Afgelopen week kreeg ik (31.2) een controle omdat met de 20 weken echo de niertjes te groot gemeten werden. Gelukkig was dat nu allemaal goed. De echoscopiste heeft ons kindje gemeten en kwam tot de conclusie dat ze onder gemiddeld zit in haar groei. Wij maakte ons hier niet veel zorgen over. Baby was flink in beweging tijdens de controle en hoe betrouwbaar is nou eigenlijk zo’n meting? In de auto naar huis werd ik gelijk gebeld door mijn eigen verloskundige; “Nou fijn hé, goed nieuws maar ook minder goed nieuws.” Deze opmerking laat me toch twijfelen, moet ik me wél zorgen maken? Ze heeft ons gelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis waar ik eind deze week moet komen. Voor mijn gevoel valt het allemaal wel mee maar om me heen hoor ik toch meer mensen die het “spannende tijden” noemen. Zijn wij dan toch te nuchter?

Een vriendin van mij had ook te horen gekregen vanaf 27wk dat haar kindje te klein was. Zij moest toen ook meteen vanuit het ziekenhuis behandeld worden en werd ingeleid met 38 weken (kreeg 1 week voor baby om zelf te komen. Uiteindelijk was baby toen bijna 3kg (2.8 ofzo) wat echt een prima gewicht is. Mijn dochter zat voltijd 39.6 weken en was 3000 gr, terwijl ze met 34 wk 2.4 was, nooit over getwijfeld. Mijn vriendin zei dat het veel stress mee had gebracht terwijl het uiteindelijk misschien niet zo nodig was geweest. Ik zou dus niet te veel stressen tenzij het serieuze groei achterstand is. Elke baby groeit op zijn eigen manier, en ze komen er ook pas uit wanneer ze klaar ervoor zijn haha. 

Succes met je zwangerschap, komt goed♥️

Ik ben zelf nu 29+2. Met de 20 weken echo hadden wij een verkort bovenbeentje. Dus naar het LUMC gestuurd voor een extra GUO. Behalve kortere beentjes geen bijzonderheden gevonden. Ik zelf ben ook maar 1,57 en mijn dochter van bijna 4 geboren met 46 cm en 2440 gr (38+0 ingeleid). Mijn oudste was ook te klein waardoor we ingeleid moesten worden. Vorige week een groeiecho gehad, weer verkorte bovenbeentjes + de mededeling weer naar LUMC te moeten, omdat verkorte bovenbeentjes mogelijk iets te maken kunnen hebben met syndroom van Down. Ik heb vriendelijk bedankt voor dit verdere onderzoek omdat ze met 20 weken nog door LUMC gezien is en ik zelf ook niet groot ben, met korte benen en zus ook! En mocht het Down zijn is ze van harte welkom eb komt het allemaal wel goed! Verloskundige later gesproken, die gaf aan dat zij het niet nodig vond om toch verder te kijken.
Wij staan hier verder ook heeel nuchter in, dus ik zou niet te veel stress hebben hierover. Eventueel wat rustiger aandoen, maar verder zou ik me er niet druk om maken!

Hier ook te klein GUO gehad werd geschat op 2 kilo bij haar geboorte ze is met 39 weken geboren en 3332 gram dus gewoon helemaal goed maar wel in spanning gezeten omdat wij ook in 2004 een overleden zoontje hebben gehad had leukemie en hersenbloeding en 3 dagen na zijn geboorte overleden was iets heel anders maar jeetje zeg wat kan je in spanning zitten en gewoon niks aan de hand.

Onze oudste dochter was volgens de vk ook te klein. Ik kreeg elke 10 dagen een echo om het in de gaten te houden. Vooral haar buikje was klein en dat kon zorgelijk zijn. Tegen het einde van de zwangerschap kreeg ik te horen dat ze helemaal niet meer zo klein was en ik geen extra echo’s meer hoefde. Uiteindelijk is ze geboren met 41 weken en ze was toen 3150 gr. Viel alles mee dus!

Hier dachten ze ook dat mijn oudste te klein was. Dut door metingen maar ook omdat mijn buik klein was en echt amper groeide. Na extra groei echo’s zou ik ook evt met 38 weken ingeleid worden want de baby was beter uit de buik dan inde buik  

Toen had ik al 2 cm ontsluiting en het rommelde al een aantal dagen dus ik wilde liever afwachten.  Wel had ze me toen gestript. 2 dagen later is ons zoontje geboren met een nette 3200 gram.dus ze zaten er helemaal langs.

 

Ik ben in verwachting van de 3e. Mijn oudste is met 35 wekem geboren en was 2685. Mijn 2e is met 39.6 geboren en ruim 4 kg en nu krijgen we meisje en is ze aan de kleine kant gemeten.

Maak me hier ook totaal geen zorgen over maar ik zou wel graag thuis willen bevallen en als het kindje heel laag geschat gaat worden wil ik liever wel in het ziekenhuis bevallen dan dat ik straks bevallen ben en ineens naar het ziekenhuis moet. Woon ook egt maar 5 minuten van ziekenhuis af en mijn 2e was er binnen 19 minuten van de eerste wee tot en met de placenta. Dan moet je waarschijnlijk met de ambulance en ik ben daar ook niet weg van

Die metingen zijn een schatting.

Onze zoon werd geschat op een ruime 8 pond bij 40 weken.
Buikomtrek was (veel) te groot, daarom ingeleid bij 38wk.
Ik vond het bij de geboorte maar een kleine baby met een gewicht van 3500gr, heb m’n man nog kleertjes maat 44 laten halen, 50 was veel te groot en ruim.

Het gewicht/ grootte van een ongeboren baby blijft een schatting, het is maar net hoe de baby ligt, hoeveel vruchtwater hij/zij gedronken heeft (invloed op buikomtrek).

Ondanks dat ik zelf steeds zei dat ik niet geloofde dat het een grote baby zou worden (als ik hem voelde bewegen/draaien), heeft het me toch onzeker gemaakt en mede daardoor gekozen voor een inleiding, achteraf was dit dus niet nodig geweest.

Laat je dus niet gek maken met al die metingen.

Mijn kleine was ook te klein maar groeide wel in de laagste groei curve mee. Tot ik haar niet meer voelde en moest gelijk door naar zh . Om naar haar hartje te luisteren. Helaas werkte ze niet mee dus heb daar 4 uur gelegen. Na 4 uur mocht ik na na huis omdat alles goed was ik was zo ong 32 weken zwanger.. de ene week kreeg ik dopplers en de andere week groei metingen en dan regelmatig weer naar hartje luisteren. Omdat mijn placenta klein was hebben ze besloten haar met 38 weken te halen. Ze woog maar kleine 2012 gram dus heb nog een weekje in het zh moeten blijven tot ze weer op gewicht zat. Ik denk dat je beter gewoon extra controles kunt uit laten voeren en laten checken. Maar kans is groot dat je gewoon gezond kindje krijgt vaak groeien ze ook na geboorte wat beter. 
dus denk weinig om je zorgen over te maken

[Auteur]

Berichten