Hoi allemaal,

dit is de eerste keer dat ik hier iets post dus ben benieuwd! 

Mijn dochtertje (10 weken) slaapt nu sinds 3/4 weken overdag alleen in de draagzak. In de avond slaapt ze wel goed en zelfstandig (alleen wanneer het echt donker is). Ik krijg haar overdag ook echt niet in haar bedje.. ik heb van alles geprobeerd (eventjes laten huilen/jengelen, troosten, oppakken/neerleggen, in slaap wiegen en neerleggen etc) en we hebben inmiddels ook wel een routine waar we zelden van afwijken. Daarnaast hou ik rekening met haar wakker tijden en leg ik haar bij het eerste gaapje wakker in bed. Is dit herkenbaar voor iemand? Ik ben er gewoon erg aan toe om af en toe wat tijd voor mezelf te hebben overdag. Op deze manier kom ik te weinig toe aan dingen die moeten gebeuren en daarnaast begint m’n rug pijn te doen haha. 

ik hoor graag tips/adviezen/ervaringen.  Alvast bedankt!!

Dat is heel herkenbaar! Ik denk dat het er een beetje bij hoort. Onze dochter sliep de eerste drie maanden ook zelden overdag in haar bedje. Dit ging geleidelijk steeds beter! 

Ik denk dat je het al perfect doet. Wakkertijd, ritueel etc. en gewoon blijven proberen. Als ze nog zo jong zijn hebben ze veel behoefte aan nabijheid. 

Bij 15 weken deed ons kindje alle slaapjes in haar bedje. Met uitzondering van het laatste dutje van de dag, die ging soms nog wel eens in de draagdoek, dat was een moeilijk slaapje. Maar het was dus vanaf een week of 11 dat er steeds meer overdag in bed werd geslapen 😉

Mijn tip is, leg je erbij neer, volg je kindje hierin en het komt echt vanzelf goed. 

Overigens de behoefte om tijd voor jezelf te hebben is ook heel herkenbaar. Dat wordt heel snel weer beter hoor. Tegelijkertijd is het ook iets dat tot het verleden behoort, ten minste, als je alleen thuis voor je kind zorgt. Daar heb ik zelf ook erg aan moeten wennen… 😬

Onze dochter van 9 weken gaat na de eerste voeding terug naar bed. Na de voeding daarna gaan we wandelen en slaapt ze een paar uur in de kinderwagen. Is de kinderwagen voor jou ook een optie? Dan heb je je handen vrij. 

Als onze dochter na dat slaapje wakker wordt, dan krijg ik haar met geen mogelijkheid meer in bed. We liggen/slapen dan wel eens samen op de bank en dan lukt het wel. Toch behoefte aan mama denk ik.

Succes!

Het hoort er inderdaad een beetje bij. Er zijn waarschijnlijk kinderen die altijd al in hun bedje slapen, maar mijn dochters ook niet. Mn 1e dochter ook pas rond 10 weken met veel moeite, maar dat werd steeds makkelijker. Dochter van nu 5,5e week slaapt ook nog 3x in de slaapzak en 1x op dr buik in de box. S nachts slaapt ze ingebakerd in de co sleeper. Bij haar wil ik ook rond 8/9 weken pas meer gaan proberen dr overdag in dr bed te leggen. 

Accepteren en het komt echt vanzelf zijn mijn enige tips! En geniet nog even van dat lichaampje tegen je aan. Achteraf had ik gewild dat ik daar bij de 1e meer van had genoten. Nu bij de 2e accepteer ik het meer en voelen de 1e weken veel fijner!

Heel herkenbaar! Mijn ukkie van nu 8 maanden heeft dat ook in het begin gehad. Ik was toen ook enorm aan het struggelen omdat hij niet in zijn bedje wilde slapen. Hij sliep tot zelfs 4 maanden oud nog op schoot overdag of onderweg in draagzak of kinderwagen. Enorm uitputtend! Maar achteraf gezien heeel normaal en iets heel natuurlijks. Ze hebben 9 maansen lekker warm en veilig in jou buik gezeten en daarna moeten ze enorm wennen in de grote mensen wereld. Ik had het gevoel alsof ik de enige was en het verkeerd deed maar geloof me het is juist heel normaal en andersom is gewoon mazzel. Niet aan jezelf twijfelen hoor! Ze moeten gewoon nog zelfvertrouwen opbouwen om zelfstandig te kunnen slapen. Ik zou het niet forceren en gewoon naar zijn behoefte kijken wanneer hij eraan toe is en genoeg zelfvertrouwen heeft opgebouwd om alleen te kunnen slapen. Maar ook goed voor jezelf blijven zorgen dat is ook belangrijk! 

Mijn zoontje begon met 4 maanden vaster te slapen en toen merkte ik dat ik hem makkelijker weg kon leggen. Daarna merkte ik dat hij overdag in mijn armen niet meer wilde slapen door dat hij teveel om zich heen aan het kijken was en afgeleid werd. Toen was het moment dat hij toe was aan zijn eigen kamertje. Wel donker maken ivm de prikkels! In het begin nog wel gewiegd en weg gelegd en daarna werd zijn bedje steeds vertrouwder en sliep hij vanzelf zonder wiegen en werd zijn bedje zijn slaap associatie. 

 

 

 

Oh en snachts slaapt hij trouwens nog bij ons op de kamer! We hebben een ledikant en het tussenschot eruit gehaald en grenst dan zo op deze manier aan ons bed. Ik heb hem een week geprobeerd om snachts in zijn eigen kamertje te laten slapen maar hij wil snachts vaak zijn speentje en heb geen zin om steeds over de gang te lopen. Hij slaapt ook veel dieper naast ons en ik vind het gezellig! Lekker genieten nu ze nog zo klein zijn.

Bedankt allemaal voor jullie reacties!

Als ik het zo lees bedenk ik me dat ik waarschijnlijk wat meer geduld moet hebben met haar en mezelf (en wat meer genieten van dat kleine wurmpje tegen me aan :)). 

Hoe hebben jullie uiteindelijk de overgang naar slapen in het bedje gekregen? En dan met name overdag? En vanaf wanneer zijn jullie daar echt mee aan de slag gegaan?

[Auteur]

Berichten