Pittig ja… toch zijn sommige dingen wel normaal hoor.
Doorslapen is bijvoorbeeld iets dat komt en gaat die eerste 1,5 jaar. Mijn oudste dochter dronk tot 8 maanden een avondvoeding, weigerde die toen en kwam toen tot 1.5 jaar weer in de nacht. Op een gegeven moment was dit de ene nacht wel en de andere niet. Ging vanzelf over. We hebben er gewoon aan toegegeven omdat wij ook wel wat wilden slapen.
Onze jongste is nu 8 maanden en die drinkt standaard nog een late voeding en 1 a 2 nachtvoedingen. ze is geen grote eter en overdag gaat er gewoon nog niet genoeg in waardoor ze het in de nacht echt nog nodig heeft. Doorslapen is ook niet echt haar ding.
Beide dochters hebben vanaf een half jaar flink gespookt snachts door verlatingsangst, virusjes, tanden, honger, etc. Het varieert van elk uur wakker tot uren lang achter elkaar wakker snachts.
De jongste maakt het momenteel helemaal bont. Al een maand lang elke nacht na de nachtvoeding 2 a 3 uur wakker en huilen. Dat breekt erg op als je peuter begin van de nacht nachtmerries van sinterklaas heeft (doorslapen is ook na het afbouwen van de melk geen garantie). Eerder legde ik haar in de cosleeper, maar nu is het feest naast ons. Veel te fijn en gezellig. Ze huilt dan niet, maar slapen doet ze ook niet. Dus wij lopen momenteel veel te wiegen en heen en weer door de koude nacht.
Wat ik in jouw verhaal opmaak is dat je kindje veel behoefte aan nabijheid heeft. Misschien kun je hier manieren voor vinden. Wij gaan bijvoorbeeld bij het op bed leggen wat huishouden doen op de verdieping, zodat onze meiden dat horen en weten dat we dichtbij zijn. Cosleepen werkte bij beiden tot 8 maanden goed. Maar sommige kindjes varen daar wel jaren goed bij. In slaap wiegen werkt inderdaad vaak niet omdat ze wakker worden zodra je ze neer legt. Maar er is niks mis met elke keer weer rustig troosten en weer opnieuw op bed te leggen, of erbij blijven tot ze slaapt. Nabijheid bieden wordt gelukkig steeds normaler, al die slaapgidsen met agressieve slaaptrainingen…. nergens voor nodig.
ik zat bij mijn oudste vaak op de grond naast haar bedje, en hield haar handje vast. Ze is nu 2,5 en gaat heerlijk zelf slapen hoor.
Hier werkt een half uurtje tutten en knuffelen voor het op bed leggen ook goed. Even ontprikkelen en kalmeren.
En eenmaal op bed… ja soms is dat wel een uurtje af en aan krijsen, en dat ik veel op en neer moet. Ik laat ze niet alleen dan.
Dat flesje gewoon lekker geven. Kan over een week/maand/half jaar zo weer vanzelf veranderen. Niets zo veranderlijk als het ritme van een baby.
Oh en niet elke baby slaapt overdag mooie lange slaapjes. Mijn vriendin had er ook zoeen die nooit langer dan 45 minuten sliep. Zodra je je mindset daarin aanpast is dat minder frustrerend. Ik snap het wel. Mijn oudste sliep heel regelmatig overdag met 2 lange slaapjes. Mijn jongste is elke dag een verrassing en sliep tot 6 maanden ook 15-45 minuten per keer. Op de opvang nog steeds.
De jongste stopt ook met eten als er iets interessanters gebeurt, en dat kan al een voorbijganger zijn. Mijn peuter gooit regelmatig roet in het eten. De oudste dronk haar flessen tijdens drukte ook slecht, ze at de vaste voeding gelukkig wel veel beter. Maar op de opvang hebben ze zelfs een tijdje de fles gegeven terwijl ze in een wipper naar een hoek gericht zat, met de leidster erachter.
De babytijd is zo intensief en kan heel pittig zijn. Soms maanden lang. Maar probeer echt troost te vinden in dat veel dingen normaal zijn en dat het na 1,5 jaar echt makkelijker wordt.
Probeer wat dingen uit, altijd goed om eens van tactiek te veranderen (kost vaak wel een weekje doorzetten om het effect te zien, want wennen kost tijd). Maar probeer ook rust te vinden in dat het normaal is, en dat je kindje niet stuk is. Ook jij doet niks verkeerd. Het is gewoon slopend.
You’ve got this!