Je hebt een diagnose gekregen, er is dus wat aan de hand. Natuurlijk mag je dan nog ziekgemeld blijven.
Het goede nieuws is wel dat je met deze diagnose kan gaan werken aan herstel en als je voldoende hersteld bent kan je mogelijk weer aan het werk gaan. Hierbij is niet per se de hb waarde leidend, maar vooral de mate van klachten die je daardoor ervaart. De ene vrouw functioneert redelijk normaal met een hb van 5, de ander is met een hb van 6.5 al zo slap als een vaatdoek. Eerst maar eens herstellen en zorgen dat je je weer beter gaat voelen, en dan kan je weer gaan denken aan werken, mogelijk minder uren of aangepast werk (weet niet precies wat je doet). Maar werken terwijl je het gevoel hebt elk moment flauw te kunnen vallen kan behoorlijk gevaarlijk zijn, zowel voor jezelf, als voor je baby en mogelijk ook voor je omgeving.
Overigens is het hebben van een diagnose en zelfs een behandelplan daarbij helaas geen garantie dat je beter gaat worden. Ik heb zelf de afgelopen 3 zwangerschappen steeds last gehad van bloedarmoede, en bij 2 daarvan (1 voldragen, 1 miskraam) waren de staalpillen die ik ervoor kreeg alleen voldoende om te zorgen dat het niet nog erger werd, en bij de andere zwangerschap heb ik vanaf mijn positieve test tot 6 maanden zwangerschap last gehad van bloedarmoede, ondanks dat ik vanaf de positieve test al aan de staalpillen zat. Pas daarna werd het wat beter qua bloedarmoede, om helaas door fluxus bij de bevalling weer terug te zijn bij af…