Hoi,

Aller eerst wil ik jullie allemaal een fijn nieuw jaar wensen!❤

Mijn vriend en ik proberen al enige tijd zwanger te worden. Steeds lukt het niet en mijn vriend durft nu niet meer te denken aan “wat als..”. Hoef pas 10 Januarie ongesteld te worden en heb een cyclus van 32 dagen. Nu heb ik al enkele dagen last van mijn onderbuik en een opgeblazen gevoel. Ook heb ik minder zin in eten en ben ik vaak misselijk. Duizeligheid en hoofdpijn heb ik ook regelmatig last van. Zou het kunnen dat het dan toch zover is?

Je lichaam kan je helaas goed voor de gek houden. 

Dus alleen en testje  kan het je vertellen .

Nog even een paar daagjes geduld. En wat zou het  een super begin  van het jaar zijn voor jullie  als je over een paar dagen een positieve test in handen hebt 

Succes 😊

Zit in hetzelfde schuitje met dezelfde klachten en ook 10 Jan NOD. Maar bij mij pakte het helaas toch uit als een behoorlijk griepje met deze klachten.. Gewoon lastig te zeggen omdat deze klachten ook gewoon kunnen zijn als je niet zwanger bent! 

Succes ermee! 

Zoals Nicolle ook zegt, je lichaam kan je heel goed voor de gek houden. En dan nog gewoon ongesteld worden. Helaas, zul je nog even geduld moeten hebben. Ik had ook veel last van m’n buikkrampen enzo toen ik zwanger wilde worden. Bij m’n eerste zo’n 7 maanden last gehad zonder enige positief resultaat. Werd gewoon ongesteld. Toen een maand niet veel magic, maand erna wel zwanger. Nu ben ik 17 weken zwanger en heb ik die maand eigenlijk helemaal niet zoveel last gehad, en was heilig van overtuigd gewoon ongesteld te worden. Maar toen bleef m’n menstruatie uit, en bleek ik toch zwanger te zijn. 

Geduld is een schone zaak, helaas. 

Lieve dames, in een andere topic heeft deze persoon aangegeven pas 14 jaar oud te zijn. Dus van 3 maanden echt bewust zwanger worden is er denk ik geen sprake… Deze dame is denk ik meer geholpen met andere adviezen.

Dit meen je niet?!!! 14jaar?! Al 3 maanden “Bewust” bezig??????

 

Ja misschien moet ze stoppen met fantaseren of stoppen met teen mom kijken..

Zelfs bij teenmom zijn ze geen 14 maar vaak 16 tot 18.

meid ik was zelf een hele jonge moeder toen ik mijn zoon kreeg (geen 14 maar net 18) 

je weet niet wat je jezelf op je hals haalt, het lijkt allemaal leuk, en je denkt aan het heerlijke gezinnetje samen met je vriend, dit is helaas niet de realiteit.

er moet geld zijn, je moet nacht naar nacht je bed uit, de hele wereld zal over je oordelen, je vriend en jij krijgen ruzie, want een baby legt op die leeftijd druk op je relatie. Je gaat je eenzaam voelen, als je vriendinnen gaan naar school studeren, leuke feestjes etc, jij zit alleen thuis, met je baby. 

Zo kan ik nog wel even doorgaan, ik wil niet lelijk doen, maar alsjeblieft romantiseer het niet, het is ook niet eerlijk voor zon kindje, want die gaat de prijs betalen, omdat je nog te jong bent om al die dingen aan te kunnen en gelukkig te zijn tegelijkertijd.

als je echt zon enorme kinderwens hebt, misschien moet je dan meer bedenken dat je misschien ook dol bent op kinderen en babys? En misschien in die kant kan gaan studeren? Of dat je misschien een leegte hebt in je leven, en je moet gaan kijken wat dat is en hoe je eraan kan werken. 

Mocht je kinderwens toch aanhouden, zou ik lekker wachten tot je minimaal 18 bent, is ook praktisch gezien veel makkelijker.

nou succes en sorry voor me preek, wel hoop ik dat het je aan het denken zet.

groetjes (mamavan3) 

Ik schrik hiervan!

 

Meis, ik hoop dat je beseft dat je nu een hele grote verantwoordelijkheid gaat krijgen als je zwanger raakt. Zwanger zijn en kinderen krijgen is een prachtig iets, maar het is vooral ook zwaar! Je moet het in eerste instantie al bekostigen vóórdat de baby er überhaupt is! Hoe ga je dit betalen?? Met een bijbaantje red je de kosten niet. Daarbij neem ik aan dat je nog thuis woont, vind je dat een ideale situatie voor je kind? 

Bedenk ook dat een kind opgevoed moet worden. Wat ga jij het kind meegeven als jij net pas in de puberteit zit en alles nog moet ontdekken!?

 

Ik zeg heel eerlijk dat als jij jezelf zo volwassen vindt, je ook een volwassen besluit moet nemen en daar hoort bij of jij je kind een stabiel omgeving kan bieden. Dat zijn overwegingen die volwassenen maken voordat ze besluiten om zonder anticonceptie gemeenschap te hebben.

Nog een opmerking; Meiden van jouw leeftijd zijn net begonnen met alles ontdekken. Ze gaan over een paar jaartjes stappen, studeren, leuke dingen kopen. Jij zit dan waarschijnlijk met de baby thuis en je zal veel missen.

 

Ik vind het jammer om te lezen dat jij dit een verantwoordelijke keuze vindt en dit is idem dito voor je vriend. 

[Auteur]

Berichten