Onze zoon is 14 maanden. Wij hebben nog niet geprobeerd om hem in zijn eigen bed te laten slapen. We hebben inderdaad ook een ledikant omgebouwd tot cosleeper en bouwen van kussens en dekens een bunker. Mocht hij wakker worden en gaan kruipen dan valt hij niet zomaar uit het grote bed. Het is wat houtje touwtje maar het is ook nog nooit fout gegaan.
Ik merk dat hij veel behoefte heeft aan nabijheid en dat ik hem dit altijd biedt. Met andere woorden, ik kom voor elk roepie naar boven en knuffel hem dan even tot hij weer slaapt. Als ik terug kijk groeit hij wel, uit eigen beweging, in zijn mogelijkheid tot zelfstandig slapen. Sinds kort wil hij vaak juist in de cosleeper liggen en roept hij me nauwelijks nog. Ook voedt ik op verzoek en vraagt hij sinds twee weken nog maar om 1 voeding tussen door.
Ik heb altijd gedacht dat hij vanzelf de behoefte gaat krijgen om zonder ons te slapen en zo niet, dan ga ik het hem wel uitleggen als hij daar talig genoeg voor is. Ik gok zo ergens rond zijn tweede.
Hebben jullie er zelf last van dat je eenjarige nog bij jullie slaapt?
Er zijn ook veel onderzoeken die juist beamen dat het voor een kind heel gezond is om tot 2 of 3 jaar met de ouders samen te slapen.
Mijn tip, volg je gevoel (niet je angst) en doe wat goed is voor jullie.