Oh dat laatste is zo herkenbaar. En nog hoor, als ze nu huilend wakker wordt denk ik ook dat ik het niet goed heb gedaan… wat mij daarbij heeft geholpen is om een slaaplogboekje bij te houden, hoe lang en hoe laat ze slaapt, wat er gebeurt, wat ik moest doen om haar bijv. Te kalmeren of troosten. Als je dan na een paar weken terugkijkt zie je een grote lijn die steeds beter gaat (in ons geval gelukkig wel) terwijl anders bleef ik me blind staren op het laatste slaapje dat niet goed ging.
onze dochter was al oververmoeid en compleet uit ritme toen ze gevaccineerd werd, daardoor was het de druppel denk ik. Eerdere vaccinatie had ze geen last gehad. Dus misschien valt het mee bij jullie.
Tijdens het consult was ze al steeds aan het huilen, en die verpleegkundige bij het cb bleef maar zeggen dat ik een ritme en structuur moest aanbieden. Tsja, hoe dan als je baby niet wil slapen en continu hysterisch is. Wat dat betreft hebben wij meer gehad aan een telefoontje met de slaapcoach voor het traject dan aan dat consult en het telefoontje een week later van het cb om te horen hoe het ging.
Tip van de slaapcoach was vooral eerst te focussen op het eerste dagslaapje, dat gaat het gemakkelijkst verbeteren, daarna de tweede etc. Daardoor kon ik het beter loslaten overdag.
Het ligt in ieder geval niet aan jou, en sommige baby’s hebben gewoon meer tijd nodig om te leren slapen. Het komt goed, vroeger of later. Je bent er bewust mee bezig en dat is goed lijkt me. Mijn valkuil is dat ik het lastig vind dat ik er geen controle over heb en soms geen invloed lijk te hebben op een betere slaap of niet. Dat vind ik moeilijk, en ik wil het heel graag heel goed doen. Daardoor ben ik niet altijd even mild voor mezelf. Ik weet niet of dat ook voor jou geldt, maar weet dat je niet de enige bent die stoeit met de slaapjes van je baby.