eerste hulp gezeten ivm blauw aanlopen: overvoeding en voeding in luchtpijp bij omhoog komen van de voeding). We hebben medicatie gekregen en ‘hoe-om-te-gaan-met’ instructies. Het is nogsteeds niet je van het, maar echt aanzienlijk beter!

Dus als die *piiieep* arts jullie niet serieus neemt, maak ‘bewijsmateriaal’. Erg dat het zo moet, maar heb inmiddels wel geleerd dat je je moederhart moet volgen. Ons instinct is er nog steeds en wij van deze westerse maatschappij zijn een beetje verleerd hierop te vertrouwen. JIJ bent haar mama en JIJ kent haar beter dan wie dan ook! Vertrouw erop meid!

En: vraag hulp aan je ouders, laat ze even een half uur of uurtje met haar gaan wandelen zodat jij en je partner even kunnen bijtanken. Dat is zo fijn!… echt doen hoor.🙏

[Auteur]

Berichten