Hier een mama met borderline!
Op mijn 16e ben ik bevallen van mijn eerste kindje, toen der tijd wist ik niet dat ik borderline had. Wel speelde er al veel problemen emotioneel, als depressie hechtingsproblematiek en vooral de uitbarstingen van emoties. Ik vind het wel moeilijk er wat over te vertellen, want het is echt geen roze wolk geweest. Op mijn 19e ben ik nog eens zwanger geraakt van mijn 5 jarige van voor en na die tijd weet ik niet heel veel meer, het is echt een achtbaan geweest, veel mensen en psychologen, behandelingen en interne opname… Zelf heb ik erg veel last van prikkels, het word mij snel te veel, de lawaaai drukte of enthousiastme van van kinderen kunnen me soms echt te veel worden, en vooral de eerste jaren heb ik veel uitvarstingen gehad!! Verder het depressief zijn heb ik absoluut geen grip op…en dan is het voor jou de vraag, ben je hier al klaar voor? Weet je wat je te wachten staat of zie je alleen de roze wolk die ik toen verwachte? Begrijp me niet verkeerd ik kan mijn kids niet meer missen, maar ik denk dat het wel beter was geweest als ik alles al onder controle had ( emoties, structuur, dagbesteding, opleidingen, werk, huishouden etc. ) Ik hoop je wat inzicht te hebben gegeven en dat je een verstandige keuze maakt! Alleen jij weet of je er klaar voor bent, maar denk verder dan de roze wolk is mijn tip!
Succes!