Door omstandigheden hebben wij slechts alleen nog maar een kinderwens waar we nog niet mee kunnen beginnen.

Noem het ouderwets, maar als onze kinderwens eenmaal werkelijkheid wordt. Dan zeul ik ze liever niet van oppas naar oppas of kinderdagverblijven. Dan wil ik er als moeder zelf voor ze zijn. Hoe veel ik ook van mijn werk en bedrijfje hou(hondentrimsalon in huurpand)

Ik vraag me dus af of er nu nog gezinnen zijn die nog gewoon leuk en normaal kunnen leven met maar 1 verdiener in het huishouden al dan niet in combinatie met een thuiswerkend beroep voor moeders

Ik snap dit heel goed ! 
Ik ben hier ook echt voorstander van ik zou mijn kinderen zelf echt niet hele dagen op de opvang willen hebben en dat je ze dan alleen maar met avond eten hebt en dan op bed brengt. 
ik zou het lekker doen het is zo fijn om je kindje te zien opgroeien.

Niks mis mee toch!!

Persoonlijk wil ik ook écht niet dat m’n kinderen 3 dagen of meer naar de opvang gaan. Maar 1 of 2 dagen vind ik wel leuk en écht waardevol voor ze. En ik zou noooooit 24/7 thuis willen blijven. Elke dag wéér iets verzinnen om te gaan doen, wéér naar de speeltuin etc.. de dagen als moeder vind ik persoonlijk wel echt lang en intens. Ik hou ook heel erg van m’n werk. Even niet m’n eigen kinderen en geen gezeur om speeltuintjes, koekjes etc…

Daarom werk ik 2 dagen per week. 1 van fie dagen is mijn man voor de kinderen thuis en dat vindt hij heel leuk en ik vind het voor de kinderen heerlijk dat ze een papadag hebben.
De andere dag gaan ze naar de gastouder. Dus ze gaan maar 1 dag per week naar de opvang. Dat is prima te overzien, ze vinden 1 dagje super leuk en zo leren ze toch samen spelen en met andere kinderen om te gaan. En zo kan ik toch 2 dagen werken zonder m’n kinderen van hot naar her te brengen.

Dus denk ook in oplossingen, misschien kun je ook 2 dagen werken en als je man 1 dag thuis is, heb je maar 1 dag opvang nodig.

En er altijd zijn voor je kinderen klinkt heel gezellig en romantisch, maar in de praktijk is het pittig, zijn de dagen lang en eentonig en is 1 of 2 dagen werken een heerlijke afleiding. Maar dat weet je pas zodra je kindje geboren is en je er middenin zit 😉

Hai! Hier gelukkig thuisblijfmoeder sinds ruim 2 jaar. Inmiddels een zoon van 2 en een van 3 maanden. Mijn man werkt op zee en is gemiddeld 6 weken van huis en dan 6 weken thuis. Heb een fijne carrière gehad maar voor nu ook heel tevreden thuismoeder. Ik klus een beetje bij als docent op afstand in mijn vakgebied voor een afstandsopleider maar dat mag bijna geen naam hebben :).

Hier ook een thuisblijfmoeder van een lieve peuter van 2 jaar en 3 maanden!
Voor ons zoontje heeft het veel meerwaarde om lekker veilig bij zijn moeder te zijn, zowel hij als ik zijn hoogsensitief en hebben daardoor echt tijd nodig om ons terug te trekken.
Ik heb tijdens mijn zwangerschap een burnout gehad en zowel mijn zoontje en ik hebben de tijd nodig gehad om hier bovenop te komen.
In de afgelopen 2 jaar en 3 maanden is mijn zoontje langzaam ontpopt van een gespannen baby die heel eenkennig was en zich snel onveilig voelde, tot een sociale, energieke en vrolijke peuter.
Doe vooral wat goed voelt, soms vond ik het lastig dat mijn wereldje zo klein was, dat begint nu weer groter te worden nu de kleine ook op ontdekking wil gaan en zowel mijn vriend en ik hadden beide onze moeders altijd thuis en wilden ons zoontje dat ook bieden.
En iedere dag vermaken we ons prima! Voor het middagdutje gaan we vaak op pad en daarna ook. Op het gemakje naar de supermarkt lopen en zoontje op de loopfiets en je hebt een uitje. En dat kun je zelf zo leuk maken als je wil.

