Hallo lieve moeders/vaders 

ik heb een dochtertje van bijna 9 maanden, En ze kan nu al keurig zelfstandig zitten en via buik naar recht opdraaien. Maar voor de rest kan ze nog niet. Dan hoor van vriendinnen dat kun kinderen al heel vroeg rond 6,5 konden tijgeren en 8 maanden al kruipen en staan, dan denk ik moet ik mijn dochter veel meer stimuleren. Mijn dochter vond altijd heel verschrikkelijk op haar buik of op haar zij omdat ze best zwaarder is. En dan is al heel moeilijk. Hebben jullie tips of hoe ervaren jullie het 

 

 

groetjes mama met beetje zorgen. 

Hallo mama met een beetje zorgen,

Mijn zoon was ook erg langzaam met alles en wilde ook nooit op zijn buik dan ging hij hard huilen. 1 Jan is hij 10 maanden geworden en hij begon opeens te kruipen ik was helemaal verbaasd. Ik denk dat je gewoon geduld moet blijven hebben het komt allemaal vast goed en niet elke baby is hetzelfde..

Achh wat leuk ben dan ben ik wel Echt benieuwd 😊

Mijn meisje is nu ruim 8 maanden en kan tijgeren. Maar zij kan weer niet zitten, enkel een beetje wiebelig als ik haar neerzet en binnen een halve minuut zakt ze onderuit. Zelfstandig zitten is nog nergens te bespeuren. Ook doet ze nog geen geluidjes na, of handelingen. Klappen en zwaaien enzo. Ze kan dan wel weer goed dingen als eten in haar mond stoppen of zelf de fles vasthouden en speen terug doen. 

Ik maak me bij haar wel eens zorgen over de sociale ontwikkeling vanwege het gebrek aan immiteren. Zeker nu we geisoleerd zitten met corona. Opvang dicht, geen broertjes of zusjes, geen vrienden met jonge kinderen, alles wat je kunt doen is dicht. Waar leert ze van? Enkel ons. Het is weinig prikkeling. 

Dus ik heb zulke zorgen ook hoor. Maar weetje, zolang er vooruitgang is komt het goed toch? Niet alle kindjes zijn supersnel. Mijn broer liep pas met 19 maanden en sprak zijn eerste zinnen toen hij 4 was. Hij is gewoon een intelligente normale man geworden. Daar hou ik me ook aan vast.

Soms kan het ook heel snel gaan. Mijn zoontje is nu 1,5 maar wilde eerst ook nooit kruipen. Alleen maar tijgeren. Met 9 a 10 maand begon hij te kruipen, 1 maand later kon hij zichzelf al optrekken en met 14 maand kan hij zelfstandig lopen. Elk kindje ontwikkeld zich in zijn/haar eigen tempo. Niet teveel zorgen om maken.

No worries,ieder kind is anders. Die van mij heeft nooit getijgerd of gekropen, haatte het op dr buik. Met een maand of 8/9 schoof ze op een bil vooruit, maar met 11 maanden liep ze al, ik denk omdat ze geen andere techniek wist om voort te bewegen. Heel bijzonder. Rechtop zitten kan je stimuleren door wat kussens in de rug en mijn dochter vond t leuk om van lig naar zit naar staan te worden opgetrokken, dat was ook leuke oefening voor de buikspieren. En anders: ze gaan het vanzelf allemaal doen!

Ieder kind ontwikkelt op zijn of haar eigen tempo. Onze dochter is 11 maanden en hobbelt langs de meubels en met haar loopkar de hele kamer rond, maar zegt pas net ‘papa’ en ‘mama’

 

 

 

 

 

Komt vanzelf, ik denk dat zorgen (nog) niet nodig zijn! Wel zou ik haar zo min mogelijk op haar billen neerzetten, maar vooral liggend laten spelen. Je stimuleert haar dan zelf in actie te komen als ze iets anders wil. 
Je hebt ook kans dat ze anders op een gegeven moment gaat billen schuiven iiv kruipen. En dat schijnt dan weer niet helemaal de bedoeling te zijn.

Die van mij sleepte zich vanaf 9-10 maanden voort op haar buik (dat zal onder tijgeren vallen?), kruipen vanaf 1 jaar, daarna is ze gaan lopen op haar knietjes voor een paar maanden en met +/- 1,5 jaar is ze van het ene op het andere moment gaan lopen. No worries, komt goed 😊

[Auteur]

Berichten