Hoi!
Heel begrijpelijk! Dus wil ik je moed geven door mijn verhaal te delen.
Ik was 40+4 en ben de betreffende avond nog lekker wezen uit eten. Net voordat we naar bed gingen voelde ik mijn 1e wee, rond 22:30u. En het is waar wat ze zeggen. Je herkent t meteen! Ik heb nog 1 uur half geslapen. Maar door de adrenaline die je lijf aanmaakt werd ik onrustig. Mijn VK zei me dat hoe meer je ontspant, hoe sneller en beter t verloopt. Dus ben ik de was gaan strijken, de afwas gedaan. Een boekje gelezen. Lekker in de douche geweest. Gewoon bezig gebleven. Manlief heb ik lekker laten slapen.
Om 4u mocht ik de VK bellen. Die was er een half uurtje later( ik zei dat ze rustig aan kon doen). Bleek al 7cm te hebben dus hop naar t ziekenhuis. Daar eenmaal op de kamer was het bijna half 6. Nadat ik me rustig heb omgekleed en net lekker lag begonnen de persweeën. 45 min was mijn zoontje er.
Pijn medicatie heb ik geen moment aan gedacht. Tijdens de weeën dacht ik. Het duurt hoogstens 90sec. Een wee verloopt met een piek. Eerst bouwt de pijn langzaam op waarna hij weer afneemt. Met de piek halverwege. Dus ik telde tot 45 elke week wee. Met het idee 45 sec pijn dat red ik wel.
Tijdens een perswee mag je persen, je perst de pijn er letterlijk mee weg.
Ik vond het uur na de bevalling 10x zwaarder dan de bevalling opzich. Puur omdat je heel veel inspanning levert en k.o. bent.
Relax, ontspan, je lichaam is hiervoor gemaakt en zal je begeleiden. Zoek de rust in je hoofd.
Ik hoop dat ik je heb kunnen helpen, veel liefs