Toen hij klein was liep ik vaak door het bos met hem in de draagdoek, dat gaf ons beide rust.
Toen hij groot genoeg was voor op de fiets hebben we een goede elektrische fiets gekocht en als het droog was, waren wij dagelijks wel aan het fietsen (en nog steeds!)
Sinds hij loopt gaan we dagelijks naar de kinderboerderij/bos/strand/duinen/visite/boodschapje/winkelcentrum, kortom, altijd wat te verzinnen!

Wat ik erg fijn vind aan het thuisblijfmoederschap, is dat er geen andere handen in de opvoeding zitten, we bewandelen echt ons pad en dat vinden wij goud waard!

Ja hoor dat kan zeker. In ons geval betekent dit dat ik werk en mijn man bij de kleine is. Omdat iedereen dat gezellig vindt is hij ook regelmatig bij opa en oma maar wij hebben dus ook geen externe kinderopvang. Hij gaat met 2,5 wel naar de peuterspeelzaal omdat we dat goed vinden voor zijn ontwikkeling. Tot die tijd is hij lekker thuis bij papa of mama of zijn opa’s en oma’s. 

Ik wordt begin volgend jaar ook thuisblijfmoeder. Nu werk ik nog 2 dagen, maar we gaan volgend jaar verhuizen en dan hebben we de luxe dat ik niet hoef te werken. Als het aan mij gelegen had was ik thuis gebleven na de geboorte van de oudste, maar dat was financieel niet haalbaar helaas. M’n oudste is nu 3, de jongste 1. Als de oudste volgend jaar naar school gaat, ga ik wel de jongste naar een peuterspeelzaal ofzo brengen voor een ochtendje. Zodat ik toch nog een beetje tijd voor mezelf heb. Of ze gaat eens in de zoveel tijd naar opa en oma. En mocht ik me toch gaan vervelen dan kan ik altijd nog thuis gaan werken oid. Maar het vooruitzicht om straks thuis te zijn met m’n kindjes vind ik een heel fijn idee.

Ik werkte als leidster op een opvang, parttime. Mijn contract eindigde toevallig precies met het ingaan van mijn zwangerschapsverlof dus ik heb toen besloten die niet te verlengen. Ben heel blij met mijn keus. Moet er niet aan denken om de baby met 12 weken ergens te ‘dumpen’ om dan met andermans kinderen te zijn de hele dag (met mijn beroep dan), maar ook met andere beroepen. Baby van 12 weken is nog zo klein en heeft mama nodig. Ik was met 3 maanden ook echt nog niet klaar om te gaan werken, fysiek en mentaal. Het blijkt ook heel moeilijk voor mij om de baby af en toe met te oppas te laten hihi
Nu is de baby 6 maanden en het loopt eindelijk rustiger, ritme komt en mijn energie komt terug.
Ik mis het werken totaal niet. Had dit veel erger verwacht, maar de dagen vliegen gewoon voorbij en ik heb zoveel lol al met de kleine straks natuurlijk nog veel meer. Het wordt ook pittiger ja, maar heb het er voor over.
Wie weet zal ik later weer gaab werken, wanneer hij naar de voorschoolse opvang gaat of groep 1…

Ik ben sinds een paar weken thuis. Voor onbepaalde tijd zullen we maar zeggen. Ik werkte als gastouder aan huis waar ik m’n 2 jongens mee naar toe nam. De 3e is nu op komst en het is voor ons nu mogelijk om van mijn man z’n loon te leven.

Ik vind het heerlijk! M’n oudste gaat sinds kort naar de psz, we gaan naar baby zwemmen, peutergym, speeltuintjes, met iemand afspreken, we fietsen wat af in de bakfiets en ik kom thuis ook eigenlijk eens ergens aan toe. Misschien klinkt het saai, maar dit is wel wat ik voor ogen heb voor de komende jaren.

Maar ik kan het me ook voorstellen dat je het fijn vind om wel te blijven werken

[Auteur]

Berichten