Herkenbaar, de beste tip geef je zelf al: af en toe hulp vragen. Bij mijn jongste storte ik ook bijna in rond dat hij 10 weken oud was. Geen moment voor mezelf en altijd bezig met hem in slaap krijgen, wiegen of in de draagzak. Wegleggen kon ik niet hij sliep op ons. Vanaf toen kwam mijn moeder elke donderdag helpen en had ik soms mijn handen vrij. Vanaf dat hij 16 weken was lukte slaapjes in de box en denk vanaf week of 20-22 boven in zijn bedje. Wel veel moeten oefenen, wangetje strelen en liedje zingen. Ik begon rond 12 weken met het oefenen op zelf in slaap vallen en lukte toen af en toe.
Verder gaan wandelen met de kinderwagen, winkelen ofzo. Dan heb je je kind iig even niet op je, dat vond ik iig fijn. Hij is nu bijna 6 maand en doet nog steeds weleens slaapje in onze armen maar nu geniet ik er weer van. Snap heel goed hoe je je voelt, ik voelde mij ook een slechte moeder. Maar het is ook pittig die newbornfase😘