Ik ben nu 15 weken zwanger en werk in de zorg en ik moet even m’n verhaal kwijt.
Ik loop bij een bekkenfysio speciaal voor zwangeren.
Krijg daar handige tips en oefeningen etc.
Maar sinds ik gister ochtend heb gewerkt heb ik zoveel meer last van m’n onderrug. Had expres wel extra op m’n houding gepast maar het lijkt erop dat alle handelingen die ik doe zich opstapelen en het dan uiteindelijk niet tegen te houden is.
Gisteravond begon voor het eerst m’n stuitje mee te doen. Een hele stekende vlammende pijn richting m’n onderrug. Ik heb nauwelijks kunnen slapen vannacht bij elke draai werd ik wakker.
Ik heb me voor vandaag ziek moeten melden omdat het gewoon niet kan zo.
Het voelt zo beroerd omdat ik zo graag zoals normaal wil werken. Ik ga morgen maar bellen naar m’n fysio en kijken wat ik verder kan doen om deze situatie te beteren.
Hebben jullie tips of ideeën?

Helaas kun je alleen maar rustig aan doen en op je houding blijven letten. Lastig hè?!

Geef je lichaam prioriteit 1. Je werk is uuteindelijk “maar” werk. Je gezondheid gaat voor. Als het echt niet gaat, gaat het niet. Klinkt misschien allemaal heel cliché maar geloof me, het is echt waar.  

Onderschat niet wat de hormonen kunnen doen in je lichaam. Je wilt niet dat je het nu zo erg overbelast dat je er last van blijft houden toch? Dat is het niet waard. 

Helaas heel erg bekend hiermee. Werk ook in de zorg maar zit vanaf week 14 al in de ziektewet met deze klachten. Ben nu 21 weken. Ga naar de fysio die hierin gespecialiseerd is maar de klachten worden niet minder. Zij gaf aan balans te zoeken in rust houden en actief zijn. Anders houd je hier na de zwangerschap last van. Vooral geen zware dingen doen, zoals inderdaad in de zorg of stofzuigen en dweilen. Ik help nu 2 ochtenden in de week in een verpleeghuis met ontbijt, koffie etc, om nog iets te doen.
Dus mijn tip is luister naar je lichaam, pak je rust wanneer dit kan en ga eventueel in overleg met je manager of er iets geregeld kan worden. Succes en een fijne zwangerschap verder.

Hoi!!Wat vervelend zeg.. ik herken jouw verhaal heel erg. Ik werk zelf ook in de zorg, maar als verpleegkundig teamleider, dus ik sta gelukkig ook veel buiten de zorg.
Ik ben nu 17 weken zwanger en sinds 15 weken ook enorme last van bandenpijn in mn onderrug, ter hoogte van mn stuitje. De pijn straalt door richting mn billen en bovenbeen.
Ook nu ik probeer nauwelijks meer te tillen en te bukken blijf ik last houden..
Ik denk dat het enige is wat we kunnen doen; rust houden, tillen/bukken zo veel mogelijk ontzien en lopen en zitten af wisselen. In principe moet je werkgever je aangepast werkt kunnen aanbieden als je niet meer aan het bed kunt staan. De fysio kan af en toe wat verlichting bieden, maar echt weg gaan zal het helaas niet. ☺️

Wat ze hierboven zeggen. Helaas pindakaas is het enige wat je kan doen naar je lichaam te gaan luisteren door andere werkzaamheden te gaan doen of helemaal niet meer werken. Ik heb een zittend beroep, maar ook dat ging niet meer na week 20. Ik lig, ik loop rondjes en het ligt aan de ligging van de baby hoelang ik kan zitten. Maar het komt er vooral op neer dat ik de wereld vanaf de bank bekijk en niet verder kom dan twee straten met mijn rondjes lopen. Voor langere stukken kan ik gelukkig een rolstoel lenen van een vriendin. Het is voor mij ook in stapjes gegaan dat luisteren naar m’n lichaam en nog steeds twijfel ik wel eens of ik me niet aanstel. Dan ga ik bv toch een kleine boodschap halen en weet ik weer: oh ja, daarom gaat werken niet meer.

Dankjulliewel voor jullie lieve reacties. ♥️
Het voelt inderdaad als een heel proces dat luisteren naar m’n lichaam. Maar ik heb het er zeker voor over aangezien ik natuurlijk wil dat de baby gezond geboren wordt.
Toch vind ik het fijn om te zien dat er meer vrouwen zijn die hier last van hebben. Zo voel ik me niet zo alleen en kan ik me geruststellen dat ik me niet aanstel.

Helaas voor mij ook bekend verhaal. Ik werk ook in de zorg en draai nu 2uurs diensten. Die 2 uurtjes kan ik zelf indelen en verspreiden over de hele dag. Voor de rest heb ik wat kleine kantoor taken gekregen zodat ik toch een beetje betrokken blijf bij de zaak. Ik herken het willen blijven werken en het falende gevoel.
Maar luister naar jouw lijf, anders lig je er straks misschien nog wel langer uit.
Sterkte en succes! You can do this! And don’t forget, you’re creating a little human.😍

[Auteur]

Berichten