Herkenbaar! Ons zoontje is 16 maanden en vernam van de leidster dat hij de andere kindjes ook erg aan het uitproberen en aan het rondpetsen was. Ook thuis zoekt hij aardig de grenzen op qua dingen doen en (niet) laten en is hij sinds een paar weekjes ook fysieker geworden soms van erg knuffelig naar opeens slaan. Wij benoemen elke keer dat het niet mag en bij herhaling halen we hem uit de situatie. Boos worden of ’terug doen’ heeft geen zin, want ze kunnen de consequenties nog niet overzien van hun gedrag, maar weten wel dondersgoed of iets wel of niet mag. Het is vaak ook frustratie of onmacht of andere emoties die zij nog niet kunnen verwoorden en dan overgaan in het fysieke. Een plan maken met de leidsters vind ik wel zwaar klinken, maar met hen om de tafel om zowel thuis als daar één lijn aan te houden (om verwarring te voorkomen) zou wel kunnen toch? De leidsters weten vanuit hun pedagogische achtergrond en opleiding vast wat typerend dreumesgedrag is en hoe te handelen, althans daar ga ik zelf vanuit. Mijn zoontjes leidster spreekt hem aan als hij iets doet wat niet mag en legt uit wat dit doet en benoemd naar de andere kindjes (net over dreumesgroep, dus mogelijk ook spannend) dat hij nog mag leren om goed om te gaan met de andere kindjes. Maar snap en ken het gevoel dat je niet wil dat je zoontje een pestkop is met zijn gedrag! Hopelijk volgt er snel een goed gesprek 😊