Hi!

ik ben op zoek naar herkenning, tips en/of een beetje geruststelling. :-)

mijn baby van 6 maanden wil gewoon niet meer alleen spelen. Vooral liggend is het binnen een minuut huilen. Hem laten liggen maakt niet uit, hij raakt dan echt overstuur. Het lijkt alsof hij er geen zin meer in heeft en wil heel veel vermaakt worden. Dat kan op veel creatieve manieren, maar ik wil ook zo graag dat hij even 10 minuutjes zich alleen kan vermaken. Is dit een fase?

Op zijn buik liggen vindt hij ook vreselijk, maar toch rolt hij er elke keer naartoe. Hij wil vooral zitten, maar dat kan hij nog niet. Een wakkertijd van 2-2,5 uur duurt zo echt lang. Ik ga daarom maar vooral veel wandelen met hem in de draagzak, maar heb er behoefte aan om hem (zonder dat gehuil de hele tijd) ook even neer te kunnen leggen om even een wasje te vouwen ofzo. 

Wat te doen? Tips? Uitzitten? Wanneer gaat dit over? :’) 

Mijn zoontje was ook zo (nu bijna 5) en natuurlijk is mijn dochter van bijna 6 maand niet veel anders. Ik doe vaak even nieuwe speeltjes in de box ter afleiding. Werkt dit niet dan zet ik haar vaak jn de wipstoel op een plek waar ze mij kan zien (keuken tijdens afwas bijv). Laatste optie: in de draagzak!

Mocht jouw kleintje al best aardig kunnen zitten maar nog niet perfect dan is een box vol kussens ook nog een idee. In de hoek laten zitten en valt hij om dan beschermen de kussens hem.

Oh heel herkenbaar! Ik denk maar: het zal een fase zijn. Maar heel veel succes!

Haha het is een fase ja maar die duurt nog wel een tijdje! Mijn dreumes van bijna twee jaar kan helemaal niet zelf spelen, hooguit 5 minuten, daarna wil ze weer iets anders maar dan ben ik al heel blij 😅 Sommige kinderen dat wel wat langer hoor maar meestal pas als ze wat ouder zijn, dan kunnen ze een halfuurtje ergens zoet mee zijn. Het wordt overigens wel beter zodra ze een beetje rond kunnen bewegen, maar dan moet je er echt constant bij zijn..

Bij een wasje vouwen kun je de baby ook betrekken. Ik wapperde de kleding over haar heen of speelde kiekeboe, hilarisch vond ze dat. Dingen die je echt alleen moet doen tijdens één van de vele dutjes die je kindje nog doet of ’s avonds!

Heel herkenbaar in deze periode, ik vond de periode tot 8 a 9 maanden het allermoeilijkst. Toen gingen ze zitten en kruipen/tijgeren en werd alles eindelijk wat makkelijker.

Ik ging ook tussen alle slaapjes door weg. Vaak om 7.30 s ochtends al een uur wandelen. We liepen zoveel kilometers! Gelukkig slapen ze op die leeftijd nog wel 3x en dat vond ik zooooo fijn. Na die wandeling in de ochtend fruit en hop, 9.00 weer naar bed tot 11.00. Dan was de ochtend alweer een eind voorbij.

Ik ging er vaak maar bij zitten op het kleed of naast de wipstoel en meespelen. En de baby op het grote bed leggen zodat ik daarnaast een was kon vouwen en kon kletsen tegen de baby.

Het is echt de leeftijd, heel lastig. Het wordt beter maar kan helaas wel wat maandjes duren. Heel veel wandelen en vanaf 7 maanden ging ik ook kleine stukjes fietsen, dan werd de wereld ook weer wat groter en heb je weer eens wat nieuws.

En zodra het droog is gewoon naar buiten op het kleed in het gras, even een andere omgeving doet ook goed. Succes!!

Maar ja, als ze ouder worden blijft het ook gepruts hoor. Een kind die kan kruipen en optrekken, hangt continu aan je been te zeuren en te huilen. Zodra ze kunnen klimmen, klimmen ze overal in en trekken alles uit de kast.

En ook kinderen van 2 jaar kun je nog amper 5 minuten alleen laten of zelf laten spelen. Laten we het erop houden dat het ouderschap altijd veel energie kost en elke fase heeft vervelende kanten.

Voordeel is dat jouw kindje nu nog veel slaapt en dan kun je alles doen in huis. Hier zijn ze ondertussen 3.5 en 2, niemand slaapt meer overdag en ik heb soms echt geen idee wanneer ik de wc kan poetsen, want zelf spelen gaat nog geen 5min goed zonder ruzie of ‘ik weet niet wat ik moet doen mama’. Ik verlang wel eens terug naar de tijd dat ze nog 3 dutjes deden per dag 😉

Mijn zoon ging pas zelf spelen toe hij een jaar of 3 was. (Sorry niet echt hoopgevend). Maar dat verschilt per kind. Ik vraag me af of een kind van 6 maanden al wel echt alleen kan spelen. Evt een wip stoeltje kopen? Dat hielp bij mijn zoontje nog wel eens. Kon hij lekker bewegen en bijvoorbeeld naar buiten kijken en hing ik snel een was op. Succes!!!

Ben gelukkig niet de enige die dit meemaakt 😅 Toch fijn om te weten. Heb het met mijn dochter, nu bijna 4, ook wel erg gehad… maar het leek erop dat onze zoon zich toch wel even kon vermaken, maar die periode was dus van korte duur. Verder vergeet je het toch ook wel, totdat het dus weer gebeurd haha. 

De tip om hem te ‘betrekken’ bij het was opvouwen (wapperen etc), vind ik een goede. Dat ga ik eens proberen! Verder hoop ik idd dat de frustratie enzo allemaal wat minder wordt zodra hij meer kan… even doorbijten dan maar! 

Hier een kindje dat zich sommige dagen wel goed zelf weet te vermaken. Maar rond 6 maanden startte er inderdaad een periode dat ze op haar buik rolde en niet terug kon. Dat ging over in willen tijgeren maar het niet kunnen. Zoveel frustratie. Tussen 6-9 maanden was zwaar en ook wij waren vaak aan het wandelen in wakkertijd. Toen weer een paar maanden goed. En rond 12 maanden weer een of twee maanden erg behoeftig. Nooit echt een aanwijsbare oorzaak voor kunnen vinden. Ik denk een sprong ofzo, want daarna ging ze ineens heel anders brabbelen en woorden nazeggen. Het gaat steeds weer over dus. 

Maarja, als ze zelf speelt… Dat houdt tegenwoordig in dat ze kasten leeg trekt, precies bij dat ene verboden tafeltje speelt, mammas boeken gaat “lezen”, met de waterbak van de honden plenst, via de bank in de wandelwagen klimt…. De rust van het eerste half jaar is sowieso voorbij hier 😂 Toch vind ik dit zoveel leuker dan mijn niet slapende huilbaby van toen!

[Auteur]

Berichten