Hallo mama’s en papa’s,

Wij hebben een zoontje van nu 6 weken en sinds zijn geboorte slaapt hij onrustig. We bakeren hem daarom in en dat ging een tijd goed. Sinds 2 weken ongeveer slaapt hij onrustig. Hij kreunt en perst in zijn slaap. We laten hem vaak wel liggen omdat hij echt lijkt te slapen, maar wij slapen hierdoor niet meer. Flesje drinken gaat ook de ene keer beter dan de andere keer. Soms wordt hij heel onrustig en begint meteen te huilen. Hij laat ook veel scheetjes en boert slecht. Hebben al andere voeding geprobeerd, maar dit helpt niet. Soms denken we aan krampjes, maar zou het ook verborgen reflux kunnen zijn? Soms hoor je hem wat wegslikken, heel soms spuugt hij een beetje. Hij overstrekt zich ook heel vaak. Zijn er ouders die dit herkennen? En zo ja, is er iets wat helpt?

Liefs, een bezorgde mama en papa

Wat je omschrijft was bij ons het gevolg van een liesbreuk… 

Bij ons is dat bij bij alle kinderen symptoom geweest van verborgen reflux en koemelkallergie. Dat begon dan op te bouwen vanaf 3 of 4 weken.

Mijn dochtertje van 11 weken doet dit ook veel. In het begin dacht ik dan oh ze is wakker en pakte ik haar op voor de borst. Intussen weet ik dat ze dan eigenlijk nog gewoon slaapt (actieve slaap). Mijn nachten zijn hierdoor wel stuk beter 😉 Maar ze laat ook scheetjes in haar slaap ja. Ik denk dat het misschien krampjes zijn, maar kan ook gewoon haar actieve slaap zijn. Begrijp namelijk dat veel baby’s kreunen in hun slaap..

Lastig om te bepalen vanaf een forum, want kleine baby’s maken inderdaad gewoon heel veel geluid in hun slaap. Kreunen, scheetjes laten etc gaat soms de hele nacht door terwijl ze wel gewoon slapen. Als moeder lig je daar wakker van, terwijl je kindje eigenlijk gewoon slaapt…

Slaapt hij nog niet op zijn eigen kamer? Wij deden ze hier met 4 weken naar hun eigen kamer, zodat ik niet meer elke kreun of scheet hoorde en zo sliep ik veel beter. We lieten alle deuren open dus ik hoorde ze echt wel, maar niet meer elke zucht. Zo konden we de uren tussen de voedingen door dieper slapen en waren niet meer zo gefocust op alle geluiden.

Maar het kan natuurlijk ook goed dat er meer aan de hand is. Al klinkt wat jij omschrijft mij niet direct heel zorgwekkend in de oren.. beetje spugen, krampjes, strekken, scheetjes.. allemaal dingen die wel normaal zijn bij een pasgeboren baby. De darmen rijpen, het lichaampje maakt zich klaar voor de toekomst en de eerste maanden van een baby bestaat helaas vaak uit veel krampjes/scheetjes/geluidjes maken 🙂

O en als je andere voeding probeert, dan moet je dit echt 2 volle weken volhouden voordat je verandering kan zien. Het lichaam heeft echt 2 volle weken de tijd nodig hiervoor! Dus na 5 dagen denken: deze voeding helpt niet, en weer terug naar de oude voeding, dan ben je niks verder. Het is belangrijk dat je 2 volle weken volhoudt met een soort voeding om eventuele veranderingen te zien!

inderdaad lastig om zo via het forum te bepalen wat het is.. Als je twijfelt kun je eventueel ook je huisarts bellen, en volgens mij mag je je verloskundige ook bellen voor dit soort vragen tot 6 weken na je bevalling. 
Krampjes zijn bij baby’s wel rond 6 weken op hun hoogtepunt, dus het kan wel heel goed zijn dat dat het is.

Herkenbaar trouwens dat je door al die geluidjes zelf geen oog meer dicht doet, wij hebben onze dochter daarom rond die leeftijd op haar eigen kamer laten slapen en dat ging hier meteen goed. Wij sliepen een stuk beter en zij ook!

succes!

Ik sluit me aan bij mijn voorgangers. Jonge babies zijn ook erg luidruchtige slapers. Het kan er ook gewoon bij horen. 

Ik zelf heb wel samen geslapen tot 8 maanden omdat mijn kindje rond 6 weken zelfs nog alleen maar bij mij in bed sliep. Daarna lukte de cosleeper wel, maar eigen kamer echt nog niet. Verder niet relevant, maar ik herken het wakker liggen van je baby heel erg. Ik wende er alleen wel aan. En latere maanden vond ik het juist heel fijn en gezellig dat ze er lag. Met 8 maanden ontdekten we dat ze beter sliep in haar eigen kamer omdat we na 4 uur snachts elkaar wakker hielden. Ik heb dat zo moeilijk gevonden, dat ze echt klaar was voor meer afstand, terwijl ik er nog zo van genoot! Maar zo is het bij ons dus gegaan. 

Scheetjes, wurmen, kreunen, persen, poepen, zelfs kleine huiltjes, een golfje spuug, smakken… Jonge babies doen het allemaal. Maar als je het gevoel hebt dat er meer speelt kun je het altijd bespreken met de verloskundige, consultatiebureau of huisarts. 

Een check-up bij een osteopaat kan ook heel fijn zijn!

[Auteur]

Berichten